GÜLFEM

3.BÖLÜM ~YENİ HAYAT~

Yorumlarınızı bekliyorum.. Keyifli okumalar..☺️
Medyadaki resim gittikleri restoranın içi. Şarkı Gülfem'in söylediği şarkı.

Günümüz

Araba ani bir frenle durduğunda genç kız kendine gelmişti fakat bu defa hem elleri hem kolları bağlı bir haldeydi. Arabanın camına vuran yağmur damlalarının sesi huzur vermekten çok uzaktı. Korkuyordu Gülfem neredeydi, kurtarılmış mıydı yoksa başka bir esarete mi mahküm edilecekti. Yaptığı hataların bedelini ödediğinin farkındaydı. Bir zamanlar yüreğide kendide tertemiz bir kızdı şimdi ise günaha batmıştı. Bazı hayeller çok acımasızdı. Onu asla bırakmayacağını sandığı Onur bile yoktu artık. Arabanın kapısı açıldı soğuk bir el onu arabadan inmeye zorladı. Karşı koyacak gücü yoktu. Günlerdin boğazından tek lokma geçmemişti. Kollarını tutan soğuk eller olmasa olduğu yere yığılıp kalabilirdi. Birkaç merdiven çıktıktan sonra durdular. Anahtar sesine bakılırsa bir evin kapısının önündeyiz diye düşündü Gülfem. Kapı açılır açılmaz sıcak hava vurdu yüzüne genç kızın. Sıcaktı burası, sıcak havanın ruhuna dokunduğunu hissetti. Gözleri ve elleri bağlı olmasa hiç tanımadığı bu adama sarılabilirdi.

"Neredeyiz biz."
Yine cevap alamamıştı. Bu adamın onunla konuşmaya hiç niyeti olmadığı belliydi. Yinede sıcak bir evde olmanın hissi Gülfem'e yetiyordu. Adam onu bir yere oturttu. Genç kız bunun bir yatak olduğunu sonradan fark etti. O kadar rahattı ki ve içerisi çok sıcaktı. Bütün kasları gevşemeye korkusunun yerini huzur almaya başladı. Uyumak istemiyordu onu buraya getiren adam kim bunu öğrenmeliydi. Bir süre uykuya direndi ama bu çok uzun sürmeyeceğe benziyordu. Sanki adam bunu ona bilerek yapıyordu. Direnişinin son bulması beş dakikayı bulamamıştı. Zaten karanlığa mahkum olan gözleri usulca kapandı. Uyumak şuan yapabileceği en iyi şeydi onun için..

1 Yıl Önce

Bir saattir yoldalardı. Besteyle evden ayrıldıktan sonra Onur'u almışlardı. Açelya rahatsız olduğu için yarın onlara katılacaktı. Saat çok erken olduğundan beste uykusuzdu yolun geri kalanında Onur direksiyonun başındaydı yanındada Gülfem. Beste yarım saatten uzunca bir süredir uyuyordu. Onur ve Gülfem o uyuduğundan beri tek kelime etmemişlerdi. Genç kız camdan dışarı izlemeyi durdurup Onur'a döndü ve sevdiği adamı incelemeye başladı. Önce siyah saçlarına baktı uzun uzun, dokunmak istedi ilk önce sonra dikkatini dağıtmaktan korktu. Usulca gözlerine indi bakışları o siyah derin bakışlarına, gözlerinin içine her baktığında kendini gördüğü o dipsiz kuyusuna. Sonra ellerine baktı genç adamın, ellerini ilk tuttuğu zaman geldi aklına ne kadar da heyecanlanmıştı. Sanki elini tuttuğunda herşeyi yapabilirdi kimse ona dokunamaz hiçbirşey onun canını yakamazdı.

"pişt, yoksa beni mi izliyorsunuz küçük hanım."

Yakalanmıştı vücudundaki bütün kanın yüzüne akın ettiğini hissetti. Yüzünün kıpkırmızı olduğunu görmeden de anlayabilirdi. Çok utanmıştı.

"Yoo ne alakası varmış."

Bunun söylerken pembeleşen yanaklarını Onur'dan saklamak istercesine kafasını az önce izlediği cama çevirdi. Onur bundan çok hoşlanmıştı gülümser bir ses tonuyla.

"Hı demek öyle ben yanlış gördüm demek ki."

Gülfem artık utanmaması gerektiğini kendine hatırlatarak, kendinden emin cevap verdi. "Ne o sevgilime bakamaz mıyım?"

Genç adam şaşırmıştı ama bir o kadarda hoşuna gitmişti bu durum. "Bakamazsın demedim." diyerek gülümsedi.

Gülfem kafasını çevirdiğinde göz göze geldiler ve gülüşmeye başladılar.