Κάτω από το φως της Σελήνης

κεφάλαιο 9

Το βράδυ είχε φτάσει και το πανηγύρι είχε αρχίσει στην πόλη με γέλια, τραγούδια και χορό.

Ο Χένρυ, ο Ντάνιελ, ο Γουίλιαμ και η Ελίζα είχαν πάει.

Οι δύο πρώτοι είχαν πάει να πιουν και είχαν αφήσει τους δύο νέους μόνους.

"Χορεύουμε;" την ρώτησε ο Γουίλιαμ.

"Ναι" είπε το κορίτσι χωρίς να το θέλει.

Με κάθε του άγγιγμα ανατρίχιαζε ολόκληρη, ένιωθε βρόμικη και ήθελε να σκίσει το δέρμα της στα σημεία που την είχε ακουμπήσει. Όμως σύντομα θα γινόταν γυναίκα του. Έπρεπε να το δεχτεί όλο αυτό, όσο και να μην της άρεσε.

"Γιατί είσαι κακόκεφη;" την ρώτησε ο Γουίλιαμ.

"Με ρωτάς μετά από αυτό που μου έκανες το πρωί;"

"Συγνώμη, ήμουν απότομος, αλλά εσύ με ανάγκασες να σου φερθώ έτσι σκληρά"

"Ναι, λες και δεν το ευχαριστήθηκες που με ταπείνωσες"

Ένα αυτάρεσκο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του Γουίλιαμ.

"Εννοείται ότι το χάρηκα" της είπε.

Η Ελίζα ήθελε να τον φτύσει, όμως ήξερε ότι αυτή της η πράξη θα είχε άσχημες συνέπειες για την ίδια.

"Θα πάω να κάνω μια βόλτα. Μόνη μου" είπε και έτρεξε μακριά του.

****

Οι δύο λυκάνθρωποι και η μάγισσα είχαν φτάσει στο πανηγύρι. Η Σελένα και ο Ραμόν κοίταζαν γύρω τους έκπληκτοι.

"Ωραία δεν είναι;" ρώτησε ο Μάθιου.

"Ναι" είπαν και οι δύο με μια φωνή.

"Είδατε που ήταν καλή ιδέα να έρθουμε;"

"Θα πάω να ρίξω μια ματιά εδώ τριγύρω" είπε η Σελένα και έφυγε με καμαρωτό βάδισμα σαν ελαφίνα.

Κοίταξε γύρω της με δέος και περιέργεια.

Ένας πωλητής με κοσμήματα της είπε

"Πάρε ένα κόσμημα που να αναδεικνύει την ομορφιά σου"

Η Σελένα γέλασε.

"Και πού να ήξερες θνητέ ότι η κοπέλα που μόλις αποκάλεσες όμορφη είναι μάγισσα;" σκέφτηκε.

Τότε ένιωσε ένα τράνταγμα. Κάποιος είχε πέσει πάνω της. Γύρισε προς το μέρος του και είδε ένα ξανθό κορίτσι, λίγο μικρότερο της.

"Με συγχωρείς" της είπε η κοπέλα.

"Δεν πειράζει"

"Να σου πω ότι τα μαλλιά σου είναι υπέροχα!"