Delilik Solumda

~8~

İyi Okumalar 📖
Yorumlarınızı bekliyorum aşkolar💬💭
Yıldızınızı hep patlatın olur mu 🌟🥰
🖤❤️
°°°°°°°°°°
Yükseklikten korkan insanlar belki de bilebilir şu an yaşadığım duyguyu. Yükseklik korkunuzun en had safhada olduğunu düşünün. On katlı bir apartmanın çatı katından aşağıya bakıyorsunuz. Gelip geçen insanların karınca gibi gözüktüğünü görüyorsunuz. Bunun yanında da kalbiniz yerinden çıkacakmış gibi küt küt atıyor. Her an düşüp sakat kalabilir, beyninizi dağıtabilirsiniz, ölebilirsiniz. Ama her ne olursa o an kalbinizin atış hızını elle tutmuş gibi hissedersiniz. Benim yaşadığım adrenalin, heyecan  ve daha bilemediğim duygular beni esir almıştı. Kendimi on katlı apartmandan aşağıya bakan biri gibi hissediyordum. Sanki ordan düşmek üzere olduğumu bilircesine kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.

"Seni susturmamı mi istiyorsun geveze?" Sesi ifadesizdi. Sert ya da soğuk diyebileceğim bir tınısı yoktu. Gerginlikten dişlerimi dudaklarıma sertçe geçirdim. Umarım kanatmazdim aksi takdirde gerginlikten hep dudaklarımı soyardim dişlerimle. Diliyle dudaklarını ıslatıp gözlerimdeki gözlerini dudaklarıma çevirmişti. Sesli yutkunması ademelmasını hareketlendirdiginde ne yapacağımı, daha önemlisi ne yapacağını bilmiyor ve merak ediyordum. Beni öpmeyecekti değil mi?

"B..be..ben hayır yani ne..napıyorsun?" Islak nefesi yüzüme çarpıyordu ve ben doğru düzgün bir cümle dahi kuramıyordum.  "Ne yapmamı istersin?" Benimle laf cambazlığı mi yapıyordu? Soluklarım hızlanmaya başlamıştı. Kanın yanaklarıma çekildiğini hissedebiliyordum. Çok çabuk kızarıyordum. Cildim bir şeye aşırı tepki verip hemen kızarıyordu. Soğuktan, sıcaktan,heyecandan, sinirden herhangi bir duygudan çabuk kızarıyordum. Dudaklarımdaki gözlerini çekip gözlerime baktı. Çenesi gerilmişti. Üst üste iki kez yutkunup

"Bir daha bana diklenme sinirlerimi bozuyorsun." dedi. Üzerimdeki koca cüssesini çekip kendi şoför koltuğuna geçti ve kontağı çevirip arabayı çalıştırdı. Bu da neydi şimdi? 
Sıcaklığını üzerimden çektiğinde biraz nefes almak için camı açtım ve ılık rüzgarın yüzüme çarpmasına izin verdim. Bir yandan yaptığını anlamaya çalışıyordum. Neden aniden üzerime çullanmıştı ki? Sırf 'sustursana' dedim diye mi? Ozan çok garip ve çözümlenmesi zor bir insandı. Neredeyse onu tanımamın üzerinden bir ay geçecekti ama onun zor bir havası vardı. Bazen aniden parlıyordu, bazen çok samimi oluyordu ama bazen de dengesiz gibi bişey oluyordu. Ne zaman ne yapacağını kestiremiyordum. Yolculuğumuz sessiz geçiyordu. Camı kapattım ve başımı cama yaslayıp gözlerimi kapattım. Yorucu bir gündü. Gözlerimi kapatır kapatmaz uyudum.

***

Gozlerimi açtığımda saatin kaç olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Başımı pencereme çevirdiğimde dışarıdaki görüntünün karanlık olduğunu gördüm. Baş ucundaki abajuru yaktım ve gözlerim ışığa alışmaya çalışırken telefonumu aradım. Çantam çalışma masamın üzerindeydi. Üzerimde hala kıyafetlerim vardı. Genelde kıyafetlerimle uyuyamazdım.

Uyanma sebebim yine kıyafetlerimin beni rahatsız etmesi olmuştu. Ayaklarımı yatağımdan sarkıttım ve paytak adımlarla çantamı alip içinden telefonumu çıkardım. Gözlerim hala ışığa alışmadığı ışık yine gözlerimi yakmıştı. Saatin 03.22 olduğunu gördüm. Ne ara o kadar olmuştu ya? En son Ozanlaydım. Beni o mu getirmişti acaba odama? O zaman odamı da görmüştü. Ahhh, olamaz.

Aslında odamın dağınık veya kötü olduğunu düşünmüyordum. Odamı görseydiniz bir erkek odası gibi olduğunu söyleyebilirdiniz. Yatağım tuttuğum takımı gösteriyordu. Galatasaraylıydım ve bu yüzden yatağım da sarı kırmızıydı. Üstünde Galatasaray ın simgesi vardı. Duvarlarım da sevdiğim aktörlerin, grupların ve oyuncuların posterleri vardı. Daha çok k-pop idolleri ile doluydu ve bunun için bana karşı çıkan bir sürü kişi olmustu ama ben takmamıştım.Yatağımın yanında kocaman beyaz bir ayıcık vardı. Duvarlarım kırmızıydı. Odam dağınık değildi ama renk olarak çok karışıktı ve ben bunu bir tek Barana göstermiştim. Ondan başka giren olması sinirlerimi bozmuştu. Onun beni getirmediğini dilemekten başka bişey yapamazdım.