FEZA'
"GÖRÜNMEZ KARANLIĞA HOŞ GELDİNİZ."
Başımı kaldırıp Efşan'a döndüm. Beklentiyle bana bakıyordu. Kısık sesle konuştu.
"Ne düşünüyorsun?"
"Seni."
Anlamaz hâlde kaşları çatıldığında kısık sesle kısaca gülüp önüme döndüm. Kağıdı buruşturup avucuma sakladım. Gerek yok.
"Feza benimle dalga geçmeyi bırak!"
Başımı omzuna yaslayıp çizimlerime göz gezdirmeye başladım. Tişörtümü çekiştirip kulağımın dibinde konuşmaya başladı.
"Feza... Yavaşça kafanı kaldır ve uzaklaş benden."
Yerime daha çok sinerken panik ve kısık çıkan sesiyle kaşlarım çatılmıştı.
"Fazla rahatsın Feza. Annemgil bize bakıyor."
Yavaşça başımı kaldırıp yerimde dikleştim. Annemgil bizim tarafa bakarak konuşuyorlardı.
"Efşan neden annemgil bize tuhaf bakıyor?"
"Canları öyle istediği için, Feza."
Başımı çevirdiğimde çatılı kaşlarıyla bana bakıyordu. Devam etti konuşmasına. Ne?
"Evleneceğiz ya Feza."
Gözlerini devirip önüne döndü. Elimdeki defteri almıştı.
"Efşan, sen ciddiye almadın değil mi bu meseleyi?"
Bir hışım bana döndü. Sertçe yutkundum.
"Ne yapmamı bekliyordun, Feza?"
Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. İfadesini çözememiştim.
"Bu meseleyi aramızda hallettiğimizi düşünüyordum, Feza. Yanılıyor muyum?"
Başımı hafifçe salladım. Önüne döndü.
"Ben de öyle düşünmüştüm."
Sözleri üzerine ister istemez huzursuz olmuştum. Çizim defterimle ilgileniyordu.
"Efşan... Kalbini mi kırdım?"
Bana bakmıyordu. Neden tuhaf oldum ben?
"Feza... Şu meseleden sıkıldım artık. Annemgille konuşalım, ne dersin?"
Başını kaldırıp bana döndüğünde yutkunma gereği duydum. Efşan...
"Ben hazır değilim."
Anlamaz hâlde kaşları çatıldığında ne dedim diye düşünmeye başlamıştım bile. Neden uzaylı görmüş gibi bakıyor bana?
"Feza iyi misin sen? Benim bildiğim bunu kızlar söyler ama... Tabii ortada bir şey yok ama..."
Düşünceli bir hâle büründüğünde dudağımı araladım.
"Ben ne dedim?"
Ciddi misin der gibi bakıp konuşmaya başladı.
"Şaşkın kafalığın tuttu yine."
Önüme döndüm. O sırada Efşan'ın sesi geldi kulağıma.
"Aziz baba, size bir şey diyecektik biz."
Sözleri üzerine başımı hızla kaldırdım. Dikkatle bize bakıyorlardı. Gözlerimi Efşan'a çevirdiğimde dik duruşu ile kendimi içten içe kötü hissettim. Kararlı olduğunda böyle dururdu. Ne olacak şimdi?
"Evet kızım..."
Boğazını temizleyip bana küçük bir bakış attıktan sonra konuşmaya başladı. Ben neden kendimi kötü hissediyorum?
