Chapter 06

220 68 21
                                    

"ම් මොක .. ක්ද ඒ කරේ ?"

"මං කිව්වා ඔයාට පැනලා යන්න හිතුණොත් යන්න කියලා."

දෙතොල් වල ග්‍රහනයෙන් ඈත් වෙනවත් එක්කම වචන ගලපගෙන යුන්ගිගෙන් ඇහුවත් ඒකට ලැබුණු පිලිතුර මාව ලැජ්ජාවට පත් කරපු නිසා දෙනෙත් බිමට හරවගත්තේ ආයෙමත් ඒ ඇස් දිහා බලන්න බැරි කමට. ඇයි යුන්ගි එහෙම දෙයක් කරේ ?

"එ ඒත් .."

"මං කිව්වා ඔයාට මගේ ඇස් දිහා බලන් කතා කරන්න කියලා ජීමින්."

ඒ ගැඹුරු කට හඩ ඇහෙන වාරයක් වාරයක් ගානෙ මුලු ගතම සීතල වෙලා යද්දි මං කොහොමද ඒ සීතල ඇස් දිහා කෙලින් බලන්නේ ? මං තාමත් ජීවත් වෙන්නේ ටිකකට කලින් දැනුණ ඒ උණුසුම් හැගීම ඇතුලෙ.

"ඔයාට මං යන්න අවස්ථාවක් දීලත් ඔයා ගියෙ නෑ. වුණ දේට .. "

"ආහ් චක්මන් .. ආයිෂ් .."

පියවි සිහියට එන්න ලැබුණ තත්පරෙන්ම යුන්ගිව නතර කරලා මං එතනින් දුවලා ආවෙ තවත් ඒ ඇස් වල බැල්ම දරාගන්න බැරි නිසා.

"ඔයා තාමත් දුවනවද ජීමින් ?"

පරණ ගොඩනැගිල්ලෙ පඩිපෙල බහින ගමන් ඇහුණ කටහඩ නිසා කකුල් දෙකේ වේගෙ තවත් වැඩි කලේ දැනුන ලැජ්ජාවටද මං කොයිම විදිහකටවත් ඒ දේ බලාපොරොත්තු නොවුණ නිසාද කියලා මටම තේරුම් ගන්න අමාරුයි. වාහනේ ලගට ආවත් දොර ඇරුණෙ නැති නිසා බිමින් ඉදගත්තේ ඔලුව බිමට හරවන්. මං ආයෙමත් දිව්වා. මං දන්නවා මේ දේ නිසා මට ජීවිත කාලෙටම චීෆ්ට මූණ දෙන්න වෙන්නෙ නෑ කියලා. ඒත් එයාමයි ඒක පටන් ගත්තේ.

ටික වෙලාවකින් වාහනේ අන්ලොක් වෙන සද්දෙ ඇහුණ නිසාම බිම බලාගෙනම වාහනේට නැගලා ඇස් දෙක පියාගත්තේ යුන්ගිට නම් කොහොමටවත් මූණ දෙන්න බැරි නිසා.

"මං කියන්න හැදුවෙ වුණ දේට සමාවෙන්න කියලා."

එතනින් එහාට කිසි දෙයක් නොකියා කාර් එකේ ප්ලේයර් එක දාපු නිසා ඇහෙන සංගීතයට ඇහුම්කන් දුන්නේ ඇත්තටම ඒකෙට හිතේ තියෙන හැමදේම නිදහස් කරලා මොහොතකට හිත සුවපත් කරන්න පුලුවන් නිසා. ඒත් ඇස් දෙක පියාගනිද්දි මතක් වෙන්නේ මින් යුන්ගිට ලං වෙද්දි මුලු හදවතටම දැනුන ඒ නුපුරුදු සුවද. ඒ ඇස් ඒ සුවද ඒ උණුසුම මගේ අවසරයකින් තොරවම මාව පාලනේ කරනවා. ඒකම ආයෙ ආයෙ ඉල්ලනවා.

•𝚃𝚑𝚎 𝚂𝚎𝚌𝚛𝚎𝚝 𝙲𝚊𝚛𝚎𝚛 '𝙼𝚢 𝙻𝚘𝚟𝚎𝚛'•  | 𝚈𝚘𝚘𝚗𝚖𝚒𝚗Where stories live. Discover now