It's Time, Cosa Nostra (STEREONA CLAN 1)

Chapter 17

Here I am, watching the beautiful view here in the window. We’re on our way at La Union, nauna na kanina ‘yung mga kaibigan ko at kasama ko ngayon ay sina Mama Calli, Tito Hendrix, Azriel, Ate Hailey, Kuya Asher at ang mga kaibigan ni Azriel. Wala akong katabi dito dahil mas pinili ko na umupo rito sa likuran.

“Do you want mango shake?” Napatingin ako kay Philip na nasa tabi ko na pala,

I smiled, “Meron?”

“Mhm, here.”

“Thank you.”

Habang humihigop ako ng mango shake, napatingin ako kina Azriel at ate Hailey na ngayon ay naglalambingan, ang sakit.

Ang sakit na para sa kanila ang dali lang akong ituring na bula.

I was surprised when Philip wiped something in my eyes, oh I’m crying again.

“Huwag mo na kasing tignan.” Ani nito,

“How?”

“Idako mo lang sa’kin ‘yang mata mo.”

Napatingin ako sa kaniya, “What do you mean?”

“Wala.” I sighed, inilagay ko ang isa kong kamay sa dibdib ko.

Please bear the pain, self. Please be strong, please don’t give up, please don’t let him go. Ipaglalaban ko ang pag-ibig ko para kay Azriel, ipaglalaban ko. Hindi ako susuko gaya ng hindi niya pagsuko sa akin noong nililigawan niya pa lang ako.

“Ciana?” Napatingin ako kay Philip,

“What?”

“Paano mo malalaman kung mahal na mahal mo ang isang tao?” Tanong niya, bigla akong natulala at napahinto sa tanong na iyon.

Come faresti á sapere se ami davvero la persona? (How would you know if you really love the person?) Paano nga ba?

“Is it a hard question?”

“No, Philip. It isn’t.”

“Then bakit parang nahihirapan kang sumagot?”

“I do have an answer.”

“What is it?”

“For me, malalaman mo na mahal na mahal mo ang isang tao kung handa kang ipaglaban siya. Kahit siya na mismo ‘yung nagtutulak papalayo sa’yo, kung siya na mismo ‘yung nagbibigay ng rason para bumitaw ka. Kasi if you really love that p-person, y-you’ll do everything to make that person to be yours again.”

“Kahit nasasaktan ka na?”

“Oo, kahit nasasaktan na ako. Hindi ako susuko, ipaglalaban ko ‘yung pagmamahalan namin, kasi ganoon ko siya kamahal.” I closed my eyes and there I felt my teardrops falling down to my cheek.

“Ciana.” I opened my eyes, as I open it, I saw Philip smiling at me.

“We’re already here.”

I nodded, I put a lip tint in my lips. Nang pababa na ako sakto namang inaalalayan ni Azriel si ate Hailey sa pagbaba, parang may kung anong sumuntok sa puso ko.

Dapat ako ‘yun eh.

Once again, I wiped my tears and I wore my sunglasses para hindi ganoon kahalata ang pamumugto ng mga mata ko dahil kagabi pa ako umiiyak.

“Ciana!” Nagulat ako ng biglang may yumakap sa akin,

I gave her a small smile, “Hi.”

“Are you okay?”

“No, I’m not.” Walang pag-aalinlangan kong sinabi.

Charmaine sighed, “Forget it, let yourself take a break.”