GÜLFEM

7. BÖLÜM ~ KURBAN

Çok uzun aradan sonra yeni bölüm☺️ yorumlarınız ve oylarınızı bekliyorum şimdiden teşekkür ederim 🥰 sizi fazla bekletmeden bölümle baş başa bırakıyorum keyifli okumalar 🌼

Günümüz

Genç adam oldukça sessiz olmaya özen göstererek kapıyı araladı. Bir an için girmekle girmemek arasında çelişse de durduramadı yüreğinin adımlarını. Odaya girip kapıyı aralık bıraktı. Çokta büyük olmayan odanın içinde ilerledi. Yatakta boylu boyunca uzanan genç kıza uzun uzun baktı. Onu kurtardığı o geceyi hayal etti. Onu kurtarmak uğruna ölmeyi bile göze almıştı. Vurulduğu anı hatırladı tam o anda henüz iyileşmemiş olan yarası bir anlığına sızladı. Onun için değerdi. Melek yüzlü güzel kız.. Bu denli iğrenç insanların eline nasıl düşmüştü acaba. Ne olmuş olabilirdi ki. Genç kızın ne yaşadığını bilmiyordu ama yüzüne ve vücuduna yansıyan izleri hiç hoş değildi. Genç kızın yüzü çökmüş kollarında ve bacaklarında yer yer morluklar vardı. Kim bilir ne kadar korkmuş birinin yardımı ummuştu. Yüreği paramparça oldu genç adamın. Genç kızın narin ellerine baktı kimsenin canını yakmayan sadece sevgi verebilen ellerine. Dokunmak istedi. Yaralarından öpmek, yapamadı yapmamalıydı. Kendine adam diyen biri nasıl olurdu da incitebilirdi bir hanımı. Böyleleri yaşamamalıydı bu hayatı. İnsanların yüz karaları.. Genç adam düşüncelere dalmışken belli belirsiz bir ses duydu.

"Davut.. Gelmeliydim seninle gelmeliydim.."

Ne söylemeye çalıştığını anlamak için yüzüne doğru eğildi genç kızın. Ona bu denli yakın olup bir o kadar da uzak olmak canını yakıyordu.

"Davut.. Keşke.. Gitme.. Bekle.."

Muhtemelen kabus görüyordu. Kesik kesik konuştuğu için söylediği şeyler anlaşılmıyordu. Bir tek kelime, bir isim oldukça netti. DAVUT..!

10 Ay Önce

Fazla dikkat çekmemeye çalışarak Gülfem'i üst kattaki Tolga'nın odasına taşımışlardı. Yatakta ne olacağından habersiz uzanan bir kurbandan başkası değildi artık Gülfem. Hayallerinin o andan sonra kabusa döneceğini de bilmiyordu.

"Ne yapıyoruz şimdi abi."

Onur yatakta öylece uzanan kurbanına son bir bakış daha attıktan sonra arkasını döndü oldukça kararlı bir ifadeyle konuşmaya başladı. Sesinin tonunda ufacık bir tereddüt yoktu.

"Bağlayın onu da, beni de."

Tolga ne yapmaya çalıştığına anlam vermemişti.

"Seni de mi bağlayacağız."

"Aptal mısın sen Tolga ne konuştuk biz seninle. İş yapmayı seçtiğim adama bak ya."

"Unuttum abi olamaz mı."

"Olamaz! Gerçekten aptalsınız, dedim ya bana zarar verecek gibi yapacaksınız biraz pataklayacaksınız beni başka türlü Gülfem istediğimiz şeyi yapmaz."

"Tamam önce seni bağlayalım o zaman."

Yatağın kenarında konumlandırılmış koltuğa oturdu Onur. Tolga fazla sıkmamaya dikkat ederek önce kollarını sonra ayaklarını bağladı. Şimdi sıra kurbanlarına gelmişti. Yatağa döndü elinde iplerle bir süre öylece Gülfem'e baktı.

"Çok masumsun, keşke sana bunu yapmak zorunda kalmasaydım."

"Ne mırıldanıyorsun sen bekleme hadi çabuk bağla uyanacak şimdi."

"Abi görmüyor musun ne kadar masum başka türlü bir yolu yok mu bunun."

"Oğlum sana ne oluyor lan. Sevgilim o benim zaten partiye gelincede dik dik baktın kıza. Başlatma masumluğundan hadi bağla."