Sinless ¦ Taekook

Vazgeçtim Senin Gibi

Nasılsınızzz? Umarım iyisinizdir. Hep iyi olun ve kendinize çok dikkat edin lütfen.

Bu bölümden sonra her şey çok güzel olacak. Tamam her şey olmayabilir ama bizim her şeyimiz çok güzel olacakkk. Çok güzel bir sahne yazdım bundan sonraki bölüme 😭😭

Peki yeni şarkı? Yeni albüm? Bitirdi beni ya. Hele hele eskiye yaptıkları göndermeler kalbimi eritti. Klip için ağladım. Zaten duygusal dönemimdeyim jsjsjsjss.

Bölümün şiiri sanki Taehyung söylüyor gibi. Kesinlikle okuyun.

Remedy keyifli okumalar diler.

(´◔‿ゝ◔')━☞👑

×
×
×

Attila İlhan - Yağmur Kaçağı

"Elimden tut yoksa düşeceğim...
yoksa bir bir yıldızlar düşecek...
eğer şairsem beni tanırsan...
yağmurdan korktuğumu bilirsen...
gözlerim aklına gelirse...
elimden tut yoksa düşeceğim...
yağmur beni götürecek yoksa beni

×
×
×

Ardından istemesede gitmesi gerektiğini bildiği için beline sıkı sıkı sarılan kolu dikkatlice çekmiş ve usul usul yatağa bırakmıştı. İsterdi ki sonsuza kadar onun kolları arasına kalıp sonsuza kadar dudaklarını öpsün. Ama yapmazdı. Birazdan herkes uyanacaktı onları bu halde görmeleri iyi olmazdı. Bu yüzden son kez yeni bağımlılığı olan dudakları öpüp yavaşça yataktan kalktı. Odadan çıkmadan önce Jungkook'un üstünü pike ile örtmeyi ihmal etmemişti. Onu uyandırmak için illaki biri gelecekti ve gelen kişi onun sevdiği adamı onun dün gece gördüğü gibi göremezdi! Taehyung kıskanırdı!

En nihayetinde odadan çıkıp adımları alt kattaki mutfağı bulduğunda kahvaltıyı çoktan hazırlamış hizmetlilerden kahve rica etmiş ve Jungkook daha iyi ayılabilsin diye ona da kahve yapmıştı. Biliyordu dün geceden kalma bir şekilde baş ağrısı ile uyanacaktı. Taehyung sevdiği adamın baş ağrısı çekmesini istememişti. Hatta bu vakitten sonra ufak bir acı dahi çekmesini istemiyor bunun için elinden gelen her şeyi yapacağını biliyordu.

Kahveyi hazırlayıp fincana koyduğunda. Orta yaşlı hizmetli kadının yanına geçti. "Şey kahveyi Jungkook'un önüne koyar mısınız? Ama aramızda kalsın. Benim yaptığımı kimse bilmesin." dedi çocuksu bir heyecanla mermer  tezgahın üstündeki fincanı işaret etti. Hizmetli kadın tebessüm edip başını onu onaylarcasına salladı. Taehyung aldığı onayla tebessüm edip teşekkür ederek geldiği gibi çıktı mutfaktan.

Adımları merdivenin ilk basamağı önüne varmışken ișittiği sesle olduğu yerde durdu ve dinlemeye başladı.

"Bunu kabul edemem Kumandan. Kızımın onuru şerefi söz konusu. Bu evde daha fazla durmamızın bahsi dahi geçemez." dedi Albay son derece ciddi bir ses tonuyla.

"Anlıyorum Albay lakin buradan gitmenize müsaade edemem. Dün gece yaşanan şeyler için özürlerimi sundum. Jungkook hatalı kabul ediyorum. Gitmek istemekte haklısınız onu da kabul ediyorum. Lakin böyle bir şeye müsaade göstermem kabil değil." dedi Albayın sesine nazaran daha ılımlı bir ses tonuyla. Ilımlıydı çünkü Albayın burada kalması gerekiyordu. Kuzey ve Güneyin birlik timsaliydi. Bunu kaybetmek istemiyordu.

"Kumandan işleri çıkmaza sokuyoruz. Asıl kızımın onurunun çiğnendiği bu evde kalmam kabil değil. Bırakın ailem ile başka bir eve geçeyim." dedi Albay. Taehyung duyduklarına şaşırırken bu evden gitmemek için tanrıya dua etmeye başladı. Jungkook'u göremeyecekti ondan uzağa gitmek istemiyordu. Bu yüzden aylar önce  zorla getirildiği evden kurtulmak için dua ederken şimdi çıkmamak için dua ediyordu. Aşk kazanmıştı kalbini.