Ο Μάθιου είχε πάρει την μορφή λύκου και είχε πάει για κυνήγι, μήπως αποσπάσει το μυαλό του από το να σκέφτεται την Ελίζα. Όμως, μην έχοντας καταφέρει να την ξεχάσει έστω και για λίγο, γύρισε στην αγέλη και πλησίασε τον Ραμόν και την Σελένα.
"Λοιπόν, μήπως αλλάξατε γνώμη; Θα έρθετε μαζί μου στο πανηγύρι των ανθρώπων;" τους ρώτησε.
"Ναι, τελικά αποφασίσαμε να έρθουμε" είπε ο Ραμόν. "Κάποιος πρέπει να σε προσέχει"
"Δεν χρειάζομαι κηδεμόνα" είπε έντονα ο Μάθιου.
"Τότε γιατί φέρεσαι τόσο απερίσκεπτα; Ξέχασες τι έκαναν οι θνητοί στην μητέρα μας;"
"Και στην δική μου" συμπλήρωσε η Σελένα.
"Όχι, απλώς σκέφτηκα ότι δεν είναι κακό να διασκεδάσουμε λίγο"
"Φτάνει να μην το μάθει ο πατέρας. Δεν είναι σωστό να εναντιωθούμε στο θέλημα του"
"Δεν θα υπάρξει ζήτημα αν δεν το μάθει"
"Πάντως να ξέρεις ότι αν συμβεί κακό, εσύ θα είσαι υπεύθυνος" είπε ο Ραμόν κοιτάζοντας τον μικρό του αδερφό στα μάτια.
"Η απαισιοδοξία σου με τρελαίνει. Τίποτα δεν θα συμβεί. Θα πάμε να περάσουμε καλά. Αυτό μόνο"
"Ας το ελπίσουμε" είπε η Σελένα έχοντας ένα κακό προαίσθημα.
YOU ARE READING
Κάτω από το φως της Σελήνης
WerewolfΜε το που την είδε την αγάπησε... Αυτός λυκάνθρωπος, εκείνη θνητή. Η αγάπη τους γεννήθηκε κάτω από το φως της σελήνης. Τι τέλος άραγε θα έχει; Το εξώφυλλο δημιουργήθηκε από την Marypap15 η οποία έκανε εξαιρετική δουλειά!!!
