Midyat'ın Zor Sevdası

2.Bölüm

Keyifli okumalar;

🥀

Adar ağa vurulmuştu. Sevdalandığı Kadın tarafından kolundan vurulmuştu.

Karsısında acı ile kıvranan adama baktı kadın, en ufak bir acı yoktu. Sadece gülüyordu Adar.

"Boşa beni Adar ağa"

Silâhı tekrar Adar'a tuttum. Adar ağa başını salladı.

Adar "Asla kumru duydun mu? Seni asla boşamam"

Estêr elindeki silahı çenesinin altına tuttu. Adar ağa korkmadı.

"Boşa beni kendimi vururum" dedim bana doğru yürümeye başladı. Kolundan akan kan onun umrunda falan değildi.

Adar ağa elini silaha uzattı. Estêr silahın tetiğini sıkıca tutuyordu.

Adar "İçinde tek bir kurşun vardı Kumru onunla sen beni vurdun istersen tekrar dene kurşun falan çıkmayacak emin ol" dedi kaşlarımı çatıp yüzüne baktım

Estêr tetiği yavaşça aşağı çekti. Ama silahtan kurşun çıkmamıştı.

Adar ağa hızla elindeki silahı aldı. Silâhı beline yerleştirdi. Yavaşça sevdasına yaklaştı, kollarından  tutup yatağa oturttu.

Önünde diz çöküp elini sıkıca tuttu.

Adar "Bir daha sakın eline silah alma bu bir"

Estêr başını iki yana salladı.

"Alacağım"

Adar "Bana karşı gelmeyeceksin"

Estêr elini hızla çekip Adar ağa'nın yüzüne baktı. Tiksiniyordu ondan nefret ediyordu.

"Geleceğim"

Adar ağa elini Estêr yanağına götürüp okşamaya başladı.

Adar "Beni seveceksin, bana kocam diyeceksin en önemlisi benim olacaksın"

Estêr bakışlarını Adar ağa'nın yüzüne sabitledi. Onu şuan öldürebilirdi.

Aşağıdan gelen ses dayısına aitti.

Kadir "Adar ağa çık karşıma lan it"

Estêr hızla yataktan kalkıp kapıya yöneldi. Odadan çıkıp koşmaya başladı. Merdivenlerden dikkatsizce iniyordu. Avluda gördüğü kurtarıcı meleği olan dayısının yanına doğru koştu.

Hızla boynuna sarıldı, Kadir görmüştü biricik yeğenini ağlamıştı çok ağlamıştı.

"Kurtar beni dayı lütfen"

Estêr ağlamaya başlamıştı dayısı ondan uzaklaşıp göz yaşlarını sildi.

Kadir "Ağlama Güzellim bak ben geldim gidiyoruz"

Kadir yeğenin elinden sıkıca tuttu. Kapıya doğru yürümeye başlamıştı.

Adar "Eğer Karımı o kapıdan çıkartırsan oğlunu öldürürüm. Biliyorsun kadir yaparım dediğimi  yaparım."

Kadir yavaşça arkasını döndüğünde o zalim adamla karşılaştı. Zalimdi, yeğenine zulüm edecekti, hakaret edecek belkide dövecekti. Bırakmazdı yeğenini o zalim ellere izin vermezdi.

Kadir "Yeğenimi götüreceğim ve sen karışmayacaksın Adar ağa"

Adar ağa merdivenlerden inmeye başladı, Kadir'in karşısında durdu. Dayısının omzunun üzerinde ona korku ile bakan sevdası onu istemiyordu. İstemek zorundaydı başka çaresi yoktu.