Verliefd op productie meisje

112

Pov robbie:
Hij is echt lang weg, misschien moet ik maar 112 gaan bellen. Ik voel tranen in me ogen komen. Iris is naar binnen gerend in het kantoor. Ik ben op me knieën gaan zitten. Stel hij gaat nu dood dan heeft alleen maar gehoord hoe ik irritant ik hem vond, maar ik vind dat helemaal niet misschien was ik jaloers ofzo.

Dan komen Iris en raoul naar buiten gerend. 'Heb je al 112 gebeld Rob?' Vraagt raoul paniekerig. Ik schud nee. Ik knuffel zijn bewusteloos lichaam. Ik hoor raoul bellen. Ik begin te huilen. Ik hoor zijn hartslag wel. Dan voel ik opeens een hand op me rug. 'Het is goed maatje' hoor ik dan zachtjes uit matthys mond. Ik begin hem dan van blijdschap heel stevig te knuffelen.

Pov matthy:
Ik word wakker ik weer oprecht niet wat er allemaal is gebeurd. Het enige wat ik nog weet is dat ik ligt in me hoofd werd. Ik voel Rob huilen op mij. Ik heb hem waarschijnlijk laten schrikken. Ik hoor raoul ook met iemand bellen. Ik leg me hand op Robbie's rug. 'Het is goed Maartje' zeg ik tegen Rob. Dan begint hij me stevig te knuffelen.

'JA HIJ IS WAKKER' hoor ik raoul zeggen tegen de telefoon. Dan komt Iris op haar knieën naast me zitten. Ik kijk haar aan. De tranen staan nog in haar ogen maar wanneer ze ziet dat ik echt wakker ben begint ze te lachen. Ik lach terug naar haar. Dan begint ze me ook te knuffelen. Nu knuffelen 2 mensen mij. 

ik sta op en zie ook dat raoul tranen in zijn ogen had. ik loop naar hem toe en geeft hem een knuffel . 'sorry' fluister ik in zijn oor. 'kan je niks aan doe dat je knock-out ging' en hij knuffeld me stevig terug. 

na een half uur komen koen en milo eindelijk aan rijden. hun hebben helemaal niks mee gekregen van wat er met mij is gebeurd. de andere twee productie mensen waren er ook al een kwartier. we hebben even een tiktok opgenomen. 'oke wij gaan met z'n 5 bij elkaar en de productie mensen mogen bij elkaar' zegt koen als een soort baas. iedereen gaat hier mee akkoord.  

Raoul zit achter het stuur. ik zit met  koen en rob achterin. opeens slaat koen op me schoot. 'en hoe was jou avond gister, want je was niet bij de borrel.' ik kijk even naar robbie. volgens mij voelt hij zich schuldig. 'ja ik had een loge thuis dus kon niet komen.' hij knikt en pakt dan gelijk z'n telefoon. 'was je loge Iris?' zegt hij ter wel hij de story van Iris laat zien. ik voel mezelf helemaal rood worden. ik word ook een beetje misselijk, ik schaam me kapot. Als hun weten wat wij hebben gedaan dan ben ik er aan. ik sluit me ogen en laat me hoofd naar achter vallen. 'gast waarom hou je dit geheim' ik zeg geen word. 'je kan toch gewoon chillen, maar waarom lieg je dan dat je een loge had' ik kijk hem aan. ik word een beetje boos door mezelf.  

ik moet het eigenlijk allemaal kwijt, maar ik weet niet bij wie. misschien dan toch maar bij raoul. 'ja uhm... omdat ze best laat bleef' 'broer ik snap je echt niet meer rare kwal dat je bent' de worden van koen raken me. opeens krijg ik een camera op me gezicht gericht. 'en heb jij er zin in' vraagt milo dan. ik denk hoever de camera nu van me gezicht staat dat je ziet dat ik tranen heb. 'ja echt superveel zin.' de camera word dan gelijk weer weg gedraaid naar koen.  

na  een uurtje rijden komen we bij een take station aan. Ik probeer oogcontact te vermijden met Iris. samen met Raoul loop ik naar de wc's. ik ga in een hokje zitten, doe de deur op slot en ga met me broek aan op de wc zitten. ik voel me ogen prikken van het water wat er in komt. er rolt een traan over me wang. ik begin dan opeens te huilen, ik heb me nog nooit zo vernedert gevoelt als hoe ik me nu voel. 

*klop klop*. opeens word er op me deur geklopt. 'Matthy gaar alles goed daar?' ik hoor raouls ongeruste stem. ik doe me deur open en loop naar buiten en kijk naar me voeten. ik hem me capuchon op gedaan. ik loop zonder iets te zeggen naar de auto en ga weer op me plek zitten. ik kijk nog steeds naar me voeten. ik plaats me elle bogen op me knieën en leun me gezicht in me handen. 'kijk eens mensen we hebben een emo matthy hier zitten' zegt milo die volgens mij de camera ook nog op me richt. 'milo is niet grappig kap gewoon en laat me met rust!' ik voel alle ogen op me branden. 

dan voel ik opeens een hand op me been. 'matthy kijk me eens aan' zegt raoul. 'nee.' ik ga echt niet me kop laten zien. ik zie er waarschijnlijk heel lelijk uit, want heb net lopen janken op de wc. 'Matthyas het Lam, ik vroeg of je me even wilt aan kijken' ik hou me hoofd omlaag. ik krijg opeens een por van me linkerkant. 'kom op wat is er zo erg aan' hoor ik robbie tegen me zeggen. ik begin nu bijna weer te huilen. ik  voel me handen wel vochtig worden door me tranen. ik hoor nog heel zachtjes de muziek *human* alle ogen staan nog steeds mijn richting op. 'MATTHYAS MAARTEN HET LAM, DOE NIET ZO MOEILIJK' raoul klikt boos. ik twijfel even, maar kijk dan alleen raoul aan en vermijdt de andere ogen. 

zijn mond valt nog net niet open. hij schrikt gewoon van hoe ik er nu bij zit. ik voel opeens een arm om me heen. het is zoizo rob ik voel het aan zijn handen. ik kijk hem aan. als hij ziet dat ik heb gehuild trekt hij mij dichter na hem toe. tijdens dat hij mij knuffelt begin ik te huilen ik voel twee vocht plekkern opkomen in zijn trui. mijn ogen worden nu zwaar en ik val in slaap tegen Robbie aan.

~1040~

oke dit is een beetje zielig deel, maar matthy zit er gewoon echt mee

oja en als je problemen hebt praat er over hou het niet voor jezelf ik deed dat ook heel vaak maar nu heb ik vrienden die ik met liefde in me hart vertrouw, en geloof me op een dag vind iedereen zijn geluk

xx sterre 😘