Çakma Psikoloğum

14. Bölüm -Beklenmedik kişi

Rüzgar'dan

Lanet olası zil hiç durmadan çalıyordu. Artık dayanamayıp koca bir siktir! çekip kapıyı açmaya gittim.

derin bir nefes alıp kapıyı açtım, SİKTİR! şimdi gercekten boka basmıştım. yüzümdeki şaşkınlıkla

" Senin burada ne işin var ? "diye bağırdım. Oda verdiğim tepkiye şaşırmış olacak ki

" Beni beklemiyordun sanırım " diye söyledi ve omzumu iterek kapıdan içeri girdi. Bende arkasından kapıyı kapatıp içeri geçtim. Babasının yeri sanki hemen kurulmuş koltuğa piç.

"Ne oldu da bir anda çıkıp geldin ediz!" diye sordum. karşısında ki koltuğa oturup konuşmasını bekledim. Tam hayatımı düzene sokmuşken bir anda çıkıp gelmesinin iyi bir açıklaması olmalıydı.

" Ankarada daha fazla yapamadım , ve işime başlamaya karar verdim. Bunda ne var rüzgar" diye söyledi.

Benimle gerçekten dalga geçiyordu resmen " Ne demek işime başlamaya karar verdim çocuk oyuncağı mı bu? " diye kükredim.

"Bak biliyorum çok saçma , bir rahatsızlık geçirdim ve senden işimi yapmanı istedim sende bu işin uzmanısın boştaydın ve kabul ettin seni anlıyorum, bak şimdi iyileştim ve işimi yapmak istiyorum hem bu kadar sürede ne kadar alışabildin ki bana tepki gösteriyorsun" diye söyledi. Bu çocuk gerçekten kafayı yemişti . Sinirle koltuktan kalkıp baş ucuna gidip bağırmaya başladım

"Bana bak olmaz , sakın unut bunu , ben biriyle tanıştım ve onun güvenini kazanmışken şimdi tüm gerçeği öğrenip gitmesini izleyemem anladın mı beni ediz istanbul'un her yeri psikolog kliniği dolu bir yere girip çalışa bilirsin.

Yardım ederim ben sana " diye söyledim .Hayatım bu kadar düzenli ve mutluyken gerçeğin ortaya çıkmasına izin veremezdim en azından şuanlık böyle olması gerekiyordu.

Yüzüme şaşkın bir şekilde bakıyordu. " Sen aşık mı oldun? " diye sordu. Evet bu soruyu sorması normaldi. Gece gündüz gezen baska kadınlarla yatıp kalkan ben bir anda baska bir şehre gidip gördüğü ilk kişiye aşık olmuştum.

"Evet şey yani bilmiyorum, heralde öyle "diye söyleyip geçiştirdim . Yattığı koltuktan kalkıp yüzümü incelemeye başladı . Sonra anlamadığım bir anda sarılıp "Özlemişim kardeşimi " diye söyledi. Bende özlemiştim. daha fazla dayanamayıp bende sarıldım.

Evet edizle ilk okuldan beri süren bir arkadaşlığımız vardı.Sırf ayrılmayalım diye aynı mesleği seçmiştik ikimizde psikolok okumuştuk. Çok iyi bir dostluğumuz vardı. Ailemi kaybettikten sonra hep yanım da olmuştu. Bir trafik kazası geçirdiği için ameliyat olması gerekiyordu ve onun yerine birinin istanbula gelmesi gerektiği için uzun ısrarlar sonucu hiç bilmediğim bir şehre gelmiştim. Sonrası bildiğiniz gibi işte. Hayatımı baştan aşağı değiştiren bunca aradan sonra tek güldüre bilen insan nehirle tanışmıştım.

kulağına yakşıp " Madem bir bok yiyip geldin bu yalana artık sende ortaksın , ben söyleyene kadar ağzını bile açmayacaksın" diye uyardım. Kısa çaplı kahkaha attıktan sonra eliyle ağzına fermuar kapatır gibi yaptı.

"Eee ne yiyeceğiz bakim ben çok açım " diye söyledi. Elimle mutfağı işaret edip "mutfak orda git ne istiyorsan yap ye " diye söyledim . Hemen kendini koltuğa atıp gözlerini kapattı ve " elimi kaldıracak gücüm yok , malum yol yorgunluğu " diye söyledi hiç değişmemişti .

"pizzaya ne dersin? " diye sordum. Gözlerini aralayıp " sen sipariş edeceksen, neden olmasın?" diye söyledi. kahkaha atıp

"hiç değişmeyeceksin dimi?" diye sordum.

.......

Nehir'den

Ayaklarımı hissetmiyordum artık , sırf kafa dağıtmak için alışverişe gitmiştik, bütün gün ezgi yüzünden bir oraya bir buraya gidip durmuştum.

zar zor ikna edip oturduğumuz kafede limonatalarımızı içiyorduk. Gözlerini dikmiş bana bakıp sırıtıyordu

"ne gülüyorsun?" diye sordum. eliyle yüzümü gösterip." şu tipe bak dağılmışsın resmen " diye söyledi dalga geçiyordu bide benimle . Elimdeki limonata bardağını sertçe masaya bırakıp

"Bir daha sakın ayaklarıma kapanıp 'nolursun alışverişe çıkalım nehir lütfen ' diye söyleyip yalvarma bu sondu" diye söyledim.

eliyle kendini gösterip "ben mi sana yalvardım hıh sen onu külahıma anlat" diye söyledi. Sinirli bir şekilde yüzüne bakarken bir an sessizlik oldu. Dusunur gibi yaptiktan sonra kahkaha atınca once suratina moron görmüş gibi yaptim. Uzun ugraslar sonucu daha fazla dayanamayip bende gülmeye basladim. Ne olursa olsun yanımda olan tek dostumdu. Kemikleşmiş bir dosluğumuz vardı hiç kırılmayacak....

♣♣♣

Yeni bölüm karşınızdayım umarım güzel bir bölüm olmuştur. Sınav haftası olduğu için çok yoğunum girip bölüm yazamıyorum. o yüzden şimdiden hepinizden özür diliyorum . Multimedya da edizin forografi var .Vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)))