მზის ჩასვლამდე ერთი წამია☁︎🌅☁︎(პირველი ნაწილი)

⑪

თვალის დახამხამებაში მივედით რბოლის ადგილას,გარშემო უამრავ ბაიკერს მოეყარა თავი. ამდროს ერთმა ბიჭმა თეჰიონს დაუძახა,ის მისკენ წავიდა და გადაეხვია.თეჰიონს მისი დანახვა გაეხარდა,ის ისეთი ბედნიერი ჩანს მის გვერდით...მიხარია,რომ კარგი მეგობარი ყავს. უცაბედად ერთ-ერთი ბაიკერი მომიახლოვდა.​

-ჰეი ლამაზო,არ გინდა ჩემთან ერთად წამოხვიდე? ​

-თავი დამანებე​

-რაიყო არ მოგეწონე? ​

-არა,არარაობებით არ ვარ დაინტერესებული​

ამდროს თეჰიონი მოვიდა​

-რაიმე პრობლემა გაქვს? ​

ისეთი ტონით იყო ეს სიტყვები წარმოთქმული გამაკანკალა.მიუხედავად იმისა,რომ მე არ მეუბნებოდა​

-არაფერი, უბრალოდ ჩვენ ცოტას გავისეირნებთ ​

თქვა იმ ბიჭმა და ხელი ჩამჭიდა.სანამ რამეს მოვიმოქმედებდი,თეჰიონმა უხეშად გააშვებინა ხელი.​

-არსად არ წამოვა​

მის ხმაში სიმშვიდე იგრძნობობდა,ავის მომასწავებელი სიმშვიდე.​

-შენ რა მემუქრები?! ​

მან მუშტი თეჰიონის მიმართულებით გაიქნია.მუშტი თეჰიონამდე არც კი იყო მისული,რომ მან ერთი სწრაფი მოძრაობით ასფალტზე დაანარცხა. ისე ძლიერად,რომ დავიფიცებ ძვლების ღრჭიალის ხმა გავიგე. სახეში დავაკვირდი...მისი თვალები,თითქოს მანათობელი ნარჯინჯისფერი იყო.შემდეგ ჩემსკენ მოტრიალდა და მითხრა​

-წამოდი რბოლა იწყება.​

ხუთი მოტოციკლი ხაზში ჩადგა,მე თეჰიონის უკან ვიჯექი.ამდროს უკნიდან ყვირილი მომესმა,გავიხედე ის ბიჭი იყო. მიუხედავად იმისა,რომ მომხდარის შემდეგ კარგად არ გამოიყურებოდა,მოტოციკლზე იჯდა და ხაზში დგებოდა.​

-თავს გაუფრთხილდი! ​-მიმართა თეჰიონს,ცინიკური ღიმილით.თეჰიონმა თავი ჩემსკენ მოატრიალა​