Tybetański Pies // Miraculum

Komedia I Horror

Czwartek. / Godz. 19. 32. / 14 Czerw.

Jak mnie i Adriena już nie dziwił widok Pana Agreste nie w czerwonych rurkach, tak u innych.. Wytrzeszcz oczu. Ja siedziałam na jednym fotelu z przytulającą się do mnie Kagami. Na kanapie siedzieli kolejno Adrien Marinett Nino i Alya która była najbliżej nas. Dla Gabriela więc nie pozostał większy wybór jak drugi fotel. No chyba, że wybierze dywan. Jednak fotel. Alya, samozwańcza operatorka pilota, puściła wideo. Zaplątani. Zaczęło się całkiem niewinnie.. Potem zaczęto porównywać Adriena do roszpunka, a Pana Agreste do jej złej macochy. W pewnym nieoczekiwanym momencie Marinett pobiegła.. Gdzieś. By po chwili wrócić z szczotką, i zacząć go czesać z tą piosenką na ustach przy chórze innych głosów i śmiechów. Nawet pan Gabriel się chyba z tego wszystkiego popłakał ze śmiechu.

— Kwiatku światło zbudź! Pokaż mocy dar! Co stracone znajdź! I wróć mi skarb! Mój dawny skarb! — 🌺

Śpiewała czesząc jego włosy, jakby myślała, że to naprawdę zadziała.

— Ściąłeś swoje włosy i je popsułeś! — 🌺

Zawołała zrozpaczona, przez co wywołała kolejną salwę śmiechu. Znaleźli jeszcze parę podobieństw takich jak ja i Maxmilian. Z której strony ja jestem podobna do tego konia!?

— Nigdy więcej nic z wami nie oglądam! Macie świrnięte pomysły! — 🌑

Wyraziłam moją opinię. Kiedy film nareszcie się skończył, zaproponowałam by jeszcze Gabriel coś wybrał, co zostało dobrze przyjęte. A wybrał.. Wiki i jej Sekret? To chyba famylyfriendly. Ogółem czas minął przyjemnie. Alya była na mnie trochę naburmuszona z faktu, iż Pacyfikator okazał się dobrą komedią.. Ale, no cóż.. Przyszłedł czas na Lloronę. Oglądałam to już, i mogę stwierdzić, z całym szacunkiem do mojego poziomu strachu, że się tego okropnie boję. Wyskakują w setną sekundy, a najgorsze jest to, że Llorona jest prawdą, nawet nie wiecie ile ja się o niej w Rosji nasłuchałam.. Płacząca kobieta o ciemnych włosach, w jasnych ubraniach.. Jeśli podejdzie do ciebie, jeśli udeży cię w serce.. Ile udeżeń, tyle twoich dzieci zginie. Okropne.. Do tego ten opis mi się z czymś kojarzy, nie wiem do końca z czym.. To jest za mgłą w mojej pamięci. Ilekroć ta paskuda wskoczyła na ekran, zaciskałam mocniej powieki i ściskałam kolano jasnoskórej; Jeżeli to ona się wystraszyła, podskakiwała i mocniej się we mnie wtulała, nie przeszkadzało jej to jednak oglądać dalej. Alya z Nino patrzyli się zaciekawieni na dziejące się na ekranie wydarzenia, nawet jeśli co jakiś czas podskakiwali czy cicho piszczeli. Marinett znalazła sobie miejsce za blondynem i jedynie czasami wychylała za niego głowę by spojrzeć na ekran, po czym zwykle prawie od razu z piskiem ją chowała. Adrien najchętniej, po jego minie sądząc, zrobił by to samo, to znaczy ukrył się za nią, ale raczej nie miał jak. Sir. Agreste pozostawał ziewzruszony, jednak ja, która reagowała podobnie do niego, nie mogłam nie zauważyć jak czasami zamykał oczy, przełykał cicho ślinę czy zaciskał dłonie na oparciach fotela. Kiedy seans nareszcie się skończył. Było koło szóstej nad ranem, wszyscy byli potwornie zmęczeni. Burza trwała nadal, słońca widać nie było w ogóle, zastępowały go błyski i grzmoty których Kagami nie mogła przypisać do filmu przez co znowu się potwornie bała, mimo zmęczenia.

— Alya, nigdy więcej nie oglądam z tobą filmów. — 🌑

Ta mruknęła tylko coś w odpowiedzi ziewając szeroko.

— Na wypadek gdybyście bali się spać samiii.. Alya śpi z Mari w gościnnym, to pierwsze drzwi po leej od pokoju roszpunki, Nino z Adrienem u neegooo.. — 🌑

Mówiąc to niekątrolowanie ziewałam.

— Pan idzie oo siebie, gdyby coś się dziaao, proszę kszyfeć.. — 🌑