Karanlık Gerçekler

İkinci Sezon - Bölüm 17: Bodrum Katı

"B.K"

Önceki bölümden"Bu Buraktı.Ağzından ve gözlerinden kan akıyordu.Elinde b!çak bana doğru yürüyordu..."

"BURAAAAAAAK"diye bağırdım.Hala bana doğru yürüyordu.Yine bağırdım.Bu sefer Burak odanın kapısını açıp içeriye girdi.Tedirgin olmuştu sanki.

Burak:"D-Doruk!Noldu?"

Ben:"Burak?"

Burak:"Buraak diye bağırdın.Noldu?Kabusmu gördün?"

Ben:"Kabus gördüm ya.Onun için bağırdım.Özür dilerim senide uyandırdım"

Burak birazda tedirgin olmasın diye ona yalan söylemek zorunda kaldım.Ama gerçekten gördüğüme emindim.

Burak:"Bak.Bana anlatmadığın bir şeylermi var?Bu gün kafede de garipdin."

Ben:"Yok ya.Bir şey yok."dedim tedirgin sesle.

Oda baya korkmuştu.Yanımdakı sürahiye su süzerek bana verdi.Ellerim titreye-titreye zorla içtim.Odadan çıktıktan sonra yeniden yatağa uzanıp olanları düşünmeye başladım.Neden ben?Neden beni seçtiler?Bende ne var?Onlara ne vermeliğim?

Bitkindim...

Birden irkildim.Belimin alt köşesinde bir sertlik vardı.Işığı açıp yatağa baktım.Üzerine bir şey yazılı siyah bir karton vardı.
Okumaya başladım.

"İkinizide bitireceğim..."

O an ne yaşadığımı bilemedim.Onlar beni istiyordu.Burak'a neden bulaşıyorlar?

Sabaha kadar uyuyamadım.Sadece olanları düşündüm...

Yarın odanın kapısının çalma sesiyle uyandım.Burak gelmişti.
"Gire bilirmiyim?"dedi.Karşılık olarak bende "Gel" dedim.

İçeriye girdi.Yatağa oturup "Bu gün dışarı çıkalımmı?Hem sende yaşadıklarını atlatmış olursun."dedi.

Tamam dedim.Çıktık.Avm'leri geziyorduk.2-3 saatin sonunda eve geri dönerken yollarımızı ayırdık.

Ben Evime,o evine...

Ben evin önüne gelince akşam olmuştu.Bayağı akşam olmuştu.Eve yorgunluklar içerisinde girdim.Eve girdiğim an gözlerim yerinde çıkacakmış gibi oldu.Yerde kırmızı boyayla "B.K" yazılmıştı.Parmağımı boyanın üzerinde gezdirdim.Bir boyaya göre fazla sıvıydı.

Bu...Bu...Bu kandı.Bu gerçekten kandı.Ellerim titriyordu.Gözlerim dolmuştu.

Hemen bir havlu getirip silmeye başladım.Bunu kim yada ne yapmıştı?Neden yapmıştı?B.K ne demek?

Sorulara yeniden boğulmuştum.

Yeri temizledikten sonra yatağıma uzanıp B.K-nın ne olduğunu düşünmeye başladım.
Bu bana bir işaretti.Ama neydi?
Uzun-Uzun düşünüp bir sonuca varamayınca Google-da arama yapmaya karar verdim.Binlerce sonuç geldi.Bu kadar sonucun içerisinden doğrusunu bulmam imkansızdı.

Tam bunları düşünürken aşağıdan bir tıklama sesi geldi.Aşağı...Aşağı...Evet.Aşağı...
Ben birinci kattaydım.Dahada aşağı neresi ola bilirdiki?

Burası...Bodrum Katı'ydı. B.K Bodrum Katı demekti.
Sesler bodrum katından geliyordu.Ama ben bodrum katının girişini bu güne kadar hiç görmedim.

Hemen yerimden fırlayıp bodrum katının girişini aramaya başladım.Ve sonunda buldum.
Yatağımın altında bir kapı açılıyordu.

Korku içerisinde içeriye yavaş-yavaş düşmeye başladım.Önümü göremiyordum.Telefonumun flaşını açıp içeriye tuttum.Her yer örümcek ağlarıyla doluydu.

Ağlar yüzüme yapışa-yapışa içeriye gire bildim.Bir lamba vardı.Yaktım.Etraf aydınlandı.

Etraftakı raflarda garip eşyalar,kitaplar,oyuncak bebekler vardı.Etrafı gezip sesin sahibini bulmak istiyordum.Korku içerisinde ilerledim.Garip tablolar vardı.En sona doğru geldim.Büyük bir ayna vardı.Aynada kendime 1-2 dakika boyunca baktım istemsizce.Sonra garip bir şey oldu.

Aynadakı yansımam bana sol gözünü kırptı...