Babamlar "gençler bize biraz müsade edin" diyince ben Mert ve Emir'le içeriye oturma odasına geçmiştik...Mert- şirketi sevmediğini ve bu restorant işini bize neden daha önce söylemedin? Demişti sesi hala sinirli geliyordu.
Ben- Mert inanki bunun farkına ben de geç vardım. İnan daha önce anlamış olsaydım ilk siz duyardınız. Sizden başka söyleyecek dostum mu var benim. Lütfen bana darılmayın.
Emir- bizi üzen şey şirketten ayrılacak olman Hazal... Bambaşka bir yere yöneleceksin. Bir şeyler değişecek.
Ben- ne değişirse değişsin ben hala bildiğiniz Hazal olarak kalacağım. 1 yıl uzak kalacağız. Buraya tekrar döndüğümde size sadece evde değil restoranımda da yemekler yedirmek istiyorum.
Emir- Bir dakka nereye gidiyorsun Hazal? Daha yeni bir araya gelmiştik. Demişti endişeli bakışlarıyla....
Ben- Muğla' da eğitim alabilecegim özel bir sertifika programı var. Ona katılmayı istiyorum. Oraya gitmeyi düşünüyorum.
Mert- maşaAllah Hazal... Her şeye karar vermişsin. En azından burada kalıp İstanbul'da eğitim al. Şu kadarcık hatrımız varsa, buradan gitme.... Demişti az öncekinin aksine biraz daha yumuşamış beni ikna etmek isteyen bakışlarıyla bana bakıyordu. Emir de vereceğim cevaba kilitlenmişti.
Ben- Eğer şirketten ayrılmamı, hayallerimi takip etmemi bizimkilere karşı destekleyecekseniz İstanbul'da kalacağım... Ama bu hayalimin peşinden gitmek istediğim için bana darılıp aramıza mesafe koyacaksanız kalmamın bir manası olmaz, giderim...
Mert- tamam. Yanında olacağız değil mi Emir?
Emir'in yüz ifadesi hala ilk duyduğu andaki gibiydi. Sinirli ve gergin gibiydi, ama konuştuğunda sesi sakin çıkıyordu... Şuan ne düşündüğünü anlayamıyordum....
Mert- Emir?
Emir- ne diyebilirim ki... Kararlı görünüyorsun...
Ben- evet kararlıyım bundan emin olabilirsiniz...
Emir- bunun arkasında başka bir şey var mı Hazal? Ben en çok da bunu merak ediyorum...
Evet vardı, ama bunu onlara nasıl söyleyebilirdim ki...
Ben- benim kararım kesin Emir arkasında başka bir şey aramayın...
Biz konuşurken babamlar ve annemlerde içeri gelmişlerdi.
Hakan amca- biz konuştuk senden bir talebimiz olacak Hazalcığım.
Ben-Buyrun Hakan amca nedir?
Babam- en azından 1 ay daha şirkette kalmanı istiyoruz. Bu konuyu iyice düşün. Hem şirkette bu aralar sana çok ihtiyacımız olacak kızım. En azından 1 ay sonra kararın değişmezse de bu süre zarfında şirketin işlerine yardımcı olmuş olursun.
Ben- 1 ay daha... Tamam. Bunu bekliyordum. Zaten istifamı verip anında işten çıkamazdım. Çalışırken bir yandan da bu 1 ay eğitim alabileceğim bir yer araştıracağım. Kararımın değişeceğini pek zannetmiyorum ama yine de düşüneceğim. Teşekkür ediyorum hepinize.
-rica ederiz kızım....
Yavuz amca gergindi, kararıma kızdığı belli oluyordu, Hakan amca biraz daha ortalığı yatıştıran kişilikte birisiydi. Şaşırsa da sakindi. Emir sakinliğini sanırım ondan almıştı. Babam eminim şuan kızgındı bana. Bu konuyu ilk ona açmadığım için bana içerlemiş olabilirdi.... Annemlerin ise bana destek olduklarını hissediyordum. Arkamda duracaklarına emindim....

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Yeniden
General FictionÇocukluğum onunla geçmişti. Birbirimizden bir an olsun ayrılmazdık, ta ki babamın şirketi iflas edip başka bir şehire küçük bir kasabaya yerleşene kadar... İstanbul'dan ayrılıp Muğla' ya yerleştikten sonra onunla olan arkadaşlığımız mektup arkadaşlı...