Hahh eşimmiş,yüzüğün sahibiymiş adama bak.Ben yüzüğün varlığını dahi unutmuştum.Amaan neyse boş vereyim ya hem böyle daha iyi değil mi nişanlım var diye kimse uğraşmaz benimle.Otele geldiğimde Havin'i görmeyi tabii ki de beklemiyordum.Çekingen tavırlarla yanıma yaklaşırken ona selam verenlere gülümseyerek karşılık veriyordu.
"Hocam anam otelde kalmanıza razı olmadı sizi konağa davet etti." Bu nereden çıktı şimdi ya ne güzel yatıp uyuyacaktım şimdi ben.
"Ne alaka canım anlamadım.Ben gayet iyiyim burda" sevimli sevimli bakarken dedim bunu.Ben sevimli sevimli bakmak hadi hayırlısı bakalım.
"Aaa olur mu hiç anam buraya gelir sizi konağa götürür." onun bu haline hiç anlam veremedim.
"Havincim bak ben yorgunum uyumamlazım sende geç olmadan evine git,yarın görüşürüz" kolunu sıvazlayıp yanından geçtim.
"Iıı şey hocam anam sizin eşyalarınızı konağa aldırdı bile yani başka şansınız yok emrivaki yapmaya bayılırda kendisi" Havin'in dediklerine şaşırmıştım ve çok sinirlendim en uyuz olduğum noktalardan biri benim iznim olmadan nasıl yapılır bu.Ayrıca nasıl bir otel burası başkasının benim eşyalarımı almalarına izin veriyorlar.Benden cevap bekleyen Havin'e dönüp
"Tamam ama önce otelin müdürüyle konuşup eşyalarımı veren kişiyi şikayet edeceğim" Havin içten bir şekilde gülüp
"Hocam otel bizim o yüzden böyle oldu hadi gidelim artık anamlar merak eder." deyip koluma girip çekiştire çekiştire dışarı çıkardı.Sinirlerimi zapt edip Havin'e uydum.Siyah bir arabaya bindirdi bendeki bu deli cesareti nereden geliyor hiç bilmiyorum ama bindik bir kere arabaya işte.
Havinle kocaman konağın önüne geldiğimizde içeriden gürültüler geliyordu.İkimizde birbirimize bakakaldık içeride çok büyük kavga olduğu kesin ama o zaman bu adamlar niye burada ki.Kapının önündeki boğa bakışlı adamlar kapıyı açtıklarında donup kalmıştım.Bavulum açık şekilde yerde kıyafetlerim var.Kızın birinin elinde bir senedir bakmaya cesaret edemediğim aile albümümüz vardı.O resimleri görürsem dayanamaz ölü halime geri dönerdim.Burası bana daha ilk günden bu kadar iyi gelmişken bunu kaldıramam.Hiç olmasın istediğim şeylerden biri şuan böyle bi durum.Kız albümü açmaya çalışıyordu ama albümü Selim'e kilitletip anahtarı da ona verdiğim için açamıyordu.Yanında da bir adamla kadın herhalde Havinin annesi ve babasıydılar yine sınıfımdaki Hakan denen çocuk ve ağa bozuntusu vardı.Hepsi bana mahcup şekilde bakıp gözlerini kaçırırken albümü elinde tutan kadın yanıma geldi.Albümü sallayarak
"Ne saklıyorsun bunun içinde,kimsin sen,nereden geldin,neden geldin?" gibi sorularını sıralarken albümü kıvrak bir hareketle elinden alıp çantama attım.
Kadının kolunu çevirip kafasını duvara dayadım
"Asıl sen ne istiyorsun be derdin ne?Kimsin ki sen?"
"Bbenn buu evin hanım ağası olacağım" o nasıl oluyor ya?
"O ne be?" dediğimde arkamdakiler gülüştüler onlara aldırmadan kadının kolunu daha da sıktım.
"Konuşsana be" dediğim de tıslayıp
"Bak kızım buralı değilsin konuştukça batıyorsun bak nasıl gülüyorlar sana" dedi psikopat görünümlü canlı.İyice sinir oldum şimdik buna.
"Benim ne durumda olduğum umrumda değil sen kendi haline bak yazık sana" dedim.
"Aaa bi dakika evli misin sen alyans bu ayy çok mutlu oldum Oğuz benim dimi almayacaksın onu elimden" Alyannsss neden herkes dile getiriyor ki anlamıyorum.
"Salak mısın nesin ya ne yapıyım ben senin Oğuz'unu?Öyle bir şeyi yapan basit insanlar gibi mi duruyorum" kız cevap vermeyince onu bırakıp yerden çantamı aldım bavulumu buğulu gözlerle toplamaya başladım.Birden kolum tutulunca kafamı kaldırdım ağa bozuntusunu gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mardin'deki Öğretmen
General Fiction"Hani bugün bir plandan bahsedeceğini söylemiştin Doğuş daha ne bekliyorsun?" Doğuş boğazını temizleyerek Oğuz'a baktı "Ben tam olarak amacınızın ne olduğunu anlayamadım.Mardin'i bitirmek mi yoksa değiştirmek mi?" "Mardin'i kötü adamlardan kurtarmak...
