Denizin Ötesinde

Deniz'in Acısı

Deniz;

  Eve geldim. Soruya annem hala cevap vermemişti. Baktım ki kapı açık koşar adım eve geldim. Aralık kapıdan sessizce geçip salona baktım salonun ortasında babam kanlar içindeydi annem de başına eğilip kısık sesle Evet o senin çocuğun dedi. Annemin dudak hareketlerinden anlamıştım.

 Babamın son kez bana baktığını ve gözlerini kapatırken son anda "Oğlum" dediğini duydum sonrası zaten babam yüzünden kocaman bir tebessümle sonsuzluğa doğru yol aldı.Annem bana baktı yüzünden lanet olsun ki bir şey anlaşılmıyordu. Anneme baktım ve dedim ki" Deniz diye bir oğlun yok artık" sana koşarak evden çıktım ve arabama geçtim.Ellerinde bir ıslaklık hissettim ve o an ağladığımı farkettim.Ağlayınca gözlerim hemen şişiyordu ve rengi yeşile doğru kayıyordu.( yazarlarınızdan fatmanur da öyle) o an ki hırsla hemen bir bara gittim ve deli gibi içtim. O sırada yanıma benim boylarımda bir kız geldi gördüğüm en güzel kız değildi yine de gözlerimi ondan alamıyordum.Adını sorduğumda "Özge" olduğunu söyledi .... Sabah gözlerimi açtığımda hiçbir şey hatırlamıyordum.Başım çok ağrımıştı.Hala gecenin şokundayım buradan biraz uzaklaşmaya karar verdim. 1 hafta sonra geri döndüğümde kafede otururken gözüme hiç yabancı gelmeyen bir yüz çarptı kim olduğunu tahmin etmeye çalışırken yanıma geldi ve oturmak için izin istedi."Ben Özge geçen hafta barda tanışmıştık" dedi. Kusura bakma gece çok içmiştim.Hatırlayamadım dediğimde yüzündeki gülümseme kaybolmuştu."Önemli değil yeniden tanışalım mı? "diye sorduğunda elimi uzattım "Deniz" dedim."Özge" diye karşılık verdi.Onunla konuşurken zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim bile sanki yaşadıklarımı az da olsa unutmuş gibiydim.Önümüzdeki birkaç gün boyunca sürekli Özgeyle sohbet ediyordum.Ona karşı içimde adını koyamadığım bir his vardı.Duygularımdan emin olmak için biraz daha bekledim.Onunla zaman geçirdiğimde acılarım biraz daha hafifliyor gibiydi.Her şey o kadar hızlı gelişiyordu ki artık duygularımdan emindim.Ona açılmaya karar verdim. Onu yemeğe davet ettiğimde işlerinin olduğunu bir ya da bir buçuk ay sonra tekrardan görüşmek istediğini söyledi.Bir şey söylememiştim yeniden içime kapanıp acılarımla başbaşa kaldım.  2 ay önce tam da böyle olmuştu. Annem karşımda öylece dururken bende içimden bunları geçiriyordum daha sonra hiçbir şey söylemeden mekanı terk etti bizde Özge ile konuşmaya devam ettik .