Bir an için senin yerinde olmak isterdim. Biri var, yıllardır seviyor seni, bir gözü hep üstünde. Tedirgin edici mi? Keşke sevebileceğin biri olabilseydim. O zaman beni görmezden gelmene gerek kalmazdı. Keşke en azından görmezden gelmeyeceğin biri o...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Oruç bozduracak türden bir tatlı.. DAYANAMIYORUM DOMSTLARIM BU KÖPKE ÇOK TATLIIĞ."
~
Gözlerimi o derin uykudan açtığımda tavana bakıp dakikalarca gülümsedim. Annem bugün ameliyata girecekti. Bir kaç gün önce doktoruyla konuştuk ve gereken işlemleri hallettik.
Hemen yürüyemeceğini söyledi. İlk başta deynek yardımıyla yürüyecekti ve zamanla eskisi gibi yürüyebilecekti.
Yıllardır beklediğim bu anın sevinciyle yataktan kalktım ve hazırlanmaya başladım. Bir an önce annemi ayakta görmek istiyordum.
Çoğu şeyler yoluna girmeye başlamıştı. Bunların hepsi Johnny sayesinde olmuştu. Amacım sadece onu görmekken, o bana yardım etti. Beni koruyup kolladı. Her şeyden çok o benim kurtarıcı meleğimdi.
Tebessümüm suratıma daha çok yayılırken odamdan çıktım. Hızlı adımlarla annemin yanına gittim. Yüzünde nurlar açıyordu adeta. Nasılda mutluydu.
"Günaydın annem." Sesimle bana doğru baktı.
"Günaydın kızım." Dedi neşeli bir sesle.
"Nasıl hissediyorsun bakalım kendini?" Beklemeden yatağın üzerine oturdum.
"Valla nasıl hissedeyim kızım. Mutluyum, heyecanlıyım. Yıllardır bu anı bekliyorduk biliyorsun." Gözlerinin içi gülerken, bana baktı.
"Biliyorum annem bilmez miyim. Ama artık her şey yolunda. Bu anın keyfini çıkar." Gülümserken, annem cevap verdi.
"Sen hala parayı kimin verdiğini söylemedin kızım?" Duyduğum sözlerle biraz ciddileştirdim kendimi. Ne zaman paranın kimden geldiğini sorsa bir şeyler saçmalayarak bu konuyu kapatıyordum. Ama artık ona gerçeği söylemem lazımdı.
"Bu nasıl söylenir bilmiyorum, yani çok tuhaf bir durum anne." Annem gittikçe meraklanmaya başlamıştı.
"Korkutma kızım beni." Annemin sesiyle sözleri kafamda toparlamaya çalıştım. Fakat tam olarak ne diyeceğimi bilmiyordum.
"Benim çok sevdiğim bir oyuncu var ve kendisini tanıyorsun." Konuşmama devam ederken, annem araya girdi.
"Kızım sen ne anlatıyorsun?" Gözlerimi bir süreliğine yumdum ve öyle cevap verdim.
