•5•

303 29 6
                                    

Hayat durmuştu. Ela gözlerinin içinde kaybolmuştum. İlk defa gözlerine bu kadar uzun süre,bu kadar dikkatli bakabilmiştim. Seviyor muyum? Belki.Bunun cevabını kendimde veremiyorum. Ama ela gözlerine bakınca bir şeyler hissediyordum,bu kesin.Ela gözlerini benden ayırmıyordu. Benim de ayırmak istediğim pek söylenemezdi. Berk gözlerini gözlerimden çekti ve gözleri dudaklarına kaydı.Gözleni çekti ve ayağa kalktı.Hareket etmeye başlayınca,kolundan tuttum.Durdu fakat bana bakmadı.
"Cevabını bekliyorum."dedim.Sesim çok bitkin çıkmıştı. Annemin ölümünden sonra Furkan gelince...Artık gücüm kalmamıştı. Berk cevap vermedi."Berk?"dedim titreyen bir sesle.Berk bana doğru döndü ve "Sınıfa çık.Ders başladı."dedi Berk soğuk bir şekilde.Gözüm tekrardan yanmaya başladı."Beni anlamıyorsun değil mi? Furkan tanımıyorsun sen.Furkan beni elde etmek için her türlü kötülüğü yapar.Çok pis biridir.Ben ondan korunmak için çok çaba gösterdim ama artık yoruldum."dedim titreyen sesle.Berk bana ifadesiz bir şekilde bakmaya devam etti.Geriye doğru adım attı ve okulun içine doğru yürümeye başladı. Ben çardağa tekrar oturdum ve ağlamaya devam ettim."Hiç kimse beni anlamıyor."dedim Berk'in duyabileceği şekilde.Ellerimle yüzümü kapattım ve durdum.Ağlamayı kestim.Güçlü olmalıyım.Birisinin yanıma geldiğini hissettim.
"Ağlamayı kes."dedi Berk soğuk bir şekilde."Ağlamıyorum."dedim soğuk bir şekilde."Bana bak."dedi Berk soğuk bir şekilde.Sustum ve cevap vermedim.Bakmak istemiyordum,bakmayacaktım."Şu yüzüme bak."dedi Berk soğuk bir şekilde.Yine bakmadım."Lanet olsun.Tamam,seni koruyacağım.Ama şu yüzüme bir bak!"dedi Berk sert bir şekilde.Kafamı yavaşça kaldırdım ve Berk'in yüzüne baktım."Beni koruyacak mısın?"diye sordum sakin bir şekilde.Suratıma ifadesiz bir şekilde bakmaya devam etti."Bunu nasıl yapmayı planlıyorsun?"dedi Berk soğuk bir şekilde.İşte buna cevap veremezdim.Cevabını bilmediğim sorularla baş başa kalmayı sevmiyordum."Bilmiyorum."dedim sessizce.Berk ellerini iki yana açtı ve geri indirdi."Tamam,sadece korurum.Sana zarar verirse ben devreye girerim."dedi Berk soğuk bir şekilde.Kafamla onayladım."Hadi sınıfa çık."dedi Berk soğuk bir şekilde.Ayağa kalktım ve okulun içine doğru yürümeye başladım.
Sınıfın kapısına vurdum ve içeri girdim.Herkes bana bakmaya başladı. "Geç kaldığım için özür dilerim hocam."dedim ve yerime doğru yürümeye başladım.Sırama oturdum ve düşünmeye başladım.
***
Zilin çalmasıyla irkildim.Didem hemen yanıma geldi ve "İyi misin?Berk neden gelmedi sınıfa?"dedi Didem hızlı bir şekilde.Didem meraklı bir insandı,İpek ise konuşkan biri idi.Omuz silktim ve "Gelmedi işte."dedim soğuk bir şekilde.Ayağa kalktım ve yürümeye başladım. "Nereye?"dedi Didem."Bahçeye."dedim yürürken."Bu yağmurda mı?"dedi Didem.Cevap vermedim ve sınıftan çıktım.Didem yanıma geldi ve koluma girdi."İyi misin?"dedi Didem.Kafamla onayladım.Bahçeye çıktık ve çardağa doğru yürümeye başladık.Çardakta Buse,Can,Berk,Ekin,İpek ve Mert vardı.Yanlarına vardığımızda İpek ayağa kalktı ve gülümsedi.Bizde gülümsedik ve oturduk."Kardo,bizim Ecrin'e koruma tutmamız lazım."dedi Ekin gülümseyerek."Aynen dostum.Ecrin'e acilen bir koruma lazım.Acaba kim olsa?"dedi Mert gülümseyerek."Im...Bence Berk olsun."dedi Can gülümseyerek.Öğrenmişlerdi ve benimle dalga geçiyorlardı."Uu...Güzel fikir."dedi Mert gülerek."Haha.O kadar komikti ki gülmeyi unuttum."dedim.Hepsi gülmeye başladı."Şaka bir yana,bence güzel bir durum oldu.En azından zarar görmez."dedi Buse.Hepsi kafasıyla onayladı.Berk'e baktığımda telefonu ile ilgilendiğini gördüm.Ela gözleri beni bulunca hemen kafamı çevirdim."Bugün okulu eksek mi acaba? Çünkü,çok sıkıcı dersler var."dedi İpek.Herkes kafasıyla onaylayınca "Karar verilmiştir,bugün diğer derslere girmiyoruz."dedi Didem.Ekin ayağa kalktı ve "Hadi o zaman çantalarınızı alın.Sonra da gidelim."dedi.Herkes ayaklandı,Berk hariç.Berk tabikide çanta getirmiyordu.
