Πρόλογος

219 14 6
                                    

Έτος 1730

Το φως της πανσελήνου έλουζε το πυκνό δάσος το οποίο απλωνόταν κατά μήκος ολόκληρης της κοιλάδας. Η σιγαλιά της νύχτας πρόδιδε μια αίσθηση ηρεμίας, αλλά ταυτόχρονα και φόβου σε όποιον χωρικό τολμούσε να βρεθεί τόσο αργά το βράδυ, στο δάσος. Που και που ακούγονταν ήχοι από το θρόισμα των φύλλων που δημιουργούταν από το απαλό καλοκαιρινό αεράκι και το κελάδημα των νυχτερινών πουλιών.

Όλη αυτή η ηρεμία και η γαλήνη της νύχτας, ταράχτηκε από ένα γρήγορο ποδοβολητό. Ένας μαύρος λύκος έτρεχε ανάμεσα στα δένδρα. Από όπου περνούσε οι ήχοι σταματούσαν αυτόματα. Ήταν σαν τα ίδια τα νυχτοπούλια να έτρεμαν την παρουσία αυτού του πλάσματος.

Κάποια στιγμή, ο λύκος σταμάτησε να τρέχει. Άκουσε την αναπνοή του θηράματος του και με αργά βήματα κατευθύνθηκε κοντά του. Στο ξέφωτο είδε ένα ελάφι. Πλησίασε και άλλο αθόρυβα και μόλις έκρινε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή, επιτέθηκε. Έτσι, εξασφάλισε το φαγητό του.

Όταν χόρτασε άρχισε πάλι να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, αλλά πήρε το αυτί του ομιλίες ανθρώπων και έτσι στράφηκε στην αντίθετη κατεύθυνση, ανέβηκε σε ένα ύψωμα και έβγαλε ένα ουρλιαχτό το οποίο ακούστηκε σε όλη την κοιλάδα, μέχρι στο χωριό, κάνοντας τους κατοίκους του, να ανατριχιάσουν.

Καινούρια ιστορία!!!! Πώς σας φάνηκε ο πρόλογος της;

Κάτω από το φως της ΣελήνηςWhere stories live. Discover now