Kovalamaca (Başlangıç&Bitiş)

1. Bölüm: Kaçan Kovalanır.

Yeni kitabımız hayırlı uğurlu olsun, bu kitap psikolojik etki bırakabilir. Öyle sahneler var yani. Neyse, iyi okumalar !!!

Arya Mina Dikbaş~

    Tek başınıza sokaklarda, sokaklar... Herkesin uzak durduğu ama bizim sığındığımız o sokaklar ve sokaklarda insanların girmeye cesaret edemediği ama bizi koruyan yıkık dökük evler. Sokaklarda yaşadık belli bir yaşa kadsr, sonra ise kendimizi farklı bir yola atmaya karar verdik. Biz tek başımıza sokaklarda hayatı aradık...

   Ben Mina ve 18 yaşındayım, kusura bakmayın ama şuanda bir kovalamaca içinde bulunduğumdan dolayı pekte zamanım yok. Ablam, yani Eonni ve ben şuanda yurt dışına çıkmak üzereyiz !

    15 yaşlarındayken ikimizde evden kaçtığımızda burdan çıkış biletimiz için plan yapmışız... Ama tek fark birbirimizle karşılaşmamız oldu. Beraber uygulamakta karar aldığımızda birbirimize ilk süreçlerde asla ve asla güvenmedik. Ama biryerde başlamamız gerekiyordu, bu yüzden de ilk adımı ben açıp sohbet kuran bendim. İlk başta bana karşı tahmin edilemeyecek kadar mesafeli ve tetikteydi. Ama zamanla ikimizde birbirimizi tanıdık ve hamlelerimiz dahil herşeyi biliyoruz. Zamanla o benim ablam oldu... Bende onun kardeşi. Şimdi ki planımız çıkış biletimizi kullanmak.

    1 ay öncesinde bugün için sıklıkla çalıştık. Kılık değiştirip hava alanına girecek, yaptığımız sahte biletler ile Kore'ye giden ilk uçağa binecek ve orda bir hayat kuracaktık... Ama işte kuracaktık...

   Peşimizde kim mi var ? Hem sözde ailelerimiz hemde polis. 15 yaşındayken bi şekilde halletmiştik zorla ama sonra Eonni (Korece kadınların kadınlara abla diye sesleniş biçimi) buna dayanamadı ve ufak suçlar işlemeye başladı, zamanla da büyüdü. Bu yüzden de sadece ailemiz değil poliste peşimize düştü. Şimdi ise "Çifte Bela" olarak biliniyoruz burda. Olduğumuz yerde nam saldık çünkü...

   Birkaç dakika öncesinde tamda planımıza göre ilerlerken adamın biri bizi sinir ettiğinde tartışmamız üzerine dikkat çektik ve ufak bir hata yaptık. Bu yüzden de güvenliklerden kaçarak, daha doğrusu Kore'ye uçan uçaktan atıldığımızda "Çifte Bela" olabileceğimiz ve kimliklerimizin tespit edilmesi gerektiği üzerine gelen ihbar yüzünden güvenlikler tarafından kovalanıyoruz. Ama biz yine gitmeden önce son kez bir suç işledik... Ve Amerika uçağına binen iki kişiyi soyup soğana çevirerek onlar yerine biz uçağa bindik. Uçak 5 ila 7 dakika arasında kalkacak. Yani hala kovalama bitmiş değil...

Peki benim şimdiki planım mı ? Ablamı da alıp burdan defolup gitmek !

Asila Rena Dikbaş~

    İnsanların çoğu yerde aradığı, ama bakmak istemediği yerlere bakmadıklarından bulamadıkları kişilerden biriyim ben. Cesaretin bizi bulabileceği ama korkuya kapılanların kaçabileceği ya da kaçmayı deneyebileceği biri... Kardeşim ve benim ortak noktamızda, insanların tıkılıp kalabileceği kişileriz. Başlangıç ve bitiş çizgisinde ki o kararsızlığız. Hata yapıldığında geri dönüşü olmayan, unutulmayan ve unutturmayan... Doğru seçim yapıldığında sonucunu karşı tarafın belirlemesine izin veren kişileriz...

    Ben Asila, 19 yaşındayım. Öncesinde olan şeylerden dolayı işe noktayı koydum ve 15 yaşında falanken evden kaçtım. Sonra ise Arya ile tanıştım ve tek ailem oldu. Şimdi ise kardeşimle bulunduğumuz uçaktaki oturduğumuz koltuklara sinmiş ve bu bitmek bilmeyen dakikaları sayıyoruz. Bu zaman işkencesi bittiğinde bu ülkeden siktir olup gitmiş olacağız. Amerika'ya... Planda ufak bir değişiklik vardı evet ama... Sanırım şuan burdaki çek çıkış biletimiz buydu ve hiçte kötü bir çıkış değildi. Camdan koşuşturan güvenlikleri izlerken birinin bulunduğumuz uçağı gösterdiğini fark etmiştim. Kısa saçlarımı çekiştirirken sırıttım ve pilot konuşmasını bitirdiğinde sindiğim koltukta dikleşip camdan dikkat çeken hareketler yapmış ve adama el hareketi çekmiştim. Ardından küçük ellerini tuttuğum kardeşime sıkıca sarılıp kendimizce olan küçük hareketimizi yapmış ve sessizce gülüşmüştük. Uçağın peşinden koşmuşlardı... Nasıl mantık bu ? Kanatları varda biz mi göremiyoruz ?