Çakma Psikoloğum

6.Bölüm - Kucak

Sessizce manzara eşliğinde yemeklerimizi yiyorduk , ezgi karşımda ruzgar ise yanımda oturuyordu. Uzun bir sessizlikten sonra ezginin sesiyle dikkatimi ona verdim.

"Ee ruzgar daha once nerede oturuyordun? Anladığım kadarıyla buraya daha yeni gelmissin, istanbul hakkinda fazla bilgin yok sanırım "diye soyledi.

Ezgi uzun süre sessizce oturmustu tabi ona sorulan sorular dışında, bu kadar süre dayanması bile mucizeydi.

rüzgar hemen cevap verdi

"Evet daha önce ankarada yaşıyordum, bazı işler nedeniyle istanbul'a geldim, o yuzden burasi hakkinda fazla bilgim yok.

Geze geze ogrenecegim " diye söyledi.

Ezgi de" hmm,nehir sana yardımcı olur o bu konular da gayet iyi istanbul'un her yerini bilir "diye soyledi.

Bu kız beni deli edicek, her seferinden rüzgarla yakın olmam icin elinden geleni yapıyordu, ona sert bakışlarımı gönderip

" tabi, sende istersen bos zamanlarinda istanbulu'u gezdiririm" diye söyledim.

Ruzgarda gülümseyerek

" cok isterim " diye soyledi. Bende gülümsedikten sonra

"tamam o zaman " diye soyleyip yemeklerimizi yemeğe devam ettik, yemegim bittik den sonra saate baktım gec olmuştu

" ruzgar kalksak iyi olucak gec oldu, hem ezgide biraz dinlensin " diye soyledim.

" peki tamam siz hazırlanın ben hesabı ödeyip geliyorum" dedikten sonra masadan kalkıp gitti.

Ezgi bacağıma o kadar sert tekme atti ki acıyla inledim " ahh! Yine noldu ezgi" diye soylendim. Bugun bacağıma bilmem kaçıncı tekmesiydi.

"Biraz daha otursaydik ne bu acele"

Bu kiz beni delirticek sirf bu yuzden tekme atılır mı ya sinirli bir sekilde " saat 1 olmus ezgi istersen burda yatalım he!!" Diye söyledim. Şaşkınca suratıma bakıp

" hadi ya zaman ne cabuk gecmis öyle, hic farkinda degilim"

Ah benim şaşkın arkadaşım hic bir seyden haberi yok ki

" hadi mızmızlanmayı bırak da hazirlan" diye soyledikten sonra hazırlanıp rüzgarın gelmesini bekledik .

Cok geçmeden ruzgar'ın gelmesiyle masadan kalkıp, merdivenlerden aşağı inmeye başladık. Ayağımın kaymasıyla merdivenlerden düşüp yere kapaklanmam bir oldu aciyla inledikten sonra ezgi ve rüzgar telaşla yanıma geldiler.

" Nehir canım iyi misin?" Diye sordu ezgi. Aciyla suratina bakip

" sanirim ayağımı burktum , cok aciyor" diye söyledim. Canım cok aciyordu, rüzgar eliyle ayak bilegime dokununca aciyla bagirdim "ahh, dokundugun yer cok aciyor" diye soyledim.

Ruzgar arabanın anahtarlarını ezgiye uzatıp

" sen arabanın kapısını ac ben nehir'i alıp geliyorum" dedikten sonra ezgi " tamam" diyip gitti. Rüzgar'ın ani hareketiyle beni kucağına almasından sonra şaşkınlıkla kafamı ona çevirmemle göz göze gelmemiz bir oldu.

Uzun süre bakıştıktan sonra " seni taşımama yardimci olur musun ?" Diye soyledi

"Nasıl yani" diye soyledikten sonra hafif sırıttı ve " ellerinle boynuma sarılabilirsin meselâ " diye söyledi.

Bende gulumsedikten sonra utanarak birazda cekinerek kollarımı boynuna dolayıp başımı göğsüne yasladim. Nedense bir garip olmustum onunda gulumsedigini hissedebiliyordum.