Bir an için senin yerinde olmak isterdim. Biri var, yıllardır seviyor seni, bir gözü hep üstünde. Tedirgin edici mi? Keşke sevebileceğin biri olabilseydim. O zaman beni görmezden gelmene gerek kalmazdı. Keşke en azından görmezden gelmeyeceğin biri o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sapık değilim ama onu duş alırken izlemek ehem öhöm şey işte yani isterdim..(utandım)"
~
Saat neredeyse sabah 5'e geliyordu ve ben hala oteldeydim. Tuhaf olan şey hala annemin beni aramamış olmasıydı, sanırım beni şu an yatağımda uyuyor biliyordu. Uyanıp yatağımda, olmadığımı görse çıldıracağına emindim.
Johnny karşımda içmekten sıkılmadığı sigarasını içiyordu. Ondan bir dal bende istemiştim. Kendi elleriyle bana sigara sarmaya başladı. Tüm dikkatimi ona verip onu izlemeye devam ettim.
Bir an gelir ve o yaladığı sigara kağıdı olmak istersin. Fazla çekici görünüyordu! Bu adamın normal bir hareketi bile ona yenilmemi sağlıyordu. Bu hiç adil değildi!
Sigarayı hazırladı ve bana uzattı. Beklemeden alıp çakmakla yaktım ve sigarayı dudaklarımın arasına koydum.
"Ne zaman gideceksin?" Sorumla gözlerini bana çevirdi.
"Bilmiyorum ama çok durmayacağım." Dursan ölürsün zaten. O sıra telefonum çalmıştı. Telefonu cebimden çıkardım ve ekrana baktım. Arayan Keremdi. Sabahın bu saatinde neden arıyordu?
"Alo" Diyerek açtım telefonu
"Tomris dün dediğim her şeyi unutmanı istiyorum ve lütfen konuşabilir miyiz? Bu sefer başka bir konu için." Gözlerim Johnny'e kaydığında, bana baktığını ve beni dinlediğini farkettim.
"Tamam konuşalım. Şu an neredesin sen?"
"Arkadaşın evindeyim de, sen nerdesin?"
"Dışarıdayım, evde değilim. İstersen gel şimdi konuşalım."
"O-olur bizim parkın orda buluşalım." Kereme veda edip telefonu kapadım. Ardından sigarayı son kez içime çekip küllükte söndürdüm.
"Benim gitmem gerekiyor." Dedim ayağa kalkarak.
"Bu saatte kiminle buluşmaya gidiyorsun?" Gözlerini yavaşca bana çevirdi ve cevap vermemi bekledi. Kerem diyemezdim çünkü onunla konuşmamı istemiyordu.
"Arkadaşımla buluşacağım. Konuşmamız gereken bir konu var." Sıkıntıyla derin bir nefes verdi dışarıya.
"Keremle konuşmanın gerekmediğini söylemiştim!" Dedi tok bir sesle.
"Bence gerek var, böyle kestirip atamam. O benim için özel biri." Bu sözlerim sanki Johnny'i germiş gibiydi.
"Sen sözünü böyle mi tutuyorsun?" Ayağa kalktı ve önüme geçti.
