𝐓İ𝐍𝐘 𝐄𝐘𝐄𝐒 [ᴍʏɢ]

05

Medyadaki Jungkook tamda bölüm sonundaki Jungkook. Okuyunca anlarsınız sjjcjenkfkemcmek.

_____

"Sue!"

Annemin seslenmesiyle tavana diktiğim gözlerimi yumdum ve yavaşça kalktım yataktan. Düşünüyordum. Son bir haftadır bayağı düşünüyordum. Aslında ben hep düşünüyordum ya.

Babamın annemi neden aldattığını, bizi bırakıp neden gittiğini ve son 10 yıldır nerede olduğunu düşünüp durarak geçmişti şu zamana kadar günlerim. Tek çocuktum. Annemle birlikte kalıyorduk ve bunca yıldır hep ikimiz vardık. Tabii canım komşularım Min ailesini saymazsak.

Onlar olmasaydı büyük ihtimalle şuanda hem annemle olmayacaktım hemde her şeye rağmen böyle dimdik duruyor olamayacaktım.

Min ailesinin bize katkısı büyüktü. Babam ben 8 yaşındayken annemi bir kadınla aldatmıştı ve bizi terk etmişti. Temelli yani. Direkt bir daha iletişim kurmamak üzere defolup gitmişti. O zamanlar daha küçük olduğum için bazı şeyleri kavrayamıyordum. Ama kavraya bildiğim bir tek konu vardı ki, babam yanlızca defolup gitmemişti, giderken aynı zamanda hem annemin yaşama sevincini hemde benim çocukluğumu alıp gitmişti.

Annem o adam gittiği andan sonra bir daha eski annem olamamıştı. Bütün mutluluğu, sevinci, umutları gitmişti. Onun ilk aşkı gitmişti başka ne söylenebilir ki. Her gece ağladı. Her gece kırıp döktü. Çoğu gece eve içerek geldi. Ama sonunda kabullendi. Aldatıldığını, yok sayıldığını, unutulduğunu. Ve bu kabulleniş bizim dönüm noktamız oldu. Annem hayatını bana ve kendisine adadı. Kendine bir söz verdi ve tam 10 yıldır dimdik kendi ayakları üstünde durarak bana ve kendisine harika bir şekilde baktı ve buna devam ediyor. Olması gerektiği gibi.

Ama bu dönüm noktasına kadar geçen iki yıllık süreçte yanımızda hep onlar vardı Ha Eun teyze, Danghu amca ve çocukları Yoongi ve Jungkook.

Ha Eun teyze ve annem çocukluk arkadaşlarıydı. Çocukken bilerek ellerini kesmiş ve el ele tutuşarak "artık kan kardeşiyiz, ve birbirimizi asla yanlız bırakmayacağız" diyerek söz vermişlerdi. Bu nedenle de hep birliktelerdi. Aynı mahallede büyümüş, aynı okullara gitmiş aynı üniversitelerden aynı bölümleri okumuş ve hatta aynı iş yerlerinde meslek edinmişlerdi. Tamam buraya kadar bakıldığında her şeyi normal karşılayabilirdim fakat...

Onlar aynı iş yerlerinden yine kendileri gibi yakın iki arkadaşa aşık olmuş ve çifte düğün yapmışlardı. Tamam bakın buraya kadar bile bir şekilde bunlar göz ardı edilebilir ama.

Tanrım onlar ilk hamileliklerini bile aynı aya denk getirmişlerdi. İşte bu asla hafife alınamazdı. Bunu nasıl başardıklarını hiç bilmiyordum ama kesinlikle onlar iyi değillerdi ve bu gayet açıktı. Ayrıca bunlar her aklıma geldiğinde onlardan korkmamak elimde değildi.

Bunlar her ne kadar beni ürkütsede aynı zamanda minnettardımda çünkü bu kan kardeşliği olmasaydı annem ve ben hep yanlız kalacaktık. Annemin kendini bıraktığı iki yıllık süreçte onlar hep yanımızdaydı. Annem geceleri genel olarak hep dışarıdaydı ama tek değildi. Her zaman yanında Ha Eun teyze vardı. Annemle hep o ilgilenmişti ve en sonunda onun aklını başına getirmiş her şeyi kabullenmesi yine o sağlamıştı.

Bunlar olurken ben annemi doğru düzgün göremiyordum bile. Geceleri evde olmazdı. Ama bende evde olmazdım. Annem dışarı çıktığı an Ha Eun teyze onun peşinden giderdi ve Danghu amca ise beni evden alır ve onların evine getirirdi. Yani gecelerim asla tek başıma geçmezdi. Çünkü yanımda benim beyaz atlılarım olarak tabir ettiğim Yoongi ve Jungkook ikilisi olurdu.