Operasyon: Abiler

Bölüm 31

Keyifli okumalar!

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. <3

Yanıma doğru adımlayan Arda bir taraftan da işaret diliyle, "Salak gibi niye yolun ortasında bekliyorsun?" dedi sanırım. Kendisi tam anlamıyla bu işi çözsede ben net bir şekilde anlamıyordum.

Hızla yanına gidip koluna girdim ve yolun karşısına geçtik. "Dalmışım öyle." dedim hızla. "Şoka girdim heralde araba birden gelince."

Fazla kalabalık olmayan caddede markete doğru yürümeye başladık.

Bu işte olmamıştı. Umarım sıradaki işe yarardı. Telefonumu elime alarak Özgür'e, hazır olmasını söyleyen bir mesaj attım. Hâlâ tereddütlüydü ve her an vazgeçebilirdi o yüzden acele etmeliydim. Telefonum çalmaya başladı.

Özgür arıyordu. Yanımdaki Arda'da telefona baktı. Sırıtarak kolundan çıktım ve biraz uzaklaştım. "Ne oldu? Neden arıyorsun, dikkat çekiyoruz." Kısık sesle konuştum.

"Aleyna ben yapamam. Valla bak. Araba işi olsun diye dua ediyorum kaç saattir. Alp gelsin o yapsın. Yarın yaparız." dedi telaşla.

"Saçmalama. Adamla falan konuştuk. Bugün bu iş bitecek. Kapatıyorum." diyerek kapattım telefonu. Daha önce karar vermiştik zaten. Mırın kırın etsede kabul etmişti nihayetinde. Eline yüzüne bulaştırmamasını umuyordum.

Arda yanıma doğru gelmişti. Kaşlarını çatarak bana baktı. Telefonuna bir şeyler yazıp bana uzattı.

"Ne işler karıştırıyorsun?"

Gülümsedim. "Ne karıştıracağım yaa? Seninle arasını düzelteyim diye arıyor Özgür. Barıştın mı sen onunla?"

Düşünceli bir şekilde bana baktı. Kafasını salladı. Telefonla tekrar bir şeyler yazmaya başladı.

"Küs değildim. Onu kendimden uzaklaştıran bendim zaten. Sadece nasıl konuşmaya başlayacağız bilmiyorum. Aramızda bir gerginlik var." Yazıyordu.

"Zamanla düzelir." dedim gülümseyerek. Saate baktım. "Oha çok geciktik. Hadi gel markete gidelim." Elinden çekiştirerek yandaki markete girdim.

Aşırı gerilmiştim şuan. Kasadaki otuzlu yaşlardaki adama baktım. Göz göze geldik. Dün izin almak için iki saat yalvarmıştım. Şuan merkette bizden başka kimse yoktu.

Adama kafamı sallayarak selam verdim. Bana göz devirerek önüne döndü. Buna da şükür diyerek boş boş raflara bakmaya başladım. Arda içecek tarafına gitmişti.

Kapı hızla açıldı. Kar maskeli Özgür'e baktım. Salak gelmeden önce mesaj atacaktı. Kasaya geçecektik Arda'yla. Arda'ya baktığımda hâlâ içecek almakla meşgul olduğunu gördüm ve kasaya doğru gittim.

Sadece gözleri açık olan yüzüyle bana çaresizlikle bakıyordu. Komik duruyordu. Gülme Aleyna. Gülme.

Ciddi olmalıydım. "Salak bağır gürültü çıkar bir şey yap."

"Ne deyim?"

Göz devirdim. "Eller yukarı, kasayı boşaltın falan bir şeyler uydur." dedim kısık sesle.