Karanlık Gerçekler

Bölüm 4:Mektup

Önceki bölümden:"Birden yatağımın altında tıklama sesi duydum"

Çok korkmuştum.Kendimi toparlamalıydım.Kendimi toparlayıp yatağın altına baktım.Ama kimse yoktu.Şaşkındım.Delimi oluyordum?Anlamıyordum.Sabah olmuştu.Okula gitmek için hazırlandım.Sınıfa girer-girmez Berk'e baktım.Tırnakları normaldi.Bana yakınlaşıp "Nasılsın kanka"dedi.Cevap vermeden uzaklaştım.Arkamdan "Doruk nereye?" diye bağırdı.Öğretmenimiz bize tahta oymayı öğretiyordu.Hepimiz evden gidip b!çak aldık,tahta oymak için.Hepimiz çalışıyorduk.Birden Berkin elindeki b!çağa baktım.
Evet. O b!çaktı.Doğum günümde benim boğazıma saplamak istediyi bıçaktı.Şaşkındım.Berke gidib doğum gününde olanları anlattım.Gülerek"Daha ilginç hikaye bulamadınmı kanka"dedi.Birazdan ciddiliğimin fark ederek dedi "saçmalama kanka biz eve geldiğimizde evde senden başka kimse yoktu.Bizde ambulansı aradık sonra abin geldi.Yani öyle bir şey olmadı belki rüyanda görmüşsün"."Yaşadıklarımın rüya olmadıklarından eminim!"dedim ve gittim.Okuldan gelince abim evde yoktu.Garipti çünkü ben her zaman geldiğimde abim evde olurdu.Çokta umursamadım.Odama geçtim.Saat 5 gibiydi.Telefonumla İnstagramda dolandım.Birden kapı tıkladı.Abimin geldiğini sandım ve kapıyı açtım.Kimse yoktu.Kapıyı kapatıp birilerinin şaka yaptığını düşündüm.Biraz sonra yine kapı çaldı.Yine kimse yoktu.Bu sefer kapının yanında saklandım ki, birisi gelince yakalıyayım.3cü kez kapı çalınca hemen kapını açtım yine kimse yoktu.Birden aşağıdaki mektupu gördüm.Üzerinde böyle yazıyordu "Beni özledinmi kanka"...