Bir an için senin yerinde olmak isterdim. Biri var, yıllardır seviyor seni, bir gözü hep üstünde. Tedirgin edici mi? Keşke sevebileceğin biri olabilseydim. O zaman beni görmezden gelmene gerek kalmazdı. Keşke en azından görmezden gelmeyeceğin biri o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ah canım sevgilim derin bir okyanustayım.."
☆
Kapıya vurulan sert yumruklarla olduğum yerde irkildim. Telefonu elimden bıraktım ve odadan hızlı adımlarla çıktım. O kadar sert vuruyorlardı ki kapı kırılacaktı resmen. Kapıyı tam açacağım sıra babam erken davrandı ve kapıyı o açtı. KarşımdaBoranın adamları vardı...
Kaşlarımı çatıp, bakışlarımı babama çevirdim. Suratında anlamsız bir sırıtış vardı. Neye sırıtıyordu? Babam adamlara bakarken, iki gözünü kırptı. Sanki adamlara bir işaret göndermiş gibiydi, göz kırpması. Bileğimi koca bir el sardığında, adama baktım.
"Ne yapıyorsun sen!?" Adam hiç bir cevap vermeden beni çekiştirmeye başladı.
"Bırak beni!" Sesim apartmanda yankılanırken, babam araya girdi.
"Sesini kes Tomris!" Bu sözleriyle bakışlarım anında babamı buldu. Ne dönüyordu burada? O sıra Ege gelmişti yanımıza.
"Bırakın ablamı!" Ege kolumdan tutup kendine çekmeye çalışırken, babam araya girdi. Egeyi hızlıca geri itti ve beni adamların eline teslim etti.
"Ablamı nereye götürüyorsunuz! Bırakın onu şerefsizler." Ege tekrar bağırınca, bu sefer araya diğer adam girdi.
"Doğru konuş kardeşimle!" Adamlar beni götürmeye başlarken, Ege tekrar bağırmaya başladı. Ardından babam kapıyı sertçe kapattı ve bir kaç saniye sonra Egenin sesi kesildi. Ona bir şey mi yapmıştı?
Apartmandan çıktığımızda adamlar beni, önümüzde duran siyah bir arabaya bindirdi. Şoför koltuğunda daha önce görmediğim bir adam arabayı çalıştırdı ve bizim mahalleden uzaklaşmaya başladık.
"Ne bok oluyor burada? Beni nereye götürüyorsunuz!" Diye bağırıp sessizliği bozdum. Fakat hiç biri cevap vermiyordu.
"Size diyorum beni duymuyor musunuz!" Tekrar cevap gelmeyince, delirmemek için derin bir nefes çektim.
"İndirin beni çabuk" Yanımda ki adam kafama silah dayayınca, ard arda yutkundum.
"Eğer sesini kesmezsen, beynini uçururum anladın mı!" Silahı kafama daha sıkı dayayınca, hızlıca başımı salladım. Korktuğumu belli etmekten nefret ederim ama az önce fazlasıyla belli etmiştim. Şu an ne olduğuna dair bir fikrim yoktu. Beni asıl korkutan az sonra neyle karşılaşacağımdı.
