Yasak Tutkular

Bölüm 13 - Beklenmeyen Sürprizler

+100k toplam okunma sayısına ulaşmışız! Hepinize çok teşekkür ediyorum! Hep yanımdasınız, bana destek oluyorsunuz! Birtanesiniz. Bir açıklama yapmak istiyorum. Yukarıdaki resimde 4 karakterin resimleri var. Bizim başrol kızımızın resmi yok! NEDEN Mİ? Çünkü ben onu size bırakıyorum. Eğer hayalinizde oluşan bir Defne varsa, lütfen yazın. Ünlü de olabilir, adını yazarsanız sevinirim. Sizin hayal gücünüzde şekillenen defnenin resmini koymak istiyorum! Çoğunluğa göre de seçeriz beraber! OKUNMA İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM TEKRARDAN!

,,,,,

DEFNE-

Ne yapacaktım? Karşımda duran kadına ve elimdeki telefona bakakaldıktan sonra kendime gelmeye çalıştım. Telefonu kulağıma dayadım ve "ben arkadaşımın yanına geldim, evet iyiyim tabii ki. Hat kesildi galiba. Sonra ararım konuşuruz." diyerek karşıdan cevabı almadan telefonu kapattım.

Karşımdaki kadına doğru son iki adım atarken gerginlikten tüm hücrelerim gerilmişti. Ne diye beni buraya çağırdığını anlamaya çalışıyordum. Kadın bana gülümserken ne kadar sahte olduğunu düşündüm. Bana "Hoşgeldin canım" diyerek karşısındaki sandaleyi işaret etti ve oturmamı istedi. Anlamayaraktan sandalyeye oturdum ve gözlerimi karşımdaki tanımadığım kadına diktim. Garsona 2 kahve siparişi verirken benim "ben istemiyoru.." derken beni kesip devam etti. "Konuşmamız gereken bir konu var. Yalan söylediğim ve seni buraya kadar çektiğim içn üzgünüm tatlım." dedi sahte gülüşünü ortaya koyarak. Cevap vermeden dinlemeye devam ettim. "Seni buraya anlaşmak için çağırdım." derken sesinde olası bir gerginlik hissettim ama suratından bok yağıyordu. Sahteydi.

Konuyu dahi umursamadan "Kimsin sen" dedim bir anda. Lanet olsun kendimi tutamamıştım! Kadın bir anda soru sormamla irkildi. Ardından "Sidal demiştim tatlım, hatırlamıyor musun" diyerek alayla güldü. Ona gözlerimi dikerek konuşmayı sürdürdüm, "Sana ismini değil, ne hakla pis yalanlarla buraya çağırdın beni diye sordum." bakışlarım keskin bir şekilde kadını kesiyordu. Gerilmişti. Bakışlarım onu iyice germişti hatta.

"Ateşle oynuyorsun çocuk" dedi bana alayla karışık ciddiyetle bakarak. Bir anda duyduğum şeyle sinirlenmiştim, hızlı cevabı yapıştırdım, "Senin söylediğin yalanlar çocuklar içindir. Ne istiyorsan söyle, uzatma. Benim zamanım değerlidir." dedim bir hışımla nefes almadan. Kadın şaşırdı. Sinir bozucu gülümsemesi ile karşılık verdi "uzak dur." dedi bir anda. Ne olduğunu anlayamadan sordum, "neyden bahsediyorsun sen?", hemen bana yaklaşarak cevap verdi, "Mert.".

Nefesim kesilmiş bir şekilde kadına bakakaldım sonra hemen gözlerimi çevirerek başka yönlere baktım. Anlamamazlıktan geldim, biliyor olamazdı değil mi? "Kimden ve neyden bahsettiğini anlamıyorum, sana ayıracak vaktim yok." deyip sandalyeden kalkarken elimden sertçe tuttu ve bana yaklaştı otururken, "herşeyi biliyorum, Mertle birlikte olduğunuzu da. Şimdi otur ve benimle konuş." dedi. Emir verici konuşmasından hoşlaşmayarak oturdum. Konuşmaya devam etti. "Mertten uzak durucaksın, yoksa canını yakarım. Güzel yolla halledebiliriz bunu, zorlaştırma sakın" dedi kendinden emin bir şekilde konuşarak. Ona saniyelerce sessiz bir şekilde baktım. Düşündüm. "Sen kimi neyle tehdit ediyorsun? Oyuncak mı sanıyorsun sen bu işleri. Korkacağımı mı sandın? Üzgünüm tek yaptığın beni sinirlendirmek. Ve ben sinirlendiğimde hoş bir insan olmam. Şimdi burdan gideceğim, ve arkama bakmayacağım. Sende hayatımdan def olup gideceksin. Blöfün tutmadı, "TATLIM" " diyerek hızla yanından ayrıldım.

Ellerim titreyerek eve doğru hızlı adımlarla yürüyordum. Bu nasıl bir gündü Allahım?

SİDAL'İN GÖZÜNDEN

"Blöfün tutmadı, tatlım " diye beni taklit ettikten sonra masadan haşmetle kalkıp hızlı adımlarla yoluna dğru yürüdü. Kendini ne sanıyordu? Mert'i ona kaptırmayacaktım. Benimdi, ve asla bu yenilgiyi kabul etmeyecektim. Belli ki bu kız baan çok sorun çıkartacaktı. Lakin sorunları ortadan kaldırmakta bir numarayımdır!