Operasyon: Abiler

Final

Son bölümümüzle burdayız :(
Yazdığım en uzun bölüm oldu. Sizde final şerefine rekor oy ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

Keyifli okumalar!

"Artık birine tamam deseniz mi acaba." dedi Koray abim.

Ege'de bende aynı anda omuz silkmiştik. "Hepsi neden bu kadar genç?" diye sordum.

"Hepsi neden bu kadar yapmacık?" diye sordu Ege. Gülerek baktım ona. Ben sürekli yapmacık olduklarını söylediğim için o da benden duymuş olmalıydı.

"Çocukla ilgilenmek için genç olmak daha iyi çünkü." dedi Koray abim.

Ege'ye baktı bu sefer. "Çok ayıp."

"Yoo otuz beş kırk yaşındaki biride gayet idare edebilir." dedim. Tüm gelen bakıcı adayları 18-25 yaş arası çok güzel kadınlardı. Aşırı sinirimi bozmuştu bu.

"Tamam son adayımız kaldı. Bende kendime seçici diyordum bir de."

Egemen abim kapıdan içeri girdi. "Son aday geliyor. Çok güzel bir kız valla." dedi bana bakarak. Bilerek yapıyordu. Benim sinir olmam hoşuna gidiyordu.

"Bakıcı değil sevgilin olsun o zaman. Biz buraya güzel birini değil Ege'yle doğru düzgün ilgilenecek birini arıyoruz." dedim triple.

O sırada içeri esmer manken gibi olan kız girdi. Harbi çok güzeldi ama bu.

Koray abimin karşısındaki koltuğa oturdu.

"Merhaba ben Sude. Çocuk gelişimi mezunuyum. Dört yıldır saygın bir ailenin çocuklarına bakıyordum."

"Neden çıktınız ya da çıkarıldınız?" diye sordum.

Beni yeni farkediyormuş gibi gözleri beni buldu. "Artık bakıcıya ihtiyaç duymuyorlar." Ege'ye baktı. "Eminim çok iyi anlaşacağız."

Koray abim kadınla bir şeyler konuşurken Ege'ye doğru eğildim. "Ben sevmedim sen?" Sonuçta onun bakıcısı olacak.

"Bende sevmedim Aleyna abla." dedi fısıldayarak.

"O zaman yap şovunu." diye mırıldandım.

"Koray abi." dedi Ege.

Abimin bakışları bizi buldu. Ege kafasını iki yana salladı. "Ben istemiyorum." dedi masum yüzüyle.

Abim onaylamaz bakışlar atarak önüne döndü. Sanırım bu sefer bizim fikrimizi önemsemeyecekti.

"Yarın sabah bekliyoruz o zaman." diyerek ayağa kalkan Koray abimle, "Olmaz." diye bağırdım.

Kadının bakışları bana kaydı. "Siz onu boşverin. Yarın bekliyoruz." dedi Koray abim.

"Daha son adayımızla konuşmadın." dedim.

"Tüm adaylar bitti." dedi. Kız dışarı çıkmış gidiyordu.

"Hayır son bir kişi kaldı." dedim. Nerede kalmıştı bu salak? Oysa acele et demiştim.

"Kim?" diye sordu.

"Gelince görürsün. Hadi oturup bekleyelim." dedim. Elinden tutup koltuğa oturttum.

Kolunu omzuma atmıştı. "Baban gelmeyecek sanırım." dedi.

Bugünü yarına, yarını diğer güne atıp duruyordu. "Sanırım." dedim üzüntüyle. "Alışkanlıklarından kolay vazgeçemiyor. Akif beyde gitti mi?"

"Evet." dedi. Akif bey dediğini etmiş gitmişti. İyiye gittiğini ummak benim hatamdı. O her zaman bencil, kendini düşünen biri olacaktı.

Beni kaçıran adamın mahkemeside dün olmuştu. Şirket hisselerini tekrar alsakta abim bize beladan başka bir şey getirmedi diyerek orada çalışmak istememişti. Akif beyde satmaya karar vermişti. Parasını hepimize eşit şekilde dağıtmıştı. On sekiz yaşından sonra kullanabilecektim ama. Param var kullanamıyorum anasını satayım.