The Mayor's Paragon | ✓

02

⚠️WARNING: Super duper innocent chapter. Read at your own risk.⚠️

"NAKU maraming salamat po sa pagdalo, Mayor!" maligalig na sambit ni Mr. Debral, ang principal ng Vista Qurencia National High School.

"Walang anuman po. I'm glad that I was able to talk in front of them and I hope that I did motivate a few students," sabi naman ni Riez.

Na-imbetahan si Riez para maging guest speaker para sa Foundation Day ng paaralan. This school holds a special place on Riez heart since it is where he studied and graduated in high school. Marami na rin siyang naitulong sa mga public high school dito sa Batangas, hindi lang dito sa Vista Qurencia.

Marami na siyang na-sponsor-an na mga paaralan at marami na rin siyang natulungan na mga estudyante sa pagbibigay niya ng scholarship sa mga kabataan. Mapa elementary man 'yan, highschool o college, kung makikita niyang kailangan mo talaga ng financial assistance, hinding-hindi siya magdadalawang isip na tulungan ka.

Aside from that, most of his projects involve education as his main target, mostly infrastructures like schools, public libraries, and the like. He also has projects that aim to build clinics and hospitals in the part of the city where civilization is poorly occurring, especially in the corner or mostly at the end of the province.

Kaya maraming humahanga sa kaniya dahil doon. Sa mga plataporma na rin niya, nakikita talaga ng mga tao na mayroon siyang plano para sa bayan namin which makes them trust him and love him as their Mayor.

"Naku oo naman, Mayor! Hangang-hanga nga ang karamihan ng estudyante rito sa'yo! Hindi lang dahil gwapo ka, kundi matulungin ka rin! Hindi talaga ako nagkamali sa pagboto sa'yo bilang Mayor ng Batangas," sambit ni Ginoong Debral.

Umangat ang isang sulok ng labi ni Riez sa sinabi ng matanda.

"Maraming salamat po kung gano'n," aniya at maya-maya ay pinaloob ang kaniyang kamay sa loob ng kaniyang bulsa.

Seryoso akong nakatayo at tahimik lang sa tabi ni Riez pero malakas akong napasinghap noong maramdaman ko ang paggalaw ng kung ano sa loob ko.

The vibrator inside me kept on vibrating making me lose my balance. It was so sudden that it caught me off guard.

Mabilis akong nasalo ng Principal pero mabilis akong humiwalay sa kaniya dahil sa pagkailang. Tagaktak ang pawis ko noong tumingin sa akin ang matanda ng may pagtataka ang kaniyang mukha.

"Naku hija, okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong nito sa akin.

Hirap akong lumunok bago tumango sa kaniya. My toes curled and I clenched my hand when the vibrator continued vibrating inside me. What's worse is that the vibration intensified.

Mukhang sinasadya ni Riez na gawin 'to. I took a side glance and I saw how emotionless he is but his eyes were looking at me with amusement and lust.

"O-Okay lang po a-ako," sambit ko bago ngumiti nang pilit.

"Sigurado ka ba? Namumutla ka kasi tapos namamawis ka pa," ani ng Principal.

I stopped myself from gritting my teeth. Tumawa ako nang peke bago umiling sa kaniya.

"O-Okay lang po---ah---talaga ako."

Gusto kong paghahampasin si Riez at gusto kong ibaon sa lupa ang sarili ko dahil sa pag-ungol ko. Tumango na lang siya at mukhang naniwala naman. Hindi na nagtanong pa ang matanda pero maya-maya pa ay muling nag-iba ang kaniyang ekspresyon.

His eyebrows knitted together and I gulped due to nervousness. His eyes narrowed for a while.

"Pero ano 'yon? Parang may kakaiba akong naririnig? May tumatawag ba sa inyo? Parang may nagvi-vibrate na phone."