BÖLÜM 1 - İLK GÜN

68.1K 474 14
                                    

-DEFNE-

Alarmın çaldığını duydum sinirli bir şekilde gözüm kapalı komidinde telefonumu arıyordum. Elime aldığım an, alarmı sustura bastım. Lanet olsun. Okulun ilk günüydü. İşte bu günlerden nefret ederdim. Hayatıma giren yeni şeyler hep gözümü korkutmuştur. Sarsılarak kalktım. Evde yalnızdım. Sahra adında bir kızla bir dairede kalıyorduk. İlginç biriydi. Kirayı ikiye bölmek bana yardımcı olacaktır diye düşündüm. Annem ve babam farklı şehirdeyken kendimi şimdi daha özgür ama bir o kadarda yalnız hissediyordum. 

Elimi yüzümü yıkayıp lenslerimi taktım. Gözlerimin altı hafif morlaşmıştı. Gece uyuyamamıştım heycandan. Yeni insanlarlarla kaynaşmakta pek iyi değildim. Her ne kadar hazırlık sınıfı olsada. İnsan ürküyordu. Lise günlerimi anımsayıp korkularım tekrar geliyordu. Ama eski Defne değildim artık. Yepyeni bir hayat, bir sayfa vardı önümde. Bunu atlatabilirdim! Yavaşça aynanın karşısına geçtim. Üstümde mavi kısa şort tarzı pijamam üstündede ince siyah badim vardı. Elime bir iki kıyafet alıp üstümde denedim. Bugün iyi görünmeliydim. Bugün önemliydi. Dolabımdan geçen hafta aldığım dar beyaz pantalonu üstüne de pembe askılı yapışan bir badi tarzı üstü giyecektim altıma da beyaz babetlerimi. Yeterince iyi gözüküyordum. Hafifçe dudak renginin bir koyu renginde ruj sürdüm ve gözüme eyeliner çektim. İşte bu. Özgüvenim geri geliyordu. Çantamı toparladım. Bugün okul bize kitaplar dağıtacaktı. Hemen evden çıktım. Okul bir sonraki aşağıdaki sokaktaydı 5 dakikalık yürüme mesafesi yani. 

Okula gittiğimde sınıfıma baktım orta seviyedeydim. En üst kattaydı sınıfım. Asansörle çıktım. Sınıfı bulduğumda derin bir nefesle içeri girdim. Kimse yoktu. Çok mu erken gelmiştim! 

Sınıftaki sıralar U şeklinde dzilmişti bende şeklin en sonundaki sıraya oturdum. Hocaya hem yakın hemde iyi görüş açısına sahipti burası. Beklemeye başladım. Nasıl insanlar gelecekti acaba? 

10 dakika sonra 2 kişi geldi. Gülümseyerek selam verdim. Biri Şebnem diğerinin ismi ise Erkindi. Onlar da sıralara oturdlar. Bir kaç kişi daha geldi 5 dakikaya. Sınıf baya dolmuştu 12 kişi vardık. Sonra ardından bir genç girdi. Baya da yakışıklıydı bir an gözümü alamadım. Sonra kafasını bana çevirince birden ne yapıcağımı şaşırdım! Bana bakıyor. ÖHÖ ÖHÖ nedesem? "Merhaba" dedim. Bana gülümsedi "Merhaba" dedi. Bana doğru gelmeye başladı! Lanet olsun yanıma oturdu! "Buralı mısın?" dedi yüzümü inceleyerek. "Hayır. Ben evde kalıyorum. Arkadaşla. Ya sen?" dedim sakinleşerek. İyi birine benziyordu. "Ben burdanım. Bir sorun olursa bana danışabilirsin." dedi gülümseyerek. İçim bir hoş oldu. "Peki.. Teşekkür ederim" dedim hızlıca. Ve hocayı beklemeye koyulmuşken bana baktığını hissettim. Neden bakıyordu. Birden konuştu. "Ben Cenk." Kızardım. NE KADAR SALAĞIM. O kadar konuş ama bi ismini sorma! "Ben de Defne, tanıştığıma memnun oldum" dedim rahatlıkla. Oda saçlarını arkaya atark "bende çok memnun oldum, Defne" dedi. 

Hoca hala gelmemişti. Sınıftakiler sus pus oturuyordu. Birde ayak sesleri geldi yavaştan. Hoca geliyordu. İçeri adım attı. Yüzü normal olarak ciddiydi. Bizi görünce gülümsedi. Çok yakışıklı bir hocaydı. Üstünde bej rengi pantalon ve üstünde beyaz yapışan bir gömlek vardı. Kaslarını ve gögüsünü belli ediyordu. Biranda ne düşündüğüme şaşırdım ve o sırada ben hocanın üstüne bakarken, hocanın da bana baktığını ve gülümsediğini gördüm. Bir an kızardım. REZİLLİK! Adamı resmen kestim! Ben hemen gülümseyip kafamı çevirdim.  Bir süre baktıktan sonra, YÜRÜDÜ VE SINIFTAKİLERDE ONU FARK ETTİ... Gülümsemesiyle sınıfa selam verdi ve elindekileri bırakıp sınıfın tahtasına adını yazdı;

"Mert Kara". 

Yasak TutkularHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin