💫ប្រពន្ធបង💫

ភាគ49 . ចៃដន្យ

2ឆ្នាំកន្លងផុតទៅថេយ៉ុងរស់នៅទាំងវេទនា គ្រាំទ្រូងដេកនិងជុងគុករាល់ថ្ងៃ រាល់យប់គេតែតែដេកអោបរូបថតជុងគុកជានិច្ច ទោះកន្លងផុតទៅ2ឆ្នាំក៏ដោយតែថេយ៉ុងមិនដែលបំភ្លេចចជុងគុកឡើយគេនៅតែនឹកនាដដែលគេជឿជាក់ថាថ្ងៃមួយជុងគុកប្រាកដជាមករកគេវិញជាពុំខាន .បើនិយាយឲ្យត្រួសៗទៅថេយ៉ុងរឹតតែសោះកក្រោះលើសដើម សូម្បីតែរឿងស្រីក៏គេស្មើលាដែល . ទម្រាំងែគេកាត់ចិត្តឈប់ឃុំខ្លួនអែងនៅក្នុងបន្ទប់បានគេត្រូវប្រើរយៈពេល1ខែឯណោះ

ថ្ងៃនេះក៏ជាថ្ងៃដែលគេទៅជួបដៃគូរសហការថ្មីផងដែលគេបានពាក់ឆុតនៅថ្ងៃដែលជុងគុកស្លាប់នោះដើម្បីរំលឹកដល់គម្រប់ខួបពីរឆ្នាំរបស់ជុងគុក .គេឈៀងទៅលេងជុងគុកបន្ដិចរួចសឹមត្រឡប់មកផ្ទះវិញដើម្បីនិយាយការងារព្រោះគេបានណាត់មកផ្ទះរបស់គេវិញ .

" ជុងហាអូនមកលេងបងហើយ កុំខឹងអូនអីណាដែលមួយអាទិត្យមកនេះមិនបានមកលេងបង ព្រោះអូនរវល់ការងារពេក " មកដល់ទីវាលបញ្ចុះសពភ្លាមថេយ៉ុងក៏ទម្លាក់បាច់ផ្កាពណ៍សរនៅមុខផ្នូររបស់ជុងគុកហើយអង្គុយផ្ទាល់ដីតែម្ដង

" ហឹម ...ជុងហាបងដឹងទេពីរឆ្នាំមកនេះអូនរង់ចាំបងរហូត ហេតុអីក៏បងដាច់ចិត្តយ៉ាងនេះសូម្បីតែយល់សិប្ដក៏គ្មានរូបបងដែល ពេលណាមករកអូនវិញ អូនរង់ចាំឲ្យបងមកដាក់ទោសអូនហើយ
ហឹកៗ ...សុំទោសអូន យំទៀតហើយ ហឹកៗ ...អូនធ្វើខុសសន្យាទៀតហើយ ហឺៗៗ សឺត ...បងដឹងទេអូនឥឡូវនេះ ពូកែយំខ្លាំងណាស់អូនកាត់ទៅរកបងហើយជុង ហឹក ៗ ... មករកអូនតែមួយភ្លែតក៏បានណាជុងណាអូនសឹងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ម្ដងៗហើយ "

ថេយ៉ុងបង្ហូរទឹកភ្នែកមកដូចជាទឹកទន្លេ ស្រែកសុំអង្វរឲ្យជុងគុកបង្ហាញខ្លួនឲ្យគេឃើញតែនៅតែមិនអាច ព្រោះមនុស្សស្លាប់ហើយមិនអាចក្រោកមកតតាំងនិយាយជាមួយមនុស្សដែលនៅរស់បានឡើយ .ស្លាប់គឺស្លាប់ នេះជាវាសនា គ្មានអ្នកណាម្នាក់ដែលស្លាប់ហើយរស់ឡើងវិញទេ .

" ហឹកៗ ...ជុងហា៎ ...ដល់មោងអូនត្រូវជួបភ្ញៀវហើយចាំអូនអូនទំនេរអូនមកលេងបងម្ដងទៀត
ណា " ថារួចថេយ៉ុងក៏ដើរចេញទៅបាត់ .