Chapter 09

207 60 24
                                    

චීෆ් වගේම ඔම්මත් හොස්පිටල් එකේ ඉද්දි මං ගියේ ගිනි ගත්තු ගෙදර බලන්න. ටේහ්‍යොන් ඒ වෙද්දි ලමයිගේ පුහුණුව ඉවර කරලා ඇවිත් හිටපු නිසා මට පොලිස් ස්ටේෂන් එකේ වැඩ කරගන්න ලොකු අමාරුවක් වුණේ නෑ. කරන්ට් ෂෝට් එකකින් ගෙදර ගිනි ගෙන තිබ්බ හින්දම පොලිස් බලපෑමකින් තොරවම ඉක්මණට ගෙදර අලුත් වැඩියාව පටන් ගන්න පුලුවන් වුණා.

"සර් කෝල් එකක්."

ටේහ්‍යොන් ලග තිබුණ මගේ දුරකථනය දෙන ගමන් කියද්දි සේව් කරපු නැති නම්බර් එකකින් ආපු කෝල් එක ආන්ස්වර් කරලා කනේ තියාගත්තා.

"යෙබුසෙයෝ.."

"කොහෙද ඉන්නේ ?"

ඇහුණ කට හඩට ෆෝන් එක අත ඇරෙන්න ගියත් ටේහ්‍යොන් මං දිහා බලන් හිටපු විදිහට උගුර පාදලා ඒ ගැඹුරු කර හඩට උත්තර දුන්නේ.

"මං ස්ටේෂන් එකට යන ගමන් ටේහ්‍යොන්ග් එක්ක."

"මට මෙහෙ ඉන්න බෑ. මාව ගෙදර එක්කන් යන්න ඇවිත්."

"යාහ්හ්හ්..."

ටිකක් හයියෙන් කිව්වත් ටේහ්‍යොන් හැරිලා බලපු විදිහට ආයෙත් සද්දෙ අඩු කරලා කතා කරේ චීෆ් වුණත් ඕවට පලි ගන්න බව දන්න නිසාමයි.

"අදම ගෙදර යන්න බෑ. ඔම්මව ඩිස්චාර්ජ් කරන නිසා මං පොලිස් අපාර්ට්මන්ට් එක අස් කරගන්නත් ඕනි."

"අනී ඒවා කරන්න ඕනි නෑ. මෙහෙට ඇවිත් මාව ගෙදර එක්කන් යනවා."

යුන්ගි එක්ක කතා කරලා තේරුමක් නැති නිසා කෝල් එක කට් කරලා හොස්පිටල් එකට ආවේ ඒ වදකාරයාව දකින්නෙ නැතුව මටත් ඉන්න බැරි නිසාමයි. ඒත් ඇත්තටම එයා වදකාරයෙක්ද ? කොච්චර වුණත් හිත ඇතුලෙන් ආස කරපු ඒ හැසිරීම ලඟ මං හීලෑ වෙන බවක් මටම තේරුණා. ඒත් නමක් නොදෙන බැඳීමක් තාවකාලික සැනසීමක් වෙයිද කියලා හැම වෙලේම මං මගෙන්ම ඇහුවා.

"ජීමිනා මං එහෙනම් ඔම්මොනිව බලලා එන්නම්. චීෆ් දකින දකින තැන මට බනින එකනෙ කරන්නේ. මට නම් බෑ ඔය කේන්තිකාරයා ඉස්සරහට යන්න."

"යාහ් තමුන් ඔය කතා කරන්නේ දෙවෙනියා ඉස්සරහා කියන එක අමතක වුණාද ? මට ඔන්නම් ඕවා චීෆ්ට කියන්නත් පුලුවන්."

•𝚃𝚑𝚎 𝚂𝚎𝚌𝚛𝚎𝚝 𝙲𝚊𝚛𝚎𝚛 '𝙼𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎𝚛'•  | 𝚈𝚘𝚘𝚗𝚖𝚒𝚗Where stories live. Discover now