* Emir'in Hazal'a mektubu. 25.06.2015 *
Sonunda sınav bitti. Artık özgürüm. Düşündüğümden iyi geçti sınavlar. Sonuçlar 1 hafta sonra açıklanacak. Umarım sonuçlar umduğum gibi olur.
Biraz geç cevap yazdım yjne kusuruma bakma sınavdan sonra ailece küçük bir tatile çıktık. Bu arada yeni bir şeyler var ama kesinleşmeden sana söylemek istemiyorum. Ama kesinleşirse bir süre mektuplaşamayacağız.
Kendine çok dikkat et....
****************
*Hazal' ın Emir'e mektubu. 11.08.2015*
Sınavlarının güzel geçmesine çok sevindim. İnşaAllah sonuçlar düşündüğünden de iyi gelir. Ben sana inanıyorum kesin başarmışsındır. Sonuçlar şimdiye kadar açıklanmıştır. Nasıl sonuçların? Puanın mühendisliğe yetiyor mu?
Bu arada bende biraz geç cevap yazdım kusuruma bakma. Biraz rahatsızdım. Ama şimdi toparlandım çok şükür. Daha iyiyim.
O yeni şeyler ne çok merak ettim. Hemen anlat. Sende kendine dikkat et.
*************
*Hazal' ın Emir'e mektubu. 21.10.2015*
Emir 2 aydır mektubuma geri dönmedin bir sorun yoktur inşaAllah? Lütfen en kısa sürede bana mektup yaz seni merak ediyorum....
***********
~~~~~ 3.5 yıl sonra ~~~~
Ben Hazal.
Artık üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim. Hukuk okuyorum. 21 yaşına girdim.Emir mi? Emir'den o mektubundan sonra bir daha hiç mektup almadım. Babamdan öğrendiğim kadarıyla babası Emir'in İngiltere'ye okumaya gittiğini söylemişti.
Ona biraz darılmıştım. Hayır aslında biraz değil gerçekten çok kırılmıştım. 1 ayda 2 ayda bir bile olsa mektuplarını okuyup ondan haber almak iyi geliyordu. Böyle yaparak aramızdaki mesafeleri daha da uzatmıştı. İsterdim ki ailesi yerine kendisinden duyayım gideceğini.... Neyse iyi olması bile benim için yeterliydi... Ama hayır onu özlüyorum. Bu yetmiyor bana. Bu arkadaşlıktan da öte bir şey... Aşk değil. Dostumdu o benim, sırdaşım küçükken ilk aşkımdı bunu inkar edemem ama küçüklüğümde kalan bir şeydi bu. Tek taraflıydı zaten. Umarım iyidir....
Bu arada babamın işleri tekrardan düzene girdi. Halâ tamamen düzelmedi belki ama epey toparladı. 2 yıl önce İstanbul'da bir üniversite kazanmamın etkisiyle tek başıma İstanbul'a dönmüştüm. Özel bir yurtta kalıyordum. Ailemde 2 yıl sonra buraya geleceklerdi.
Okulda 2.yılımızın başladığı 1 ay oldu. Şuan herşey çok güzel gidiyordu...
Telefonumun sesiyle düşüncelerimden sıyrılmış arayan kişiyi görünce neseyle telefonumu cevaplamıştım.
+Baba
*Bugün nasılsın kızım?
+İyiyim çok şükür, siz nasılsız?
*Bizde iyiyiz çok şükür. Ne yapıyorsun?
+Dersim var sınıfa doğru yürüyorum, biraz sonra derse gireceğim. Kusura bakma baba şimdi kapatmam lazım, çıkınca ararım.
*Anladım kızım, sonra konuşuruz o halde. Allah zihin açıklığı versin yavrum. Allah'a emanet ol.
+Tamam baba, sizde Allah'a emanet olun baba. Öpüyorum ellerinizden. Selamlar.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Yeniden
Ficção GeralÇocukluğum onunla geçmişti. Birbirimizden bir an olsun ayrılmazdık, ta ki babamın şirketi iflas edip başka bir şehire küçük bir kasabaya yerleşene kadar... İstanbul'dan ayrılıp Muğla' ya yerleştikten sonra onunla olan arkadaşlığımız mektup arkadaşlı...