Bölüm 10-/ "Renas Çakıroğlu'nun Hikayesi..."

372 17 15
                                    

Selamun Aleyküm canlar❤

Ey 11 ayın sultanı sen güzel şeysin...

Bir haftayı geride bıraktık ballar💜

Nasıl gidiyor Ramazan?

Peki ya Elfesya kitabı okumaları iyi mi 🖤

Sahurunuza daha bir güzellik katması Duasıyla💜

İşte feraset işte adam gibi adamlık Msmdmmdmd

İşte o bölüm💙

Ben daha fazla spoiler vermeden gideyim bölüm sonunda görüşürüz İNŞAALLAH 💚

Tavsiye: Bu bölüm Figen Genç'ten- Nazende Sevgilim...

Tavsiye: Bu bölüm Figen Genç'ten- Nazende Sevgilim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Endişe...

İnsan kendisi için endişelenirdi değil mi? İşi için,hayatı için,ailesi için en başta gelen yeterli kulluk için ve daha nice şey...

Peki ya başkası için? Bir başkası için kalbiniz korkuyla kaplandığında nasıl hissederdiniz? Çıkar mıydı avaz avaz acıyla bağırmak isteyen sesiniz? Yoksa susar mıydınız tüm gücünüzle? Susmak da güç isterdi,cesaret isterdi. Herkes susamazdı. Söylerdi,çıkarırdı her bir kelimeyi ağzından fütursuzca. Ama susan öyle değildi. Susan haklıyken de susardı,haksızken de. Herkesin içinde de susardı,yalnızkende...

Ben susmazdım. Genelde yani. Ama şimdi,Elçin kanadı kırık bir kuş gibi yanı başımdaki sandalyede can havliyle sarıldığı ceketi omzundan düşmüş,iki büklüm uyurken susmak zorundaydım. Çünkü biliyordum ki ağzımdan öfkeyle çıkacak her harf bu kıza da bana da tehlike demekti.

Yapamazdım...

Tamam,bugüne kadar az yanmamıştı canım insanlar sayesinde. Ama şimdi tek değildim. Yanımda bir başkası varken olmazdı. Acaba birileri arıyor muydu bizi?

Sonra bu düşünce yeterince soğuk olup bizi hasta edecek depoda daha da üşüyerek ruhumu ve bedenimi bir ürpertinin samimi arkadaş gibi sarmasına vesile oldu. Titredim. Bu öyle düşük bir ihtimaldi ki...

Kimsenin kaçırıldığımızdan bile haberi yoktu muhtemelen. Hadi kendimi geçtim de,Elçin ne olacaktı? Hayalleri vardı bu kızın. Söylemese de Mahir'in hemen hemen hepsinin başrolünü kendisiyle paylaştığı güzel hayallerdi bunlar. Ve anne babasının evden dönmesini uslu uslu bekleyen çocuklar gibi pencere kenarında bekliyordu bu hayaller.

Gerçekleştirilmeyi...

Peki ya sen ahmak kız?

Dedi kalbim azarlarcasına. Oysa her şeyden bihaber gibi davranmayı bu ara huy edindiğinden onu dinlemeyeceğimi bilmeliydi. Ben zaten aynı bendim. Bu sefer tamam dediğimde nefes alacağımı,bu insanlardan ciddi anlamda kurtulacağımı hissettiğimde,

ELFESYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin