Sinless ¦ Taekook

Katliam Kutlaması

Bu hikaye ilerki bölümlerde dahada güzelleşecek. Çok heyecanlıyım. Özellikle öyle yorumlar yapıyorsunuz ki daha da heyecan yapıyorum. Tanınması için arkadaşlarınıza önerir misiniz? 🥺 Bol bol oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Bu arada Kuzeyden Güneye atılan füzeyi duydunuz mu? Bir sakin dur be adam. Zaten iki ülke savaşta birde sen çıkıyorsun deli midir nedir ya. Umarım üçüncü dünya savaşı gibi bir şey olmaz ve bir an önce Ukrayna Rusya sorunu çözülür. Mahvolan hayatları gördükçe çok üzülüyorum basit toprak parçaları için katliam yapılıyor. Daha fazla uzatmayayım canınız sıkılmasın.

Remedy keyifli okumalar diler.

('◔‿ゝ◔')━☞👑

×
×
×

Üzme dağları mutluluk bedavadır.

×
×
×

Taehyung'un sözlerini yarıda kesen şey yanağına yediği sert darbeydi. Albay oğluna vurmuştu. İlk kez...

Taehyung sol yanına çevrilen başını oynatmadı. Yanağında oluşan sızıyla dudaklarını dişleri arasına çekti. Dudaklarını eziyet ederken içini tümüyle kaplayan nefret her bir hücresini titretti.

Elleri yumruk haline gelip tırnakları avucunun içine batarken başını oynatıp babası ile göz göze geldi. Hayır dedi ağlamayacaksın, hain babanın önünde eğilmeyecek ağlamayacaksın Taehyung!

"Ya kabul edip bana boyun eğersin ya da tüm bunları yakarım!" dedi tehditvari bir şekilde.

Taehyung dolan gözleri ile kendini sıktı. Böyle anlarda konuştuğu zaman hemen ardından ağladığını biliyordu. Ama güçlü durmak zorundaydı. Hain babasına onun kuzeye eğdiği gibi boyun eğmeyecekti. Onun eğecek bir başı yoktu.

"Yak" dedi "Hepsini yak, insanlar haksız yere ölürken çığlıkların müziklerle enegllenip herkesin eğleneceği cehennem çukuruna gelmeyeceğim. Ahlakım ve insanlığım kitaplardan daha önemli." dedi gözünden bir damla bile yaş akmadan cümlesini bitirebilmiști.

Odadan çıkmak için bir adım atan Albayın ayağı havada kaldı. Sinirle oğluna döndü.

"Gelmeyeceksin öyle mi?" dedi sinirle güldü "O zaman cezana ekleme yapıyorum. Benden af dileyene kadar dışarıya adım atmayacaksın! Madem babanın sözlerini çiğniyorsun cezana razı gelmesinide bileceksin."

"Bunu yapmana rızam yok! Yirmi beş yaşında bir bireyim ben!" dedi sinirden titreyen sesiyle.

"Yirmi beş yaşında bir birey olsanda benim sorumluluğumdasın! Benim oğlumsun! Sana ittat etmeyi öğreteceğim!" dedi açık olan kapıdan çıkıp kapıyı sertçe kapattı. Hemen merdiven korkuluklarının yanında duran Soojin'i fark edince elini uzattı kızına.

"Anahtarı ver" dedi. Soojin titreyen elleriyle odasının anahtarını bulup babasına verdi. Anahtarı alan Albay anahtarı yuvaya sokup kapıyı kilitledi.

O esnada Taehyung kilit sesini duymasıyla kapıya yöneldi. Kapı kolunu tutup aşağı çekti lakin kapı açılmadı bu defa eli ile kapıya vurdu "Baba! Kapıyı aç! Bunu yapamazsın! Bu kadar ileri gidemezsin! Baba!!!"

Albay oğlunu duymamazlıktan gelerek koridorun diğer ucundaki odaya doğru yürüdü. Sert adımları parkeleri gıcırdatırken yatak odasına girip kapıyı kapattı. İçine çektiği her nefeste göğüsü sertçe inip kalkıyordu. Tek oğluna vurduğunu idrak ettiğinde ona vuran elini yumruk yapıp sıktı. Daha sonra sıktığı elini duvara vurdu sertçe. Hayır, hissettiği acı kafi gelmemişti bu defa daha sert vurdu duvara. Eli kırılsın istedi oğluna vuran eli kırılsın istedi. Ama Taehyung sınırları zorlamıştı. Babasına saygısızlık etmişti. Yinede dedi Kim Jiwoong yinede oğluma vurmam gerekirdi. Öfke ve pişmanlık tüm benliğini sarmalarken diğer elinde tuttuğu kumaşı odanın bir köşesine fırlattı.