Chapter 03

219 71 10
                                    

උතුරු සෝල් වල අර මනුස්සයා කියපු තැන හයවන පටුමගෙන් වාහනේ නතර කරලා ගෙවල් මැද්දෙන් වැටුණ පටු පාර දිගේ ඇවිදන් ගියේ එලියක්වත් නැතුව. ටේහ්‍යුන් තව ටිකකින් එන බව දන්න නිසාම බයක් නැතුව ඇවිදන් ගියේ එහා පාරෙන් ඇහෙන වාහනේක සද්දෙට ඇහුම්කන් දෙන ගමන්. මොකක්ද මන්දා හේතුවකට හිත කිව්වෙම සෝහුව හොයාගන්න නම් මේක කරන්නම වෙනවා කියලා. සමහර විට ඒ අර මිනිස්සු දෙන්නගෙ කතාව නිසා වෙන්න ඇති. මට ඇහුන වාහන සද්දේ කන්ටේනර් එකක් බව තහවුරු වුන නිසාම ගන් එක අතට අරගෙන තාප්පයක් පිටිපස්සෙන් මුවා වුනේ පැහැදිලි විස්තරයක් නොදැන එක පාරම යන්න බැරි නිසා.

"විනාඩි දහයෙන් බොස් එයි. එතකන් වැඩේ අනාගන්නැතුව වාහනේ ස්ටාර්ට් එකේ තියන් ඉන්නවා."

"හරි බොස්."

එක මිනිහෙක් එහෙම කියලා කන්ටේනර් එකේ පිටිපස්සට නගිනවා හොදටම දැක්ක වුනත් එතන කී දෙනෙක් ඉන්නවද කියලා බලාගන්න බැරි වුනා. ටේහ්‍යොන් ගෙන් ආපු කෝල් එකට උත්තර දෙන්න ගිහින් අහු වෙන්න බැරි නිසාම ඒක ආන්ස්වර් නොකර ඉස්සරහට ගියේ පාරේ කවුරුවත් පේන්න නැති නිසා. කන්ටේනර් එකට මුවා වෙලා පිටිපස්සට යනකන් ගිහින් බැලුවත් ලොක් කරලා තියන දොර ඇරගන්න ප්ලෑන් එකක් ඔලුවෙ තිබ්බෙ නෑ. ගන් එක ලෝඩ් කරගෙනම දොර ඉස්සරහට ගිහින් ලොක් එක ඒම් කරේ ඒ වැඩේ නොකර ඉන්න කියල හිත බල කරද්දි.

💥💥

මුලු පලාතම වෙඩි සද්දෙන් දෝන්කාර දෙද්දි ඇතුලෙ හිටපු මිනිස්සු මං දිහාවට ගන් දික් කරේ ඉස්සරහ හිටපු ඩ්‍රයිවර් මට ෂූට් කරද්දි. ඒ උණ්ඩෙන් බේරිලා ඒ මිනිහගේ අතට වෙඩි තිබ්බේ ගන් එක ඈතට විසි වෙන්නමයි. කන්ටේනර් එක ඇතුලෙ හිටපු මිනිස්සු හතර දෙනාගෙම කකුල් වලට ෂූට් කරලා අමාරුම වැඩේ ඉවර කරාට පස්සෙයි දැක්කේ කන්ටේනර් එකේ හදලා තිබ්බ කූඩු ටික ඇතුලෙ ඉදන් අඩන පැටව් ටික. අවුරුදු අටේ දහයේ විතර පිරිමි ලමයිම 20ක් විතර කූඩු වල හිරකරලා තියනවා දැක්කම කකුල් දෙකත් පණ නැතුව ගියේ මේ දේවල් පොලිසියවත් නොදැන කොච්චර නම් වෙනවා ඇත්ද කියලා හිතන ගමන්. ලමයි අතරෙ හිටපු සෝහුව දැක්කම හිතට සහනයක් දැනුනේ මං හිතපු දේ හරි නිසා. ලමයි ටික එලියට අරගන්නත් කලින් වෙඩි සද්ද වලින් කන පිරිලා යද්දි තමයි මට තේරුනේ මාව වටකරලා කියලා.

•𝚃𝚑𝚎 𝚂𝚎𝚌𝚛𝚎𝚝 𝙲𝚊𝚛𝚎𝚛 '𝙼𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎𝚛'•  | 𝚈𝚘𝚘𝚗𝚖𝚒𝚗Where stories live. Discover now