✧[tea garden]✧

13♡

İzuku'dan

Gözlerimi yavaşça açmıştım. Nerdeyim ben? Ah doğru. Shotou... Ben gece boyu onlara eziyet çektirdim yaaa. Ağlamasaydım shotou beni fark etmezdi. Şimdi hepsine bakıyorum da masada uyuya kalmışlar. Şeyy kendimi affettirmem lazım sanırım. Yerimde doğruldum ve esnedim. Yavaşça ayağa kaltığımda yanımdan kıpraşma sesleri geldi. Shotou uyanmıştı.

"Ah shotou günaydın. Ben mi uyandırdım yoksa?"

"Hayır. Kendim uyandım."

"Oh pekala. Sen odana git istersen. Burda rahat uyuyamamışsındır."

"Hayır. benim için alışılmadık bir durum değil."

"Nasıl yani?"

"Boşver."

Masadan kalkıp esnedi ve yanıma geldi. Bana sarıldı ve konuşmaya başladı.

"Gece sana sarılınca rahatlamıştın. Sarılmayı sever misin?"

Bende ona sarılıp cevap verdim.

"Evet. Sarılmak beni rahatlatıyor. Peki ya sen? Sen sever misin?"

"Ben annemden sonra ilk defa birine sarılıyorum.ama çok güzel bir his."

"Ailenin arasında ne geçti bilmiyorum ama sana iyi gelicekse hep sarılabilirim."

"Uhm... Ama biraz daha kalırsam burda uyuyacağım."

"Oh pekala. Benimle mutfağa gelmek ister misin?"

"Mutfakta ne yapıcaksın?"

"Şeyy kendimi affettirmek istiyorum. Çok yoruldunuz benim yüzümden."

Sarılırken konuşmaya devam etti.

"İzuku dediğim gibi. Senin suçun değildi. Hem ağlamak en doğal şeydir."

"Hayır. Ben çok fazla ağlıyorum. Her gece aynı şey... Bıktım artık ağlamaktan."

"Ne olduğunu anlatmak ister misin?"

Aklıma gece geldikçe ağlayasım geliyordu. Bende onlara kendimi affettirmek adına krep yapmaya karar verdim.

"Uh... Sonra anlatsam..?"

"Tamam. İstediğinde anlatırsın."

"Tamam. Hadi gel mutfağa."

"Peki.."

Sonra mutfağa gittik. Ben yaparken krep yaptığımı anladı ve bana yardım etmeye başladı. Birlikte krepleri yaptık ve o sırada da fuyumi abla ve natsuo abi de uyandı. Hep birlikte oturup krepleri yedik falan.

Haftanın geri kalanında ben okuldan izin alarak okula gitmedim. Sotou ile çok iyi arkadaş olduk ve birbirimize numaralarımızı verdik. Shotou'yla bir karar aldık. O benim eğitmenim olucaktı. Beni güçlendirecekti. Benim için bir liste hazırladı ve o hafta boyunca spor yaptırdı. Ve ekstra olarak okul çıkışı kacchan'a yakalanmadan gittiğim (sürekli yakalanmamaya dikkat ediyordum) spor salonunda ve basketbol eğitimine de başlamıştım çünkü. Kacchandan kaçmak zordu evet. Ve bu süre içerisinde shotou sürekli beni ziyarete geliyordu. Çok yakın olmuştuk. Gerçekten iyi biriydi. Hakkını ödiyemezdim. Benim hem bedensel hem de ruhsal açıdan güçlenmemi sağlamıştı. Artık özgüvenim vardı ve kacchan'dan kurtulmak daha kolay geliyordu.

Aradan iki yıl geçmişti. Biz shotou'yla takılıyorduk. Ve benim bedenim cidden bir değişim geçirmişti.