Acıları olan bir kızdı Elfesya,
Her ne kadar adının anlamı Masal Prensesi olsa da
Hayatındaki, onun değimiyle " Acımasız ve Zalim" adamın sayesinde kendisini külkedisi gibi hissediyordu.
On sekizinde evlendirilip yirmi ikisinde üzerine kuma geldi...
Tavsiye: Bu bölüm Cem Adrian- Sen benim şarkılarımsın
İyi okumalar💙
RABBİM'E EMANET İNŞAALLAH
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçine düştüğünüz kuyu ne kadar büyükse çıkmak için o kadar çok çırpınırdınız. Ben öyle koca bir kuyuya düşmüştüm ki çırpındıkça batıyor battıkça kaybettiğimin bilincine daha çok sarılıyordum. Eğer insanın hayatında ona destek olacak,onun derdini anlayacak,ondan biri yoksa zorlanıyordu, bocalıyordu.
Düştüğü yerde bir el arıyordu. Sağır olacak kadar yeni acılara kapattığı kulaklarını bir başka el açsın istiyordu,açsın ve oraya ben yanındayım iyi olacak diye fısıldasın. Ama ben ne önümde ne arkamda ne sağımda ne solumda kimseyi görememiştim.
O gece...
Üzerimdeki sadece ince bir battaniyeydi. Ama ben o buz gibi gecede volkanların içinde kavruluyordum sanki. Üzerime düşen lavlar her bir hücremi kavrıyor beni sesimi çıkaramayacak hâle getiriyordu. Çıkaramamıştım. Annem,babam ve ablam gözümün önünde yanan evden çıkartıldığında ağzımı açıp tek kelime bile edememiştim.
O an...
Şu an da o lavlar yine yükselmeye başlamıştı içimde. Beni yakmaya hazırlanıyordu, biliyordum. Ama benim ne yanacak,ne de yakacak gücüm kalmamıştı ki. Yakacaktın diyordu iç sesim. Yanmasan bile o adamı yakacaktın.
Olmuyordu işte. Yine yanan ben oluyordum. Zalimdi,acımasızdı,zekiydi, evet zekiydi de beni nasıl yakacağını bilecek kadar zekiydi. İnsanı nereden vuracağını iyi biliyordu. Ama ben...
Ben sürekli ağlıyor saçma sapan davranıyordum. Düşüncelerim karman çorman olmuşken aklıma düştü küçükken kurduğum hedeflerim. Asker olmak istiyordum. Sonra kendimi süzdüm. Yatağımın üzerinde cenin pozisyonu almış öylece ağlarken bunları düşünüyordum.
Hangi asker ağlayarak başlamıştı işe? Hangi doktor ağlayarak yapmıştı her ameliyatını? Hangi polis ağlayarak ceza kesmişti? Ya da herhangi bir insan işini mutlaka ağlayarak mı yapardı? Peki ben neden sürekli ağlıyordum? Benim de görevim buydu. Hatta belki de görevden de fazlası,
