Chapter 26

3 2 0
                                    

Nang makarating ako sa bahay nakarinig agad ako ng mga tawanan kahit nasa pintuan pa lang ako. Pagkabukas ko ng pintuan nakita ko silang nagtatawanan sa sala, napangiti ako ng makita kong maging si mama ay tumatawa.

“Anak!”

“Ciao, mamma!” I greeted her.

“Come here, anak! May kantahan rito!” I nodded, umupo ako sa tabi niya at naramdaman kong may umupo sa tabi ko, nang tignan ko kung sino iyon, our eyes met.

It’s Azriel.

“Ciana!!”

Umiwas ako ng tingin sa kaniya at napatingin sa babaeng sumigaw mula sa likuran. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko sina Marie, Nicolette, Zoey, Carina at Charmaine. Dali-dali akong tumayo at niyakap ko silang lahat.

“I missed you, girls!!” Ani ko.

“We missed you too, Ma’am.” They all answered.

“Tara, upo na tayo doon?” Tanong ko sa kanila.

“Wait, may ipapakilala ako.” Ani ni Carina.

“Sino?” Tanong ko.

I stiffened when I saw a little girl wearing a floral pink dress. “Caitlyn Ryleigh, say hi to your tita-ninang.”

Napahawak ako sa bibig ko, hindi ko alam kung anong gagawin ko, grabe, nawala lang ako saglit may anak na si Carina? Nawala lang ako, may inaanak na ulit ako? I stared at her, may kamukha siya and it’s not Charmaine, hindi ko alam pero parang may kamukha siya na kakilala ko. Hindi pa rin ito nagproproseso sa utak ko, not until she spoke.

“H-Hi, tita-ninang.”

Hindi ko alam kung bakit nanubig ang mga mata ko. Napaluhod ako at niyakap si Caitlyn. Kumalas ako sa pagkakayakap at nagulat ako ng bigla niya akong nginitian.

“Y-You’re so so pwetty, tita-ninang.” I smiled at her,

“So are you, sweetie. I’ll talk to your mom first, alright?”

She nodded. Humarap ako kay Carina at nakita ko siyang nakangiti sa akin. “W-When? H-How?”

“When? Right after you went in the Italy, I-I went to my ob-gyne when I notice na hindi ako dinadatnan ng ilang buwan. And there, I found out that I-I was pregnant. At first, hinang-hina ako. K-Kasi hindi ko alam kung papaano nangyari ‘yun, and in that moment his father and I doesn’t have any serious relationship. We’re not friends, best friend, we’re not even lovers. H-He’s just my fling, b-but my heart betrayed me, I’m slowly falling in love with him, but until now, h-hindi niya alam na may anak siya sa akin dahil m-may kinakasama siya n-ngayon.”

I wrapped my arms around her, “Shush. Tahan na, magpahinga ka sa akin, rest and breath. We got you always, I’m sorry if ang layo ko nung mga oras na kailangan mo ng makakasama.”

Carina isn’t that type of person na laging nagkekwento about sa buhay niya, when it comes to her life or her family lagi siyang tahimik, or kaya hindi sasagot. You’ll sometimes see her crying, but then she will always choose to stand up and stay still. She’s one of the women I admire for being strong enough, for shining bright after all those pains. At alam ko na sobrang nahirapan siya nung pinagbubuntis niya si Caitlyn, raising a child is hard lalo na kung mag-isa ka lang na pinapalaki ito.

“D-Dumating na ako sa point na s-sumuko na ako, m-muntik ko ng kitilin ang buhay ng anak ko.”

I sighed heavily, “Sumuko ka man sa una, mananatili kang matatag hanggang sa huli.”

“T-Thank you, Ciana.”

“M-May I know, who’s Caitlyn’s father?”

She cleared her throat, “Don’t get mad at him.”

“I can’t promise that.”

She sighed, “C-Caesar.”

My eyes widened, what?! Kaya pala parang may kamukha si Caitlyn na kailala ko kasi si Caesar ‘yung daddy niya?!

“W-Wait, what?!”

“Gulat ka ‘no?” Tanong ni Zoey.

“Kami din!”

Sabay-sabay na ani nina Zoey, Marie, Nicolette and Charmaine.

“What’s up, mga panget!”

Nanlaki ang mga mata namin at tinignan namin si Carina, napatingin din kaming lahat sa isa’t isa sabay tingin namin sa lalaking kararating lang which is si Caesar.

"S-Si Caitlyn-"

Hindi na pinatapos ni Carina ang sasabihin ni Zoey dahil dali-dali siyang lumapit kay Caitlyn. Sumunod kami sa kaniya at nakita namin kung papaano magkatinginan sina Carina at Caesar.

“Caitlyn.” Pagtatawag ko sa bata.

Tumingin ito sa akin at lumapit,
“Yes po?”

“Come here, akyat muna tayo sa taas? I do have many barbie dolls there and you can play with Gail also.”

“Who’s Gail po?”

“I’ll introduce her to you later, alright? You want to come with me?” She smiled and nodded.

Binuhat ko na siya at hangga’t maaari tinago ko ang mukha niya, nang makarating kami sa taas iniwan ko muna siya kina ate Anel para makapaglaro sila ni Gail hindi naman takot sa tao si Caitlyn kaya pumayag rin itong iwanan ko muna siya roon.

Pagkasara ko ng pintuan bigla na lamang may humablot sa kamay ko, nang huminto kami tsaka ko lang nalaman na hinatak niya pala ako patungong rooftop.

“Anong ginagawa natin dito?” Tanong ko kay Azriel.

“Wala lang.”

I rolled my eyes, “Okay then, bababa na ako.”

“Huwag.”

Napatingin ako sa kaniya, “At bakit?”

“Nandoon si Hayden.”

“Anong paki ko?”

“Basta huwag.”

“Why do I need to follow you?”

“Don’t go there, Ciana. Stay here….Stay with me.”

Hindi ko alam kung bakit parang may tumutusok sa puso ko sa mga salitang binitawan niyang iyon, “I did that, Azriel. I stayed, years ago. But guess what? Wala akong napala. Nanatili ako pero walang nangyari. Ay may nangyari pala, nasaktan pala ako. Kaya I don’t want to stay with you, you broke my trust at hindi rin ganoon kadaling ibalik 'yung tiwalang sinira at nasira mo.”

“When will you forgive me?”

“When? Paano kita mapapatawad kung mismong ‘yung sarili ko hindi ko pa napapatawad?”

“Give me one more chance, one more chance.”

I smirk, “How can I, Azriel? How can I kung mismong ‘yung sarili ko hindi ko mabigyan kahit ni isang chances na maging masaya at magpatawad ulit?!”

“I love you, Ciana! I love you and I still do!”

“I’m sorry but I don’t love you anymore.”

Napasigaw ako ng bigla na lamang bumuhos ang napakalakas na ulan.

“Ciana, I love you!”

Tinakpan ko ang tainga ko, kung dati kapag sinasabi niya ang mga katagang iyon ay para itong musika sa tainga ko pero ngayon ay hindi na. “Stop!”

“Mahal kita, Ciana!”

“Stop!”

“Mahal na mahal kita, Ciana! I love you sobra-sobra!”

“Please, stop!”

Napatingin ako kay Azriel ng bigla niyang hawakan ang balikat ko,

“Mahal kita.”

“I said, I don’t love you anymore!”

I stiffened when Azriel wrapped his arms around me at bigla na lang siyang nawalan ng malay.

It's Time, Cosa Nostra (STEREONA CLAN 1) Where stories live. Discover now