Η Έμμα είχε καταφύγει στην εκκλησία.
Όταν είδε τον πατέρα Ρόμπινσον έτρεξε κοντά του κλαίγοντας.
"Πάτερ μου, πείτε μου ότι έκανα το σωστό" του είπε.
"Δεν ξέρω, ειλικρινά"
"Η Ελίζα είναι φίλη μου. Ξέρω ότι έχει καλή καρδιά. Ίσως να έχει δίκιο για τους λυκανθρώπους. Άλλωστε δεν ξέρω αν σας έχει πει ότι την είχε σώσει ένας"
"Ναι, ξέρω"
"Τι να κάνω;"
"Πήγαινε να την δεις. Ίσως να μπορείς να την κάνεις να νιώσει καλύτερα" είπε και έπειτα ξέσπασε σε κλάματα.
Αγαπούσε την Ελίζα. Δεν ήθελε να την δει να πεθαίνει.
Η Έμμα δεν του είπε κάτι άλλο. Πήγε να δει την Ελίζα.
"Φύγε" της φώναξε εκείνη μόλις την είδε.
"Συγνώμη" είπε η Έμμα και βούρκωσε.
"Σε εμπιστευόμουν και με πρόδωσες. Φύγε από τα μάτια μου"
Η Έμμα έφυγε τρέχοντας.
Σκέφτηκε τι μπορούσε να κάνει για να την βοηθήσει και τότε... κάτι της ήρθε στο μυαλό. Μια ιδέα που μπορεί να ήταν η μοναδική ελπίδα της Ελίζας.
YOU ARE READING
Κάτω από το φως της Σελήνης
WerewolfΜε το που την είδε την αγάπησε... Αυτός λυκάνθρωπος, εκείνη θνητή. Η αγάπη τους γεννήθηκε κάτω από το φως της σελήνης. Τι τέλος άραγε θα έχει; Το εξώφυλλο δημιουργήθηκε από την Marypap15 η οποία έκανε εξαιρετική δουλειά!!!
