Gizemli

•13•

Gözlerimi yavaşca açtım.Her yer ilk başta bulanıktı fakat hemen ardından etraf netleşti.Bana bakan bir adam,bir kadın gördüm.Kafamı yavaşca oynattım ve aletlere bakılırsa hastanedeydim.
"Kendine geldi sanırım,Hasan Bey."dedi kadın.
"Merhaba,ben doktorum.Adım Hasan.Bu hanımefendi de hemşire.Adı Gamze.Beni duyuyor musun? İyi misin?"dedi adı Hasan olan Doktor.Doktor Hasan'a baktım ve "S-su."dedim sessizce."Su istiyor sanırım.Ben veririm Hasan Bey."dedi adı Gamze olan Hemşire.
Gamze Hemşire,bardağa su doldurdu ve bana yavaşca içirdi."Teşekkürler."dedim sessizce."Gamze Hanım,yakınlarına haber verin.Daha fazla endişelenmesinler."dedi Hasan Doktor.Hemşire kafasıyla onayladı ve yanımızdan uzaklaştı.
"Ağrınız var mı?"dedi Doktor Hasan."Biraz."dedim sessizce.Bir ses duyduk ve içeri giren birilerin olduğunu fark edince hemen Doktor Hasan Bey ile birlikte oraya baktık.Koray Abi ve Berk girmişlerdi içeri."Hastayı şuanda ziyaret edemezsiniz."dedi Doktor Hasan."Girmemeleri gerektiğini söyledim ama dinlemediler."dedi Gamze Hemşire.Doktor Hasan kafasıyla hafifçe onayladı.Gamze Hemşire sakinleşti ve bekledi."Sadece beş dakika izniniz var.Sonra çıkacaksınız.Bu hastanın sağlığı için."dedi Doktor Hasan.
Koray Abi hemen kafasıyla onayladı.Doktor Hasan ve Gamze Hemşire hemen odadan çıktılar.Koray Abi hemen yanıma geldi.
"İyi misin Maviş'im."dedi Koray Abi.Hafif bir şekilde kafamla onayladım."Ağrın var mı?"dedi Koray Abi.Onu üzmemek için kafamı yavaşca olumsuz bir şekilde salladım.Biraz ağrım vardı tabiki."Güzel."dedi Koray Abi gülümseyerek.
Gözlerimi Koray Abi'den çektim ve Berk'e baktım.Berk'te bana bakıyordu.Ama bakışlarına anlam veremiyordum.Öfkeli gibiydi.Koray Abi'de Berk'e baktı ve "Ben çıkayım.Birazda siz konuşun."dedi Koray Abi.Hemen ardından gülümseyerek odadan çıktı.Berk yavaşca bana yaklaştı ve yatağım kenarına oturdu.
"Bunu sana Caner mi yaptı?"dedi Berk.Cevap veremedim.Caner'in adamları yüzünden bu haldeydim.Bunu Berk'e söylersem başı belaya girebilirdi.Söyleyip söyleyememek arasında kalmıştım."O yaptı değil mi?"dedi Berk."O yoktu.Onunla gezen çocuklar vardı."dedim.O zaten cevabı biliyordu.Bu yüzden söylemeye karar vermiştim ve söyledim de.Berk'in gözlerinden bir anlık öfke geçti gibi oldu.Sonra gözlerini kapattı,derin bir nefes aldı ve bana baktı.İçeri Gamze Hemşire girdi ve "Ziyaret zamanı doldu."dedi.Berk Gamze Hemşire'ye baktı.Ayağa kalktı ve bana baktı.Elimi tuttu ve kulağıma eğildi."Seni koruyamadığım için özür dilerim,huysuzum."diye kulağıma fısıldadı.Hemen ardından yanağımdan öptü ve elimi bırakıp gitti.Gamze Hemşire gülümsedi ve "Hadi biraz uyuyun ve dinlenin."dedi gitti.
Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.
***
Soğuk bir eli kolumda hisseder hissetmez hemen gözlerimi açtım.Bir kız bana bakıyordu.Aynı yaştaydık sanırım.Bana bakıyordu.Yüzünde hafif bir gülümseme oluştu."Kimsin?"dedim zorla da olsa.Ağzım kurumuştu ve zor konuşuyordum."Beni eminim ki yakın zaman da tanıyacaksın.Ben Azra.Nasıl oldun? İyi misin?"dedi adının Azra olduğunu öğrendiğim kız."İyiyim.Beni nereden tanıyorsun?"dedim yine zorla konuşarak."Ben senin arkadaşın olacağım.Seninle ilgili her şeyi biliyorum.Belki de senin bilmediğin sırları da biliyorumdur,he ne dersin?"dedi Azra.Bir kaşımı havaya kaldırdım ve "Ne demek istiyorsun?"dedim yine ve yine zorla konuşarak."Yakında anlayacaksın merak etme.O günün gelmesine az kaldı.Sana sadece tek bir şey demek istiyorum.Herkese güvenme.En yakınına bile."dedi Azra ve ayağa kalktı."Dur,gitme.Ne demek istedin? Dur!"dedim.Fakat o beni dinlemedi ve odadan çıktı.Ne demek istemişti? O kimdi?
Kapı yavaşca açıldı.Azra gelmiştir diye hemen merakla baktım ama o değildi.Berk gelmişti.Arkasından da Koray Abi,Didem,İpek,Can,Ekin,Buse ve Mert odaya girdi.Babam aralarında yoktu."Nasılsın Maviş?"dedi Didem.İpek ve Didem'in gözleri şişmişti.Ağlamışlardı her hallerinden belliydi."Daha iyiyim."dedim zorla konuşarak."Su verir misiniz?"diye ekledim.Buse hemen bardağa su koydu ve kafamı yavaşca kaldırıp su içirdi."Teşekkürler."dedim gülümserek.Buse'de bana gülümseme ile karşılık verdi.Koray Abi'ye baktım ve "Babam nerede?"dedim."Bir işi çıkmış canım."dedi Koray Abi gülümseyerek.Ben burada yatarken o beni bırakıp başka bir yere mi gitmişti? Bu durum benim suratımın asılmasına sebep olmuştu.Ama kimseye bir şey belli etmemek için gülümsemeye devam ettim.Gülümsemek,üzüntüyü en iyi saklama yoludur...
***
Sinan Yüksel'den
Çağırıldığım depoya gittim.Ecrin hastanede yatıyordu ama ben buraya geldim.Karşımda onu gördüm."Sinan Yüksel..."dedi.Sert bir şekilde bakmaya devam ettim."Kızım hastanede yatıyor.Ne söyleyeceksen çabuk söyle."dedim.Yapmacık bir kahkaha attı ve "Kızını önemsemediğini biliyoruz Sinan Yüksel."dedi.Ona soğuk bir şekilde baktım."Emin değilsin."dedi.Ne diyeceğini tahmin etmeye başlamıştım bile.Bunu söylerse yine şüphelerim başlayacaktı."Sakın söyleme."dedim sert bir şekilde."Onun senin kızın olduğundan emin değilsin.Öyle değil mi Sinan Yüksel?"dedi."Ne istiyorsun?"dedim soğuk bir şekilde.

Yeni bölüm en yakın zamanda... :)