Hemen sınıftan çantamı aldım ve çardağa geri döndüm.Berk hâlâ çardakta oturuyordu.Cesaretimi topladım ve yanına oturdum."Beni korumak istemiyorsan,koruma."dedim.Berk bana baktı ama bir şey söylemedi."Neden seni tanımakta zorlanıyorum?"dedim.Tanımakta zorlandığım tek kişiydi.Gizemli bir kişiliği vardı ve tanımak zorlaşıyordu."Unuttun mu? Ben karanlığım,sen ise parlak bir ışık."dedi Berk soğuk bir şekilde.Kafamı önüme eğdim ve "Belki de eskisi kadar parlak değilimdir."dedim sessizce.İkimizde sustuk."Seni koruyacağım."dedi Berk soğuk bir şekilde.Berk'e baktım.Bana bakıyordu.Ela gözleri muhteşemdi.Birinin gelmesiyle dikkatim dağıldı ve o kişiye baktım.Çardakta karşımıza oturan Furkan idi."Ee,ne konuşuyordunuz?"dedi Furkan.Berk ve ben cevap vermedik."Niye bana öyle bakıyorsunuz? Cevap versenize?"dedi Furkan.Yine cevap vermedik.Furkan kafasını geriye attı ve sonr tekrar bize baktı."Ah...Tamam cevap vermeyin.Bu arada Berk misin nesin?Seni affettim,bir daha bana vurmazsın.Bu arada umarım Ecrin ile inşallah arkadaşsınızdır.Çünkü,o benim."dedi Furkan.Berk'e baktım.Sert bir şekilde Furkan'a bakıyordu."Sen bence beni affetme.Bu arada o sana ait değil ve ben sana vurup vurmayacağımı da sana sormam."dedi Berk soğuk ve sert bir şekilde.Furkan kaşlarını çattı ve Berk'e doğru eğildi."Sen kendini ne zannediyorsun lan?"dedi sert bir şekilde."Berk Çelik."dedi Berk soğuk ve alaycı bir şekilde."Bende Furkan Kök.Bu ismi unutma.Çünkü,bu isimli şahıs yani ben seni çok dövecek."dedi Furkan soğuk ve alaycı şekilde.Berk ayağa kalktı ve "O kadar kolay mı zannediyorsun?"dedi sert bir şekilde.Furkan da ayağa kalkınca bende ayağa kalktım."Evet."dedi Furkan sert bir şekilde."Sakın kavga edeyim demeyin."dedim soğuk bir şekilde.Furkan kendini sıktı ve sonrada kolumdan tutup peşinden sürüklemeye başladı.Elinden kurtulmak için çabalamaya başladım.Berk önümüzde durdu ve "Onu bırak."dedi.Şu ana kadar farkettim de,Berk bana hiç adımla seslenmemişti.Furkan yürümeye başladı.Berk yine önünde durunca "Furkan bırak beni."dedim.Furkan bana sert bir şekilde baktı ve "Asla."dedi.Furkan bir yumruk darbesiyle sarsıldı ve yere düştü.Vuran kişi Berk idi.Berk bana baktı ve "Yürü."dedi.Berk'i takip etmeye başladım.
Okuldan çıktık ve bahçe kapısının önünde durmaya başladık."Teşekkürler."dedim."Mert ve Ekinler nerede kaldı?"dedi Berk soğuk bir şekilde.Omuz silktim.Geç kalmışlardı,haklıydı."Hazır mıyız?"diyen bir sea duydum.Hemen o kişilere baktım.Gelmişlerdi.Yürümeye başladık."Ee? Nereye gideceğiz?"dedi Buse."Yıldız Cafe'ye gidelim mi?"dedi Didem.Hepimiz onaylayınca oraya doğru yürümeye başladık.
Yıldız Cafe'nin içine girince,içeride polislerin olduğunu fark ettik.Polislerden biri yanımıza geldi ve "Gençler,kimliklerinizi görmeliyim."dedi.Hepimiz kimliğimizi verdik.Hepsine baktıktan sonra geri verdi."Berk Çelik bizimle karakola gelecek."dedi Komiser.Hepimiz bir anda Berk'e baktık.Berk'in karakol da ne işi olur ki?

GizemliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin