Sinless ¦ Taekook

Arzuları Alt Etmek

Mental anlamda bir süredir iyi değildim. Hayatımda bir çok şey değişti ve bu değişikliklere ayak uydurmakta zorlandım. Çareyi tüm sosyal medyaya ara vermekte buldum ve bu iyi geldi. Yeni bölüm bekleyen ama beklediğini alamayan okurlardan çok özür diliyorum. Yazma isteğimi kaybetmiştim ve isteksiz bölüm yazmak istemedim en basitinden düzeltmek istediğim ufak bir yeri bile düzeltemediğimi fark ettim.

Size en iyi şekilde bölüm yazmak istiyorum öylesine ve isteksiz yazarsam size saygısızlık olacağını düşündüm. Çünkü değer verip okuyorsunuz ve ben öylesine bölüm yazmaya başlarsam gördüğüm değeri hak etmemiş olacağım. Buradan Pirates of the Dark Ocean okuyucularından da çok özür diliyorum. Deniyorum ama yazamıyorum tüm isteğimi kaybettim ama bugün tekrar deneyeceğim. Remedy güçlü bir şekilde tekrar burada 💪🏻. Sinlessı uçurmaya hazır mıyız 😛😛

(⌐■_■)–︻╦╤─ ❤️

Remedy keyifli okumalar diler.

(´◔‿ゝ◔')━☞👑

×
×
×

Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim

Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara

Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden

Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz

Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz.

Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere

O gülün yüzü gülmüyor sensiz

O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı
Hepten hüzünlü bu günlerde

Cemal Süreya - Sevgilim Ben Şimdi

×
×
×

Taehyung'un çatılan kaşları normale dönerken neden beni düşünüyorsun diye haykırmak istedi lakin susmayı tercih etti. Duyacağı şeye hazır hissetmiyordu. Bu yüzden susmakla yetindi. "Şimdi uslu dur ve bir kez olsun beni dinle." diye ekledi Teğmen. Taehyung hiçbir tepki vermedi sadece Teğmen'in gözlerine bakmakla yetindi. Ne diyecekti bilmiyordu lakin susmayı tercih etmişti...

Ne kadar sustular ikiside bilmiyordu. Saatler geçmiş ikili sessizce aynı odada sadece nefes alış verişlerini dinleyerek zaman geçirmişti. Normalde sıkıcı olabilecek olan bu zaman dilimi en başta Teğmen'e tanrının ona sunduğu bir şans gibi gelmişti...

Balo biteli, insanlar evlerine dağılalı çok olmuştu. Artık slow müzik sesi ya da üst sınıf insanların aptal kahkahaları duyulmuyordu. Taehyung bir kaç dakikadır tüm dikkati ile dışarıyı dinliyor çıkmak için doğru anı bekliyordu. En sonunda bir çıt sesi bile duymadığına emin olduğunda sıkıntıyla oflayıp oturduğu yataktan kalktı. Teğmen'in gözleri gri parkelerden, ayağa kalkan Taehyung'a döndüğünde Taehyung koyu gözlerin sahibine baktı. "Ses gelmiyor artık. Kapıyı açında çıkayım Teğmen" dediğinde Teğmen gönülsüzce oturduğu yerden ayağa kalktı. Taehyung gitsin istemiyordu. Birlikte sarılıp uyumak, aklına mıh gibi kazınmış kokusunu içine çekerek ciğerlerini kutsamak, ince belini büyük elleri ile sarmak istiyordu. Ah birde o kiraz dolgun dudakları öpmek, öperek tüketmek ardından öperek yeniden var etmek istiyordu. Lakin bunları sadece istemekle kalacağını biliyordu. Bu yüzden yüzüne düşen hüzünle cebinden anahtarı çıkardı ve yuvasına soktu. Anahtarı bir kez çevirdikten sonra kapı kolunu aşağı çekti, kapı açılmıştı. Teğmen önce dışarıyı dinledi. Ses gelmediğine emin olduktan sonra kenara çekilip tek kelime etmeden Taehyung'un geçmesine imkan tanıdı.