The Death Empress (COMPLETE)

𝐃𝐀𝐘𝐎

Mishka Pov.

Andito ako ngayon sa ibabaw ng puno habang na katanaw sa isang bayan, sakop parin ito ng Larya kingdom pero napapabayaan na. Malaki itong bayan pero hindi ko alam kong bakit hindi nakakarating dito ang tulong ng asawa ko. Baka ng ministro na namn ang dahilan ng paghihirap nila at sinisisi sa Emperor.

Panatag akong hindi nila ako kilala dahil sa sinabi sa akin ni Ara sa subrang galit nila sa maharlika ay hindi sila umatend sa kasal namin ng Emperor. Hindi ko namn sila masisisi kung naging ganon ang mindset nila dahil naranasan ko din iyun noong maliit pa ako.

Tumalon ako mula sa ibabaw ng puno ng makita ko sila Anne sa malayo na paparating dala ang pina-uutos ko.

'sorry baby' your mom is adventurer person'

"Dala na namin ang lahat ng pina-uutos mo mahal na Empress" sabi ni Anne ng makarating sa kinatatayuan ko.

"Don't call me Empress sa harap nila, naiintindihan nyo ba?" Utus ko dito. Alam kong maiintindihan namn nila ito

Isang simpleng damit nalang ang suot nila ako naman ay sando at shorts lang pero may sout akong cloak dahil kakatayin ako ng asawa ko pag nalaman nyan ganito lang sinuot ko.

Pumasok kami sa entrance ng bayan nakikita ko ang takbuhan ng mga bata, sigawan ng mga babae at ingay ng mga lalaki. Masasabi kong magulong bayan, lugmok sa kahirapan dahil sa sakim na pinuno nila dito. Naagaw namin ang attention ng lahat kaya bigla silang tumahimik at iba ay nagsilabasan sa bahay dahil pagtataka sa paligid.

"Nakakatok namn ang titig nila"
"Oo nga"

Bulungan ng mga tauhan ko saking unahan andito ako likod habang sakay sakay sa kabayo actually lahat kami dahil tinuruan ng mga lalaki ang mga babae para sumakay sa kabayo. Hindi parin ako nakikita ng mga tao dahil tumigil kami sa entrance.

"Ano ginagawa nyo dito ha?" Galit na sigaw ng lalaki, hindi ko sya nakikita dahil sa unahan ito

"Gusto ng aming pinuno na tumulong sa inyu" seryosong sagot ni Anne dahil sya ang magsisilbing leader at taga salita.

"Para ano? Para pahirapan kami at pag-alisin sa sarili naming bayan? Hindi kami makakapayag" galit nito sagot, muling umingay ang paligid dahil sa kanya kanyang opinyon.

"Oo hindi kami papayag dahil sa amin ang bayang ito" galit na sang-ayun ng isang babae.

Third person pov.

Patuloy parin ang pag-iingay ng mga tao at nahihirapan si Anne na kumbinsihin ang mga mamamayan.

"Walang masamang intensyon ang aming pinuno gusto lang nyang makatulong sya inyu" giit ni Anne sa kanila, habang si Mishka naman ay malamig na nakamasid lang sa paligid. She know how to manipulate a one person pero hindi nya gagamitin ang kakayahan nyang iyun.

"Hindi kami naniniwala, dahil sa maharlikang pamilya naghihirap kami, ang lahat ng kababaihan dito minsan kinukuha nila para sapilitan dalhin sa bahay aliwan, anak ko! ibalik nyo ang anak ko huhuhuhu!" sabi ng isa pang tinig ng babae sabay ng paghagulgol nya, nangungulila sa isang anak.

Nagtinginan namn ang mga tauhan ni Mishka di alam ang gagawin sa oras na ito. Naawa sila sa sinapit ng mga mamamayan sa mga ministro ng palasyo.

"Saan bahay aliwan sila dinala?" Malamig na tinig ang narinig ng lahat ng mamamayan kahit ang umiiyak ay tumigil dahil sa mas malamig na tinig na ngayon lang nila naririnig, mas malamig pa kaysa Emperor.

Hinanap nila kong saang nanggagaling namn iyun pero hindi nila nakikita ang may-ari ng tinig. Unti unting humawi ang mga taong dayo sa bayan nila doon dumambad sa paningin nila ang naiibang kasuotan sa iba. Unti unting tumaas ang ulo nito kaya kitang kita nila ang napagandang mukha na ngayon lang nila nasisilayan.