BÖLÜM 16:

77 6 11
                                    

-Çünkü seni...
Gözleri bi anda bana çevrildi. Sanki aklındaki kelimeyi dudaklarımda arıyordu. Ama ona seviyorum diyemezdim. Çünkü kalbimde rüzgar varken ona seviyorum demek onu kandırmak gibi birşeydi. Artık rüzgardan intikam falan almak da istemiyordum. Hevesim kaçmıştı. Daha doğrusu sevdiğim adama bunu yapamazdım.
-Çünkü seni
-Çünkü beni
-Arkadaşım olarak görüyorum.
Gözündeki hayal kırıklığını 50 metre ötedeki bir insan görebilirdi. Ama mecburdum. Onun duygularıyla oynayamazdım.
-Arkadaş olarak gördüğün kişiyle evleneceksin ama unutma.
Sanırım gitmekten vazgeçti. Çünkü kendisi gibi hayvan bavulunu bile almadan yukarı çıktı. Bare bavulu ben taşıyım dedim ama taşınacak gibi değil.
Bavulu zar zor sürükleyip Kuzey in odasına geldim. Kapıyı tıklattım.
-Gel.
Odasına girdim yatağın içine girmiş uyuyodu. Daha doğrusu uyumaya çalışıyordu. Bavulunu odasına bıraktım. Daha fazla onunla uğraşamazdım. En iyisi dışarı çıkıp yürüyüş yapmaktı. Odama gidip tayt ve üzerime tişörtümü geçirdim. Telefonumu evde bırakacaktım kimse bana ulaşamasın diye. Yanlız kalmak istiyordum. Yanlız sessiz HUZURLU.
Afedersin Alyacım huzur mu dedin?
Evet iç ses ne oldu?
Şu an karşı odada meteor oyuyor ve sen huzuru yanlızlıkta arıyorsun. Unutma huzur Yanlızta deil sevdiğin adamdadır. Ha kuzey i sevmiyorsun ama yani o da daş çocuk.
Yaw iç ses he yha he de get yha!
Bak anlaşalım. Kuzey benim Rüzgar senin ok beybi?
Allasen Kuzey ver dese verecen zaten oturma organını.
Veririm tabi zalah! O istese...
Ses qes iç ses taam yha! Tüm moralimin içine ederek iyice eksilere düşürdün.

Aaa sustu! İç ses sustu bu bir ilk.
Imm nerde kaldık hah buldum.
Telefonumu almadan evden çıktım. Evden çıkar çıkmaz koşmaya başladım. Yürümek bana iyi gelmiyordu. Nedense içimdeki sıkıntılar hiç gitmiyordu. Aklım da kalbim de başka birşey söylüyordu.
Kalbim kaç git buralardan derken aklım ise kal ve sorunlarla yüzleş diyodu. Peki artık gücüm kalmış mıydı? Rüzgar ın aldatması ve hala onu sevmem garipti biraz. Peki ya kuzey. Sevmiyorum diyorum ama ya diğer hikayelerdeki gibi olursa. Ya seversem? Yo yo yo! Bu asla olamaz.
Düşüne düşüne koşarken evden bayağı uzaklaştığımı farketmedim. Hem artık yorulmuştum. Ama eve gitmek istemiyordum. Az ilerden gelen dolmuşun tabelalarına bakmadan bindim. Kafamı cama yaslayıp ilkbaharın çiçeklerini izledim...
***
Dolmuştan indiğimde nerde olduğumu bilmiyodum. Tek bildiğim burasının hiç de iyi olmadığıydı. Sokakta içki içenler madde kullananlar geçen kızların kalçalarına bakıp laf atanlar...
Geri dönmek istedim fakat görünürde ne taksi ne dolmuş ne de otobüs vardı. Ordan geçen teyzeye burdan gitmek istediğimi ve dolmuş ya da otobüs ya da taksiyi nerde bulabileceğimi söylediğimde 2 sokak aşağıda taksi durağı olduğunu ve dikkatli olmam gerektiğini söyledi. Sanırım bu sokaktan kaçmak için bile bu sokaktan geçecektim. Şimdiden kalçalarıma bakıldığını hissettim. Laf atanları saymıyorum bile. Derken biri kolumdan çekerek beni duvara yasladı. Ama bu siyah maskeli adam da kimdi?
HELLO BALLARIM! VOTE SINIRINI BİLİYORSUNUZ ARTIK. BU ARADA YORUMA GELECEK BÖLÜMLE İLGİLİ YORUM YAPABİLİRSİNİZ BU ARADA BİR HİKAYE DAHA YAZMAK İSTİYORUM EĞER YAZMAMI İSTİYORSANIZ YORUMUNUZDA BUNU BELİRTİNİZ. BİR DE BÖLÜMÜ GEÇ YAYINLADIĞIMI DÜŞÜNÜYORSANIZ SİZE ŞUNU DEMELİYİM Kİ OY VE YORUM SINIRI NE KADAR ÇABUK DOLARSA O KADAR ÇABUK YENİ BÖLÜM GELİR. AYRICA NOLED SINAVLAR YENİDEN BAŞLIYOR VE BEN OKUDUĞUM HİKAYE YAZARLARINA GÖRE DAHA ÇABUK BÖLÜM PAYLAŞIYORUM. TAMAM KABUL FAZLA UZATTIM. ÖPTÜM HEPİNİZİ BB.

Aptal AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin