ភាគទី14 [ ជុងហ្គុ...យើងមិនមែនជាជុងហ្គុក ]
ចំណាយពេលវេលាជាងកន្លះថ្ងៃទម្រាំតែមកដល់នាយកម្លេាះមាឌកាន់ដៃរាងតូចដើរចូលទៅខាងក្នុងភូមិគ្រឹះដែស្ថិតនៅលើកេាះជេជូដេាយមានអ្នកបម្រើដែរនៅទីនេាះជួយគ្នាជនជូនអីវា៉ន់យកទៅខាងក្នុងបន្ទប់របស់ពួកគេ.
[ មិនមែនលើកេាះនេាះមានតែភូមិគ្រឹះជុងហ្គុកមួយនឹងទេតែនៅមានអ្នកមានលំដាប់ៗច្រើនទៀតដែរមករស់នៅលើកេាះជេជូ ]
~~room jungkim~~
♪ ក្រាក ♪<< ជេករៀបចំថ្នាំអេាយយើងបន្តិច ខិះ ខិះ >>នាយកម្លេាះមាឌធំអង្គុយលើកៅអីវិលកែវភ្នែកខ្មៅងិលសម្លឹងមើលទៅអេក្រង់កុំព្យូទ័រយា៉ងយកចិត្តទុក្ខដាក់ សម្លែងទ្វាបន្ទប់បើកឡើងដេាយនឹកស្មានថាអ្នកដែរចូលមកជាជំនិតរបស់ខ្លួនទើបស្រែកបញ្ជារដេាយមិនងាកទៅមើល.
<< ថ្នាំ_ថ្នាំអីទៅ !>សម្លែងស្រួយស្រឹបបន្លឺឡើងទាំងមិនយល់ ជុងគីមឈឺអីហេតុអីក៏គេមិនដឹង.
<< ជីមីន ហេតុអីក៏ចូលមកមិនព្រមគេាះទ្វារ !>>ជុងគីមបិតកំព្យូទ័រប្រមូលឯកសារទុក្ខនៅក្នុងថតតុបន្ទាប់មកក៏ងាកទៅសួររាងតូចដេាយប្រើសម្លែងរាបស្មើ..
<< គឺ ខ្ញុំយកការហ្វេមកឲលេាកប្រុសធំ !>>ក្នុងដៃជីមីនគឺពិតជាមានពែងការហ្វេពិតមែន រាងតូចឆ្លើយតបទៅវិញយា៉ងលឿននៅពេលដែរឃើញនាយកម្លេាះសម្លឹងមើលទៅខ្លួនយា៉ងចំឡែក.
<< ដាក់លើតុ ហើយឯងអាចចេញទៅវិញបាន អេ៎ថ្ងៃក្រេាយមិនបាច់ពិបាកយកមកឲយើងក៏បានណា៎ !>>ជីមីនខាំមាត់ធ្វើមុខចង់យំពេលដែរជុងគីមហៅខ្លួនឯងថាយើងចំណែកឯគេជុងគីមនាយបែជាហៅថាឯងទៅវិញវាមិនដូចពីមុនទេ..
<< កើតអីមែនទេ ជីមីន !>>ចិញ្ចើមក្រាសលើកឡើងជ្រួញចូលគ្នាភ្នែកខ្មៅងិលសម្លឹងមើលមុខរបស់ជីមីនមិនដាក់ហើយក៏សួរទៅរាងតូច
<< គ្មានអីទេ ខ្ញុំទៅហើយ !>>ជីមីនញញឹមខ្សេាះដើរទៅរកតុធ្វើការរបស់នាយកម្លេាះបន្ទាប់មកក៏ដាក់ពែងការហ្វេចុះ បម្រុងតែនឹងដើរចេញទៅវិញហើយបន្តែខ្លួនក៏ត្រូវឈប់វិញពេលដែរជុងគីមឃាត់
YOU ARE READING
🐾ហេតុអ្វីមិនស្រលាញ់ខ្ញុំ?🎭
Action>ជុងហ្គុកញញឹមបន្តិចបន្ទាប់មកក៏រុញរាងតូចអេាយដួលទៅលើដីដែមានស្មៅខៀវខ្ចីគ្របដណ្តប់ >មិនហា៑នតរមាត់សុខចិត្តពេាលពាក្យសូមទេាសព្រេាះគេដឹងថាមកពីគេទើបជុងហ្គុកងើបបែបនេះ.