Κάτω από το φως της Σελήνης

κεφάλαιο 10

Ο Ραμόν και η Σελένα έτρεχαν στα σοκάκια της πόλης.

Είχε πολύ κόσμο και δεν τους ήταν εύκολο να φύγουν.

Μέσα από τα σοκάκια όμως μπορούσαν να κινηθούν γρήγορα. Δεν πρόσεξαν όμως ότι τους ακολουθούσαν τρεις άνδρες.

Όταν βρέθηκαν μπροστά τους η Σελένα τους αναγνώρισε. Ήταν κυνηγοί υπερφυσικών πλασμάτων. Μπορούσαν να αναγνωρίσουν αν κάποιος ήταν λυκάνθρωπος, μάγισσα ή βαμπίρ με ένα κοίταγμα.

Η Σελένα τους θυμόταν αυτούς τους τρεις, διότι ήταν εκείνοι οι οποίοι αιχμαλώτισαν την μητέρα της και την παρέδωσαν σε ένα πλήθος ανθρώπων που την έκαψαν ζωντανή.

Ούτε εκείνη, ούτε ο Ραμόν πρόλαβαν να αντιδράσουν.

Ένας από αυτούς τους έριξε μια σκόνη και έπεσαν αναίσθητοι και οι δύο.

Σύντομα διέρρευσε ότι οι κυνηγοί έπιασαν έναν λυκάνθρωπο και μια μάγισσα.

Μόλις το άκουσε ο Μάθιου έχασε την γη κάτω από τα πόδια του, μόλις το άκουσε.

Το κακό προαίσθημα της Σελένα είχε γίνει πραγματικότητα.

Αλυσοδεμένους και αναίσθητους τους οδήγησαν στο χωριό της Ελίζας, όπως διέταξε ένας από τους κυνηγούς ο οποίος καταγόταν από εκεί.

"Φύγε, θα προσπαθήσω να τους βοηθήσω" είπε η Ελίζα.

"Δεν μπορείς να διακινδυνέψεις για χάρη μου"

"Μπορώ! Είναι αθώοι και θα τους σώσω. Θα προσπαθήσω τουλάχιστον. Εσύ πρέπει α φύγεις, πριν οι κυνηγοί εντοπίσουν και σένα"

"Σε ευχαριστώ για αυτό που κάνεις" της είπε ο Μάθιου και την φίλησε.

Έπειτα έτρεξε προς το δάσος, πήρε την μορφή λύκου και χάθηκε ανάμεσα στα δένδρα με μόνη του συντροφιά το σεληνόφως.

Άραγε η Ελίζα θα καταφέρει να βοηθήσει τον Ραμόν και την Σελένα;

Γράψτε μου απόψεις σας παρακαλώ!!!!