"Eğer olurda şansım yaver giderse, belki bir gece sana sımsıkı sarılarak uyurum.."
Olayların üzerinden 2 gün geçmişti ve babam eve daha dün gelmişti. Para bulmaya çalışıyordu, fakat bulamıyordu. Ne yapacağına dair bir fikri yoktu, ona yardım etmek istesemde edemezdim. Çünkü elimden hiç bir şey gelmezdi!
Kapının vurulma sesiyle yattığım yerden kalktım ve hızlı adımlarla kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda babamı götüren o 2 adam vardı. Tam konuşacakken arkalarından tanıdık bir ses geldi.
"Çekilin beyler!" Adamlar kenara çekildiğinde, gördüğüm kişiyle olduğum yerde afalladım. Bu Bora denilen adam neden hep karşıma çıkıyordu? Ve bu adamlarla ne işi vardı? Gözlerimiz buluştuğunda, gözleri şaşkınlıkla kocaman oldu ve gülümsedi.
"Tomris? Ne işin var burada?" Aramızda ki mesafeyi kapatırken, cevap verdim.
"Asıl senin ne işin var benim evimde?" Bir kaç saniye duraksadı. Bu sözlerim onu dahada çok şaşırtmıştı. O sırada babam gelmişti, Bora babamı görür görmez kaşlarını çattı.
"Nerde para!?" Olayı kavramaya çalışırken, babam konuştu.
"Bora bey lütfen biraz daha zaman verin. Henüz bulamadım para." Ne? Babamın, Boraya mı borcu vardı! Akıl alınır gibi değil!
"Son 2 aydır bizi oyalıyorsun lan şerefsiz!" Bora bağırdığında, araya girdim.
"Sözlerine dikkat et! Babam o benim." Gözlerini bana çevirdiğinde çatık kaşları yavaşça inmeye başladı.
"Sen bu işe karışmasan iyi edersin!" Konuşmama bile izin vermeden, hepsi içeri girdi. Ardından oturma odasına geçtiler, beklemeden peşlerinden gittim. Allah'tan Ege okuldaydı ve annemde odada dinleniyordu. Bora tekli koltuğa oturdu ve iyice yayıldı. Adamları ise ayakta duruyordu. Bora konuşmaya başladığında bir sigara yaktı.
"1 saate param gelmezse, ne olacağını biliyorsun Akif!" Babam dizlerinin üzerinde çöktü ve yalvarmaya başladı.
"Yapmayın Bora bey! Ben 1 saatte o kadar parayı nereden bulurum?" Bora hiç ciddiyetini bozmadan, cevap verdi.
"Nereden bulursan bul! İstersen banka soy umrumda değil! Parayı getirene kadar burada bekleyeceğim, eğer dediğim olmazsa ailene veda edersin!" Kaşlarımı çatarak, Boraya baktım.
"Sen kendini ne zannediyorsun! Çabuk defolun gidin evimden!" Bora sigarasını dudaklarının arasından aldı ve derin bir nefes çekerek bana baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRACLE | JOHNNY DEPP
Romanzi rosa / ChickLitBir an için senin yerinde olmak isterdim. Biri var, yıllardır seviyor seni, bir gözü hep üstünde. Tedirgin edici mi? Keşke sevebileceğin biri olabilseydim. O zaman beni görmezden gelmene gerek kalmazdı. Keşke en azından görmezden gelmeyeceğin biri o...