Acıları olan bir kızdı Elfesya,
Her ne kadar adının anlamı Masal Prensesi olsa da
Hayatındaki, onun değimiyle " Acımasız ve Zalim" adamın sayesinde kendisini külkedisi gibi hissediyordu.
On sekizinde evlendirilip yirmi ikisinde üzerine kuma geldi...
Elfesya'nın günden güne güçlendiğini görmek beni mutlu ediyor ya sizi?
Bu bölümden sonra klasik Türk sözünde olduğu gibi " Vaziyet alın,çok canlar yanacak"
Diyoruz ve bölümü takdim ediyoruz.
Bu arada spoiler yok ama,
En çok Renas'ın hikayesini öğrenince sizi merak ediyorum tabii bir de
Elfesya'yı.
Tavsiye: Bu Bölüm Rope/ Sokaklarına Anlatacaktım
İyi okumalar❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Havanın bunaltıcı etkisi,vücudundaki ateş seviyesinin kırklara çıkması kabuslarla dolu uykusundan çekip almıştı adamı. Gözlerini açıp birkaç saniye etrafına baktı. Dirseğinin üzerinde doğrulup bir gözünü kaşıntıdan ovaladığı an siyah sehpanın üzerinde gördüğü şeyle kaşları çatıldı. Emin olmak için iyice baktı.
Ama yanılmamıştı. Tepsinin üzerinde dumanı tüten bir kase çorba,bir bardak,nane limon olduğunu tahmin ediyordu,sıcak çay ve bir parça ekmekle ilaç vardı. Yatakta oturur pozisyona gelip dizlerinin etrafına sardı ellerini. Herkes düğüne gitmişti,gece de kışlık eve gideceklerdi. Peki bu çorbayı kim yapmıştı? Yataktan kalkarak banyoya yöneldi. Hızlı bir duş alarak siyah bir eşofman takımını üzerine geçirdi. Çorbanın eşsiz kokusu odayı sarmışken daha fazla dayanamadan boğazındaki acıyı umursamadan çorbasını bitirdi.
Hemen akabinde nane limonu ve ilacı içtiğinde rahatladığını hissetti. Her kim yaptıysa öyle güzel düşünmüştü ki hayran kalmadan edemedi. Halsizliğin vermiş olduğu etkiyle yeniden yatağa girmek isteyen tarafını susturup odadan çıktı. Eve sessizlik hakimdi. Aşağıya inecekken üst katın kapısının açık olduğunu gördü. Birkaç adımda basamakları bitirip kapıdan süzüldü ve çatının kapısını açtı.
Gördüğü manzara ile olduğu yerde kaldı. Bu sırada pervaza yaslandığının farkında bile değildi. Herkesi düşünebilirdi genç adam. Gerçekten. İstanbul'daki arkadaşlarından biri bile sürpriz yapıp gelmiş ve ona bunu hazırlamış olabilirdi. Ama o...
Kendisine olan nefretini ustalıkla her seferinde tokat gibi yüzüne çarpan bu kızdan beklemezdi. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmüştü. Üstelik sıcaktı yediği içtiği şeyler. Ne ara girmişti odaya? Hiç hatırlamıyordu. Şimdi de herkesten,her şeyden bihaber önündeki tuvalle ilgileniyordu.
Boyaları tarifsiz bir ustalıkla kullanan bu kız resminde sahibiyse cidden ayakta alkışlanırdı. İşte böyle seyredalmıştı ki boruya çarpan ayağı ile kız sıçrayarak arkasını döndü. Genç adam kendisine bildiği tüm hakaretleri en içten dileklerle içinden sıralarken olduğu yerde kıpırdanıp kıza dönerken saçını düzeltti.
